26-27 czerwca 2021
Galeria BB, Wrocław, Jatki 3-6
Wystawa prac Anny Malickiej-Zamorskiej,
Ryszarda Zamorskiego i Jana Zamorskiego
Jatkowisko 2021
2021-06-28
2021-06-27
Jatkowisko 2021
26 czerwca 2021. Wrocław, Jatki
Proces technologiczny produkcji papieru czerpanego
w ramach Jatkowiska M. Kasprowski
Proces technologiczny produkcji papieru czerpanego
w ramach Jatkowiska M. Kasprowski
Pokaz kreacji wykonanych z recyclingu
i prezentowanych przez młodzież
Koncert zespołu Sonda
2021-06-24
Mielniczyk Anna – Obrazowanie, wystawa
24 czerwca 2021
Galeria Tkacka Na Jatkach
Wrocław, Jatki 19/24
Zdjęcia z otwarcia wystawy
Galeria Tkacka Na Jatkach
Wrocław, Jatki 19/24
Zdjęcia z otwarcia wystawy
Wystawa czynna do 31 lipca 2021
Anna Mielniczyk – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu na Wydziale Malarstwa i Rzeźby – Pracownia prof. dr hab. Aleksandra Dymitrowicza, prof. dr hab. Zdzisława Nitki i prof. Łukasza Morawskiego.
Anna Mielniczyk – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu na Wydziale Malarstwa i Rzeźby – Pracownia prof. dr hab. Aleksandra Dymitrowicza, prof. dr hab. Zdzisława Nitki i prof. Łukasza Morawskiego.
Zajmuje się malarstwem i rysunkiem.
Strona artystki: anna-mielniczyk
2021-06-12
Sielicki Aleksander – Metafizyka obrazu
21 czerwca – 30 września 2021
Gallery Culture Avenue
600 River St, Austin, Teksas
600 River St, Austin, Teksas
Inspirację czerpię z natury i z codzienności.
Moja seria prac “Dancing Sun and Magnetic Waves”, to za Albertem Einsteinem próba opisania czegoś o czym wiemy – czujemy, że istnieje, lecz nie widzimy ludzkim okiem. Musiało upłynąć wiele lat, zanim grupa uczonych otrzymała nagrodę Nobla, dowodząc słuszności teorii względności. Magnetyczne fale to zakodowane informacje, to głos słowa wypowiedzianego na początku. Dlaczego namalowałem tańczące słońce?… pytasz mnie. Jeśli byś mnie o to nie pytała… wiedziałbym. Jeśli próbuję Ci odpowiedzieć, nie wiem.
Gdzieś w okolicach 1994 roku zadałem sobie pytanie – co jest moim celem, w malarstwie? Jaki motyw jest mi najbliższy. Pomyślałem najpierw… przestrzeń, perspektywa. Potem najprostsze kształty… koło, kwadrat. Potem kolor… Czerwień, żółty. Potem kontrast… światło, cień. Potem ruch… grawitacja, antygrawitacja. Nic nowego. Teraz widzę jak bezsensowne jest sztywne ograniczanie działania niespodziewanego – przypadku. Rozlana farba reaguje na drugą, tworzą się struktury zgrubienia miejscami mieszają się ze sobą. Pejzaże, doliny, wzniesienia i oceany. Niepokoje i dobry sen. Zaczyna się taniec. Strumień farby rytmicznie uderza na malowaną powierzchnię rozbryzgując się. Siła odśrodkowa kontroluje kierunek i siłę rytmu. Głównym elementem jest ruch, może on być bardziej lub mniej skoordynowany, szybszy lub wolniejszy.
Nazywam to formą komunikacji niewerbalnej.
Zaczyna się rozmowa z powstającym obrazem.
Obraz mówi – chciałeś malować jednym kolorem, ale popatrz na smugę światła leżącą obok strugi farby, popatrz jak cień rozgranicza formę od płaszczyzny. Tworzy się przestrzenność, powstaje trzeci wymiar.
Czy naprawdę myślisz o tym w kategorii błędu?
Wolałbyś to usunąć? Zastanów się. Tego już chyba nie da się powtórzyć.
Farba cicho rozciąga się wygodnie na warstwach innych i nieruchomieje. Napięcia i wibracje optyczne pomiędzy kolorami stają się tańcem i muzyką. Kręgi barw wzajemnie się uzupełniają. Nagle rodzi się energia, przenika strukturę, otwiera czwarty, metafizyczny wymiar. Obraz czeka na interpretację. Realizacja dzieła jest są wtórna, najważniejsza jest idea.
Moja seria prac “Dancing Sun and Magnetic Waves”, to za Albertem Einsteinem próba opisania czegoś o czym wiemy – czujemy, że istnieje, lecz nie widzimy ludzkim okiem. Musiało upłynąć wiele lat, zanim grupa uczonych otrzymała nagrodę Nobla, dowodząc słuszności teorii względności. Magnetyczne fale to zakodowane informacje, to głos słowa wypowiedzianego na początku. Dlaczego namalowałem tańczące słońce?… pytasz mnie. Jeśli byś mnie o to nie pytała… wiedziałbym. Jeśli próbuję Ci odpowiedzieć, nie wiem.
Gdzieś w okolicach 1994 roku zadałem sobie pytanie – co jest moim celem, w malarstwie? Jaki motyw jest mi najbliższy. Pomyślałem najpierw… przestrzeń, perspektywa. Potem najprostsze kształty… koło, kwadrat. Potem kolor… Czerwień, żółty. Potem kontrast… światło, cień. Potem ruch… grawitacja, antygrawitacja. Nic nowego. Teraz widzę jak bezsensowne jest sztywne ograniczanie działania niespodziewanego – przypadku. Rozlana farba reaguje na drugą, tworzą się struktury zgrubienia miejscami mieszają się ze sobą. Pejzaże, doliny, wzniesienia i oceany. Niepokoje i dobry sen. Zaczyna się taniec. Strumień farby rytmicznie uderza na malowaną powierzchnię rozbryzgując się. Siła odśrodkowa kontroluje kierunek i siłę rytmu. Głównym elementem jest ruch, może on być bardziej lub mniej skoordynowany, szybszy lub wolniejszy.
Nazywam to formą komunikacji niewerbalnej.
Zaczyna się rozmowa z powstającym obrazem.
Obraz mówi – chciałeś malować jednym kolorem, ale popatrz na smugę światła leżącą obok strugi farby, popatrz jak cień rozgranicza formę od płaszczyzny. Tworzy się przestrzenność, powstaje trzeci wymiar.
Czy naprawdę myślisz o tym w kategorii błędu?
Wolałbyś to usunąć? Zastanów się. Tego już chyba nie da się powtórzyć.
Farba cicho rozciąga się wygodnie na warstwach innych i nieruchomieje. Napięcia i wibracje optyczne pomiędzy kolorami stają się tańcem i muzyką. Kręgi barw wzajemnie się uzupełniają. Nagle rodzi się energia, przenika strukturę, otwiera czwarty, metafizyczny wymiar. Obraz czeka na interpretację. Realizacja dzieła jest są wtórna, najważniejsza jest idea.
Aleksander Sielicki
Toronto, 8 czerwca 2021
fot. Aleksander Sielicki
2021-06-10
Nagroda Roku 2020 – Dyplomy
Promna Marlena – Ogród naturalny
Terlikowska Elżbieta – O nieznanym imieniu
Kasińska Jolanta − Ceramiczne fascynacje
Aleksandrowicz Monika – Zbiory rozmyte
Domański Tomasz – Pomniki Czasu
Garnik Władysław – Konstrukcje
Godszling Agnieszka – Struktura materii
Józefowski Eugeniusz – Pogodny Zakład Nagród i Kar, czyli zapisy wizualne codzienności
Makowski Krzysztof − Kształt Krzyża
Marek Michał − Czarny mniszek. Utrwalanie ulotności
Wieczorek Robert – Dni moje lecą jak tkackie czółenka
Więckowski Ryszard – Kreowane światłem
oprac.©kkuzborska
2021-06-06
Jatkowisko 2021 – Program
26-27 czerwca 2021, w godz. 12-20.
Wrocław, ul. Jatki 1-2
W programie Jatkowiska m.in. wystawa malarstwa, warsztaty oraz występy studentów
Akademii Muzycznej we Wrocławiu.
Anna Mielniczyk, Domykanie XII
Wrocław, ul. Jatki 1-2
W programie Jatkowiska m.in. wystawa malarstwa, warsztaty oraz występy studentów
Akademii Muzycznej we Wrocławiu.
Anna Mielniczyk, Domykanie XII
26 czerwca 2021, w godz. 12-20. – uliczka Jatki
- 12.30-14.00 – Anna Mielniczyk będzie oprowadzała po swojej wystawie malarstwa "Obrazowanie", Galeria Tkacka Na Jatkach. Kurator: prof. Ewa Maria Poradowska-Werszler
- 12.30-14.30 – Ekologiczne warsztaty z sitodruku, obowiązują zapisy.
- 15.00-17.30 – Warsztaty ceramiczne: lepienie zwierzaków Jatkowych, obowiązują zapisy.
- 18.00-19.00 – Pokaz mody: kolekcja szklana artystki Dominiki Łoś oraz pokaz mody kreacji wykonanych przez dzieci z recyclingu.
- 19.00-20.00 – Koncert zespołu Sonda.
27 czerwca 2021, w godz. 12-20. – uliczka Jatki
- 12.30-14.30 – Warsztaty: Kolaż artystyczny, obowiązują zapisy.
- 15.00-17.00 – Warsztaty: Zwierzęta w sztuce oraz spotkanie z Antkiem Wajdą, obowiązują zapisy.
- 17.00-18.00 – Koncert zespołu Trio Jazzowe.
- 18.00-20.00 – Pokaz filmów o artystach: projekt DoSztukowanie.
Organizatorem jest
Związek Polskich Artystów Plastyków
Okręg Wrocławski.
Okręg Wrocławski.
Projekt dofinansowany przez Miasto Wrocław.
2021-06-03
Mielniczyk Anna – Obrazowanie
18 czerwca – 31 lipca 2021
Galeria Tkacka Na Jatkach
Wrocław, Jatki 19/24
Anna Mielniczyk – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu na Wydziale Malarstwa i Rzeźby – Pracownia prof. dr hab. Aleksandra Dymitrowicza,
prof. dr hab. Zdzisława Nitki i prof. Łukasza Morawskiego.
prof. dr hab. Zdzisława Nitki i prof. Łukasza Morawskiego.
Zajmuje się malarstwem i rysunkiem.
Granatowy, 2021, 100×100, olej, płótno
Cykl Domykanie, 2020, olej, płótno, 60×60
Cykl Kaprysy, 2021, olej, płótno, 20×20
Strona artystki: anna-mielniczyk
2021-06-01
Trendowicz Sylwia – Uduludy
2-30 czerwca 2021
Wernisaż: 2 czerwca 2021, godz. 18.
Galeria Peron, Stacja Orunia GAK
Artystka tworzy grafikę, malarstwo, jak i techniki mieszane. Natomiast ceramika stała się jej największą pasją. Ważną rolę odgrywa faktura. Trendowicz inspiracje czerpie z natury, a także tradycji kultur dawnych. W swoich pracach łączy nowe techniki zdobienia i wypału z tradycyjnymi, co nadaje im osobisty, niepowtarzalny charakter. Na wystawie prezentuje m.in. tytułowy cykl tajemniczych Uduludów, łączący w sobie wpływy dwóch kultur. Inspiracją były afrykańskie instrumenty etniczne udu oraz słowiańskie urny twarzowe znajdujące się m.in. w Muzeach Archeologicznych regionu Pomorza.
Sylwia Trendowicz jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Studia ukończyła w 2007 roku, uzyskując dyplom z malarstwa u prof. Jacka Kornackiego. Uczestniczy m.in. w międzynarodowych plenerach malarskich, organizowanych przez Stowarzyszenie Marynistów Polskich.
Subskrybuj:
Posty (Atom)