W 1903 Niestierow odwiedził klasztor Sołowiecki nad Morzem Białym w poszukiwaniu postaci do swojego obrazu „Święta Rosja”. Bractwo klasztoru − chłopi z północnych prowincji i Syberii zainspirowali go inteligencją. Cała przyroda była dla nich świętą świątynią. Zwierzęta i ptaki tutaj nie bały się człowieka Pod wrażeniem tego, co zobaczył w Solovki, namalował jeden z najlepszych obrazów „Cisza”, 1903. Zatoka u podnóża góry Rapier. Tajemnicze światło białej nocy.
Na spokojnych wodach odbija się ciemna, zalesiona góra. Jak echo powtarzają się postaci mnichów w łodziach, siwobrody starzec i młody człowiek. Stan natury jest wrażliwie uchwycony przez artystę, ale nie podąża za nią biernie. Mistrzowskie opanowanie kompozycji przez Nestera przejawia się w lakonizmie, doborze zbliżeń i oszczędnym uogólnianiu linii. Niemal dosłowne powtórzenie sylwetek mnichów zostało wykorzystane jako rytm w muzyce.
