Rogier van der Weyden − Pokłon Trzech Króli
2019-12-31
2019-12-30
Mazurkiewicz Alfons – Ja i moja sztuka to sztuka
Ja i moja sztuka to sztuka
Alfons Mazurkiewicz – malarz i nauczyciel
9 stycznia 2020
Muzeum Współczesne, Wrocław
9 stycznia 2020
Muzeum Współczesne, Wrocław
Studyjny pokaz filmu oraz spotkanie poświęcone Alfonsowi Mazurkiewiczowi w ramach „Podróż plejady artystów współczesnych”, towarzyszące wystawie „Ja i moja sztuka to sztuka. Alfons Mazurkiewicz – malarz i nauczyciel”. W programie: Prezentacja pracy artysty „Spotkanie 3/73” – Joanna Korsan (poziom 5). Projekcja filmu „Miałem wam jeszcze tyle do powiedzenia…” (27’19”), scenariusz i realizacja Iwona Rosiak, produkcja TVP Wrocław (1996). Rozmowa z udziałem prof. Leona Podsiadłego – rzeźbiarza i przyjaciela artysty (poziom 1). Wydarzenie dedykowane pamięci Andrzeja Jarosza, dyrektora MWW, historyka, krytyka i teoretyka sztuki. A. Jarosz zmarł nagle 10 grudnia 2019. A. Mazurkiewicz był jego ulubionym twórcą, a wystawa „Ja i moja sztuka to sztuka” – jego ostatnim projektem kuratorskim.
 |
| A. Mazurkiewicz, Spotkanie |
Więcej: Ja i moja sztuka to sztuka
Zdjęcie: Małgorzata Kujda © Muzeum Współczesne
Zdjęcie: Małgorzata Kujda © Muzeum Współczesne
2019-12-29
Willmann Michael (1630-1706) − Opus magnum
22 grudnia 2019 − 26 kwietnia 2020
Pawilon Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej
Oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu
Monograficzna wystawa prac artysty doby baroku w Europie Środkowej, zwanego śląskim Rembrandtem. Dzieła − blisko 100 obrazów, prawie 1/3 zachowanego dorobku artysty − wypożyczono m.in. z licznych kościołów, klasztorów oraz kolekcji muzealnych. Obejrzymy po gruntownej konserwacji fragmenty malowideł ze stropu pałacu opatów lubiąskich w Moczydlnicy Klasztornej. Po przeszło 75 latach scalony zostanie i zagości na Dolnym Śląsku cykl Męczeństwa Apostołów, który po wojnie trafił do warszawskich kościołów.
Pawilon Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej
Oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu
Więcej: Muzeum Narodowe we Wrocławiu
2019-12-28
Hałas Józef (1927-2015), Malarstwo 2014
1 stycznia minęło 5 lat od śmierci profesora Józefa Hałasa,
a 7 stycznia 2020 mija 93 rocznica urodzin Artysty
a 7 stycznia 2020 mija 93 rocznica urodzin Artysty
2019-12-27
Współczesność i historia. Medalierstwo europejskie 1800-1889
19 listopada 2019 – 26 stycznia 2020
Wrocław, pl. Powstańców Warszawy 5
Słyniemy z niezwykle cennego zbioru sztuki średniowiecznej oraz unikatowej w kraju kolekcji polskiej sztuki współczesnej. W zbiorach, które liczą prawie 200 tys. obiektów, znajdują się dzieła malarstwa, rzeźby, ceramika.
Wrocław, pl. Powstańców Warszawy 5
The National Museum in Wrocław, one of the nation’s leading museums, is known primarily for its precious collection of medieval art and unique in scope and quality holdings of Polish contemporary art. The museum’s treasure trove of some 200 thousand artefacts comprises Polish and European painting, sculpture, ceramics, glass, and decorative arts.
Okres, któremu poświęcona jest wystawa, to czas, gdy medalierstwo – sztuka wcześniej ekskluzywna – stało się „sztuką masową”. W gazetach ukazywały się ogłoszenia dotyczące możliwości nabycia nowo powstałych medali. Rozpowszechniło się również prowadzenie subskrypcji na wydawane dzieła medalierskie. Ostatnie dziesięciolecie XIX w. przyniosło odwrót od nadmiernej komercjalizacji, a jego forpocztę stanowili artyści związani z ruchem secesji.
Sztuka medalierska stała się w tym czasie odzwierciedleniem rzeczywistości – zarówno tej o wymiarze „historycznym”, jak i tej mniej uniwersalnej. Obok władców i ich rodzin, członków rządów, urzędników państwowych, dowódców wojskowych na medalach, plakietach i żetonach upamiętniano naukowców, właścicieli fabryk i artystów. Wykonywane były też egzemplarze związane z życiem „zwykłych” ludzi, zamawiane np. z okazji narodzin lub chrztów potomków, ślubów lub ich rocznic. Upamiętniano wojny i zawarcie sojuszy, ale także nowe połączenia komunikacyjne, rocznice istnienia stowarzyszeń czy instytucji, wystawy, konferencje, wzniesienie budowli czy pomników. Powstawały również medale i plakiety o charakterze komercyjnym, np. noworoczne.
Popularność sztuki medalierskiej w XIX w. spowodowała wykorzystanie jej do celów reklamowych. Ówczesne dzieła medalierskie wykonywane były w mennicach, odlewniach oraz w prywatnych zakładach menniczych i wytwórniach wyrobów metalowych. Rosnący na nie popyt spowodował gwałtowny rozwój sztuki menniczej. Konstruowano nowe maszyny, ulepszano już istniejące.
Wystawa prezentuje część z liczącej 2 tys. zabytków kolekcji dzieł sztuki medalierskiej z lat 1800-1889, zaprojektowanych i wykonanych przez czołowych medalierów i rzeźbiarzy tego czasu: austriackich, belgijskich, czeskich, duńskich, francuskich, holenderskich, niemieckich, polskich, rosyjskich, szwajcarskich, szwedzkich, angielskich i włoskich.
Kuratorka wystawy: Magdalena Karnicka
Kuratorka wystawy: Magdalena Karnicka
Informacja pochodzi ze strony Muzeum Narodowe Wroclaw
2019-12-26
Szyszka Zdzisław (1935-2016) − Ceramika
10 sierpnia 2019, Kościół Świętego Krzyża, Ostrów Tumski, Wrocław
Artysta ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Dyplom z wyróżnieniem w 1962 roku w pracowni prof. Julii Kotarbińskiej i prof. Krystyny Cybińskiej. Uprawiane dyscypliny: ceramika unikatowa, ceramika architektoniczna, malarstwo monumentalne, grafika użytkowa, emalierstwo, projektowanie przemysłowe.
Artysta ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Dyplom z wyróżnieniem w 1962 roku w pracowni prof. Julii Kotarbińskiej i prof. Krystyny Cybińskiej. Uprawiane dyscypliny: ceramika unikatowa, ceramika architektoniczna, malarstwo monumentalne, grafika użytkowa, emalierstwo, projektowanie przemysłowe.
Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków (1963-2016).
Kurator wystawy: prof. Aleksander Zyśko
Współorganizacja wystawy: Danuta Pałka-Szyszka
Współorganizacja wystawy: Danuta Pałka-Szyszka
2019-12-25
Cała Polska. Wyprawa do źródeł sztuki
Tematem ostatniej w tym roku wystawy w BWA Wrocław jest sztuka powstająca w obszarze prywatnym, indywidualnym, wynikająca z osobistych inspiracji, poza obiegiem instytucji i publicznych mechanizmów wspierania kultury.
W latach 70. i 80. sfera ta określana była mianem „kontrkultury”, dekadę później znana jako „alternatywa”. Sztuka jako zjawisko żywe – i wcześniej, i później – znajdowała sposoby i przestrzenie, które pozwalały jej skutecznie dokonywać korekty kultury głównego nurtu.
W latach 70. i 80. sfera ta określana była mianem „kontrkultury”, dekadę później znana jako „alternatywa”. Sztuka jako zjawisko żywe – i wcześniej, i później – znajdowała sposoby i przestrzenie, które pozwalały jej skutecznie dokonywać korekty kultury głównego nurtu.
– Dziś znów instytucje sztuki
współczesnej dotyka kryzys zaufania, zarzut elitaryzmu, albo wręcz przeciwnie,
uwikłania w mechanizmy kultury masowej – opowiada kuratorka wystawy Anna Mituś.
– Rządząc się ekonomią spektaklu, instytucje coraz częściej wymieniają na
frekwencję, wylansowane medialnie nazwiska. Oddalają się przez to od prawdziwie
krytycznego potencjału twórczości, który dziś przenosi się do prywatnych
instytucji intymnych, galerii prowadzonych przez artystów i kuratorskich
freelancerów po godzinach. Ostatni tak poważny kryzys zaufania do mainstreamu i
płynącej ze sfery publicznej wiedzy medialnej miał miejsce w stanie wojennym.
Kuratorzy, krytycy i badacze wyruszyli wtedy w teren na, nazwane tak później na
fali duchowego uniesienia, „pielgrzymki”. Wizytowali polecone im pracownie i wydziały
Akademii Sztuk Pięknych w różnych miastach, by zaobserwować to, co mogłoby
zostać ocenzurowane w docierającym do nich przekazie.
Sytuacja obserwacji sztuki to
dziś w znacznej mierze obserwacja jej medialnego obrazu. Wszak, jak pokazują
badania, tylko kilka procent osób uważających się za uczestników kultury, odwiedza jakieś galerie, studia bądź artystów osobiście. Dotyczy to nawet
kuratorów, którzy również zawierzyć muszą swojej intuicji, rzutkości,
zasobności budżetu podróżnego i sieci kontaktów, naznaczonej charakterystyczną
dla tego środowiska koopetycją (czyli mieszanką współpracy i współzawodnictwa).
Stąd pomysł zrekonstruowania pozornie anachronicznych z dzisiejszego punktu
widzenia sposobów i narzędzi rozpoznania najbardziej aktywnych obszarów i środowisk
twórczych, bez ścisłego rozróżnienia na dyscypliny i gatunki uprawianej sztuki.
Wystawa Cała Polska to efekt rozmów telefonicznych, spotkań w małych
mieszkaniach, ogrodach, a nawet placach budowy, w których – jak podkreśla
kuratorka – bije serce polskiej sztuki. Czy obraz, który powstał, jest nowy i inny
od tego, który świetnie znamy? Anna Mituś zachęca: Sprawdźmy, jak wypadłoby
porównanie tego, co wiemy „z mediów”, „z sieci” i z instytucjonalnych przekazów,
z tym, co dane w bezpośredniej praktyce społecznej, spotkaniu, rozmowie,
naocznym kontakcie. Wyruszmy w Polskę i zobaczmy na własne oczy. I chociaż
tytuł wystawy Cała Polska prowokuje,
to jest pozbawiony rzeczywistych aspiracji. Wskazując na rozległość obszaru,
którego nie może w rzeczywistości objąć żadna wystawa, rekomenduje śmiałe,
rozproszone, a przede wszystkim zdecentralizowane spojrzenie.
Uczestnicy
9/10 (Jakub Borkowicz i zaproszeni artyści: Ula Lucinska i Michał Knychaus, czyli Inside Job), Jan Baszak, Piotr Bruch, Centrum Centrum (Łukasz Jastrubczak i Małgorzata Mazur), Maciej Cholewa, CSW Wiewiórka (Cecylia Malik i Bartolomeo Koczenasz), DOMIE (Katarzyna Wojtczak i Martyna Miller), Elementarz dla mieszkańców miast (Arkadiusz Półtorak, Martyna Nowicka i zaproszeni artyści: Mikołaj Małek i Leona Jacewska), Galeria Czynna (Łukasz Ogórek, Marcin Polak, Tomasz Załuski i zaproszony artysta: Paweł Kowzan), galeria Komputer (Łukasz Radziszewski i Szymon Kaniewski i zaproszony artysta: Bartosz Zaskórski), Galeria Śmierć Frajerom (Nikodem Baiser, Dominik Jałowiński, Jakub Gliński i specjalny gość: Marcin Kaliński, artyści pokazywani przez galerię na wystawie we Wrocławiu: Marcin Kalinski, Mateusz Sarzynski, Ryszard Winiarski), Groszowe sprawy (Maja Demska), Jak zapomnieć (Karolina Jarzębak, Tomek Nowak i zaproszony artysta: Arek Dec), JEST (Agata Lankamer, Iza Opiełka, Magdalena Kanawka, Krzysztof Latarowski, Piotr Bzdęga), Kalektar.org (Sergey Shabohin), Latarnia Górska (Konrad Brynda, Piotr Bujas, Paweł Krzaczkowski, Katarzyna Szumska), Kasper Lecnim i Irmina Rusicka, Łęctwo (Przemek Sowiński i zaproszeni artyści: Grzegorz Bożek, Agnieszka Grodzińska, Paweł Marcinek, Przemysław Piniak, Zuza Piekoszewska, Paweł Szostak), Paweł Matyszewski, Obrońców Stalingradu 17 (Obrońcy i zaproszeni artyści: Rafał Pietrowicz/Rufus, Iga Świeściak, Grażyna Monika Olszewska), ODIO (Aleksandra Ozimek i zaproszony artysta Gustaw Małecki), Post Brothers, Potencja (Karolina Jabłońska, Tomasz Kręcicki, Cyryl Polaczek), Pracownia Portretu (Katarzyna Stańczak, Maciej Łuczak i zaproszony artysta: Jakob Forster), Marek Rachwalik, Iza Tarasewicz, Żurnal Zin (Emilia Bocianowska,
Nico Carmandaye, Anna Maria Koronkiewicz)
9/10 (Jakub Borkowicz i zaproszeni artyści: Ula Lucinska i Michał Knychaus, czyli Inside Job), Jan Baszak, Piotr Bruch, Centrum Centrum (Łukasz Jastrubczak i Małgorzata Mazur), Maciej Cholewa, CSW Wiewiórka (Cecylia Malik i Bartolomeo Koczenasz), DOMIE (Katarzyna Wojtczak i Martyna Miller), Elementarz dla mieszkańców miast (Arkadiusz Półtorak, Martyna Nowicka i zaproszeni artyści: Mikołaj Małek i Leona Jacewska), Galeria Czynna (Łukasz Ogórek, Marcin Polak, Tomasz Załuski i zaproszony artysta: Paweł Kowzan), galeria Komputer (Łukasz Radziszewski i Szymon Kaniewski i zaproszony artysta: Bartosz Zaskórski), Galeria Śmierć Frajerom (Nikodem Baiser, Dominik Jałowiński, Jakub Gliński i specjalny gość: Marcin Kaliński, artyści pokazywani przez galerię na wystawie we Wrocławiu: Marcin Kalinski, Mateusz Sarzynski, Ryszard Winiarski), Groszowe sprawy (Maja Demska), Jak zapomnieć (Karolina Jarzębak, Tomek Nowak i zaproszony artysta: Arek Dec), JEST (Agata Lankamer, Iza Opiełka, Magdalena Kanawka, Krzysztof Latarowski, Piotr Bzdęga), Kalektar.org (Sergey Shabohin), Latarnia Górska (Konrad Brynda, Piotr Bujas, Paweł Krzaczkowski, Katarzyna Szumska), Kasper Lecnim i Irmina Rusicka, Łęctwo (Przemek Sowiński i zaproszeni artyści: Grzegorz Bożek, Agnieszka Grodzińska, Paweł Marcinek, Przemysław Piniak, Zuza Piekoszewska, Paweł Szostak), Paweł Matyszewski, Obrońców Stalingradu 17 (Obrońcy i zaproszeni artyści: Rafał Pietrowicz/Rufus, Iga Świeściak, Grażyna Monika Olszewska), ODIO (Aleksandra Ozimek i zaproszony artysta Gustaw Małecki), Post Brothers, Potencja (Karolina Jabłońska, Tomasz Kręcicki, Cyryl Polaczek), Pracownia Portretu (Katarzyna Stańczak, Maciej Łuczak i zaproszony artysta: Jakob Forster), Marek Rachwalik, Iza Tarasewicz, Żurnal Zin (Emilia Bocianowska,
Nico Carmandaye, Anna Maria Koronkiewicz)
kuratorka: Anna Mituś
partner: „Tygodnik Powszechny”
źródło: bwa.wroc.pl
2019-12-24
2019-12-23
Elżbieta Terlikowska – Teatro-Ricordi
Wspomnienia teatralne
Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego, pl. Wolności, Wrocław
15 grudnia 2017 – 25 lutego 2018
15 grudnia 2017 – 25 lutego 2018
2019-12-22
Żelechower-Aleksiun Mira – Wszystko się łączy
Artystka studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) we Wrocławiu. Uzyskała dyplom w zakresie malarstwa architektonicznego
Prezentacja filmowa dzieł cyklu malarskiego: Wszystko się łączy, 2013
Prezentacja filmowa dzieł cyklu malarskiego: Wszystko się łączy, 2013
Mira Żelechower-Aleksiun zajmuje się przede wszystkim malarstwem sztalugowym. Jej pierwsza wystawa indywidualna miała miejsce w Galerii Teatru Kalambur we Wrocławiu (1967). Do lat 80. XX wieku malowała sceny figuratywne i portrety. Jej kompozycje krytycy wiązali z nurtem nowej figuracji.
Prace artystki również w albumie
2019-12-21
2019-12-20
Józefowski Eugeniusz − Na marginesie codzienności
Jubileusz 40-lecia twórczości wizualnej (1979-2019)
14 września − 20 grudnia 2019, Środa Śląska
Eugeniusz Józefowski ukończył Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Jest profesorem zwyczajnym sztuk plastycznych na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Uprawia malarstwo, grafikę, fotografię. Zajmuje się również książką artystyczną.
Plakat wystawy
Subskrybuj:
Posty (Atom)