Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Poezja. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Poezja. Pokaż wszystkie posty

2022-11-13

Nałęcz-Jawecki Ryszard (1942-2022)


4 listopada 2022 odszedł od nas
Nałęcz-Jawecki Ryszard
uznany artysta malarz, filozof, intelektualista, poeta.

Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1961-1967). Dyplom obronił z wyróżnieniem w Pracowni Artura Nachta-Samborskiego w (1967). Odbył również studia doktoranckie z filozofii. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków od 1971.


Od roku 1968 tworzył cykle: Pejzaże kaszubskie, Kaszubi, Reminiscencje z Kaszub. Artysta urodził się w Modzelach koło Płońska. Zaczął malować w szkole powszechnej we Wrocławiu, do której trafił w 1945 roku, po przeprowadzce z rodzicami spod Warszawy. W malarstwie stosował tusz, laserunek, papier czerpany. Prace od lat prace podpisywał „Najary”. Autor wielu publikacji, w tym tomików poetyckich; jedna z książek: Estetyka a twórczość artystyczna, Wrocław 2009.

 

 

oprac.©kkuzborska

2022-07-19

Gisges-Dalecka A. i Tomska J. – Energia burzy na Słońcu


29 lipca – 24 września 2022
Galeria Intymna, Katowice, Francuska 12
Dom Oświatowy Biblioteki Śląskiej

Wystawa jest pokazem twórczości wizualnej i poetyckiej
dwóch niezależnych artystek. 

Strukturalne prace Aleksandry Gisges-Daleckiej spajają drobne elementy w większą całość. Artystka eksperymentuje z formami organicznymi zaczerpniętymi z natury i stosuje kontrastujące, żywe barwy. Jej prace mają wytkane faktury z tkaniny. Światło i cień wpływają również na odbiór jej prac.

Poetka Justyna Tomska w swojej twórczości porusza tematy ostateczne. Obrazuje procesy związane z odchodzeniem i śmiercią.
W jej wierszach odczuwalne jest poszukiwanie nowych form. 

U(ś)cisk

Reprodukować można wiele,
powiedziała moja dobra koleżanka.
Przy kawie z nową fryzurą. Miała kapitalne loki.
Np. patriarchalny ucisk pod płaszczykiem
poprawności politycznej i walki ze stereotypami.
Zrewanżowałam się jej opowiastką o tym,
jak moja mama adoptowała dwie suki
po nieznanych nam przejściach.
I one śpią w siebie wtulone. Nie inaczej.
Widziałaś kiedyś coś takiego?
Na dowód pokazałam jej zdjęcie.

Wystawa może skłonić odbiorcę do refleksji nad życiem i śmiercią, nad tym, co energetyzujące i jednocześnie spalające. Kontrast tematyki prac najpełniej odda wszechobecny na pokazie światłocień. Faktura, niedoskonałości i gra światła, tam gdzie mrok, tam również pojawia się jasność. W zależności od miejsca, gdzie jest źródło, nasze widzenie się zmienia. Część odbioru jest oświetlona i bardzo wyraźna,
część natomiast – zacieniona.



2020-08-07

Kamiński Gabriel Leonard – Bladym świtem

          Sławomirowi Mrożkowi

Dzisiaj bladym świtem zmarł
Sławomir Mrożek.
Mówiono, że odszedł,
jak mój ojczym od mojej matki,
jak moja matka z naszego domu,
jak moja żona we śnie,
jak wszyscy, którzy muszą odejść,
z ważnych powodów lub bez,
aby udać się za granicę,
za lepszą pracą lub lepszą śmiercią,
na koszt podatnika albo
samego Stwórcy.

Nad ranem piętnastego sierpnia
w wieku osiemdziesięciu trzech lat
zmarł w Nicei Sławomir M.
dramaturg, pisarz, rysownik;
nie wiemy, czy odszedł we śnie,
czy przywitał dzień, czy niebo było spokojne,
a morze wzburzone,
nie pisano nic o temperaturze wody
i czy Nicea wiedziała, że dożywa w niej
swoich ostatnich dni
najsłynniejszy europejski
dramatopisarz; niepokorny ironista
piętnujący absurdy,
który dawno już przeciął
swoje związki z krajem
bólu i trwogi, budującym
pomniki umarłym za ich za życia,
przenoszący niepokornych
z krypty do krypty.

2013

-----------------------
Artysta urodził się 29 czerwca 1930 roku w Borzęcinie, zmarł 15 sierpnia 2013 roku w Nicei.

2020-08-01

Dróżdż Stanisław – Alea iacta est (2003-2005)

Dróżdż – wybitny twórca poezji konkretnej – zajmował się wizualizacją języka i jego analizą.


Dzieła artysty prezentowane są w ramach Kolekcji sztuki polskiej II poł. XX i XXI wieku w Muzeum Sztuki Współczesnej w Pawilonie Czterech Kopuł we Wrocławiu.
kadr filmu

oprac.©kkuzborska

2020-07-28

Herbert Zbigniew (1924-1998) – Przesłanie Pana Cogito

Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu
po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę
idź wyprostowany wśród tych co na kolanach
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch
ocalałeś nie po to aby żyć
masz mało czasu trzeba dać świadectwo
bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny
w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy
a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze
ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych
niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy – oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys
i nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy
przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie
strzeż się jednak dumy niepotrzebnej
oglądaj w lustrze swą błazeńską twarz
powtarzaj: zostałem powołany – czyż nie było lepszych
strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne
ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy
światło na murze splendor nieba
one nie potrzebują twego ciepłego oddechu
są po to aby mówić: nikt cię nie pocieszy
czuwaj – kiedy światło na górach daje znak – wstań i idź
dopóki krew obraca w piersi twoją ciemną gwiazdę
powtarzaj stare zaklęcia ludzkości bajki i legendy
bo tak zdobędziesz dobro którego nie zdobędziesz
powtarzaj wielkie słowa powtarzaj je z uporem
jak ci co szli przez pustynię i ginęli w piasku
a nagrodzą cię za to tym co mają pod ręką
chłostą śmiechu zabójstwem na śmietniku
idź bo tylko tak będziesz przyjęty do grona zimnych czaszek
do grona twoich przodków: Gilgamesza Hektora Rolanda
obrońców królestwa bez kresu i miasta popiołów
Bądź wierny Idź

2020-07-20

Dróżdż Stanisław (1939-2009) – Początekoniec

Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski

Kurator: Elżbieta Łubowicz
"Stanisław Dróżdż (1939-2009) to jeden z najwybitniejszych polskich artystów współczesnych, który przez ponad czterdzieści lat uprawiał swoją oryginalną i konsekwentną twórczość, rozwijaną na styku poezji i plastyki. Ideą wystawy jest ukazanie twórczości Dróżdża jako całościowego dzieła, rozwijanego według tej samej koncepcji przez całe życie.
Wystawa pokazuje ponad 40 dziełod pierwszych utworów poezji konkretnej powstałych w 1967 do ostatniej pracy z 2007. Ekspozycja prezentuje zarówno dzieła, w których podstawowym tworzywem jest język, jak i oparte na cyfrach i liczbach oraz prace operujące przedmiotami-znakami. Obejmuje wielkie, skomplikowane technicznie koncepcje na przykład słynne, Między oraz Alea iacta est, pracę złożoną z około 250 tysięcy kości do gry, przedstawiającą wszystkie możliwe 46 656 układy 6 kostek, reprezentującą Polskę na 50. Biennale w Wenecji (2003)".

Wystawa czynna do 7.02.2010

2020-06-23

Stachura Edward – Ruszaj się Bruno...

Nie rozdziobią nas kruki
Nie rozdziobią nas kruki
Ni wrony, ani nic!
Nie rozszarpią na sztuki
Poezji wściekłe kły!

Ruszaj się Bruno, idziemy na piwo;
Niechybnie brakuje tam nas!
Od stania w miejscu niejeden już zginął,
Niejeden zginął już kwiat!

Nie omami nas forsa
Ni sławy pusty dźwięk!
Inną ścigamy postać:
Realnej zjawy tren!

Ruszaj się Bruno, idziemy na piwo;
Niechybnie brakuje tam nas!
Od stania w miejscu niejeden już zginął,
Niejeden zginął już kwiat!

Nie zdechniemy tak szybko,
Jak sobie roi śmierć!
Ziemia dla nas za płytka,
Fruniemy w góry gdzieś! 

Ruszaj się Bruno, idziemy na piwo; 
Niechybnie brakuje tam nas!
Od stania w miejscu niejeden już zginął,
Niejeden zginął już kwiat!

2020-04-30

Sztuki wizualne, Literatura