Aleksandrowicz Monika – Semiografie, a_semiografie i...

17 sierpnia – 9 września 2023
Semiografie, a_semiografie
i inspiracje matematyczne
Wernisaż: 17 sierpnia 2023, godz. 17.
Domek Miedziorytnika, Wrocław, Świętego Mikołaja 1

Aranżacja wystawy
Małgorzata Stanielewicz i Marek Stanielewicz

 

Aleksandrowicz Monika, Meander
https://t.co/YfmwpXKDLo pic.twitter.com/j1KrGVpVPl, June 26, 2022

Matoshniuk Olena – Granice | Кордони

14 lipca – 27 sierpnia 2023

Krupa Art Foundation, Krupa Gallery Bulvary

Wrocław, Księcia Witolda 11-31, pawilon 10

Wernisaż & performance Brzemię 14 lipca 2023, godz. 19.

Podczas wernisażu odbędzie się performance Brzemię, który jest częścią prezentowanej wystawy Granice | Кордони odnoszącej się bezpośrednio do traumy wojennej i aktualnych wydarzeń w Ukrainie.

Artystka buduje narrację na pograniczu malarstwa, wideo i performance, przekraczając granice blejtramu, ekranu i ciała.

Kociński Mirosław – Nosorożce na Karuzeli

12 lipca – 4 sierpnia 2023
Jatki, Galeria BB, Wrocław

O artyście ZPAP

Akademia Sztuk Pięknych
im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu

oprac.©kkuzborska

Szaleństwo rokoka. Fascynacja rokokiem na Śląsku, XVIII-XXI w.

14 lipca 2023 – 14 stycznia 2024
Muzeum Narodowe we Wrocławiu
Jubileusz 75-lecia Muzeum Narodowego

Johann Georg Platzer (1704-1761) Alegoria muzyki, ok 1730

Blisko 500 dzieł sztuki – od malarstwa, rzeźby i grafiki, poprzez złotnictwo, meble, porcelanę, ubiory i akcesoria mody, aż po fotografie, instalacje i wideo – prezentowanych jest na pierwszej w historii muzealnictwa wystawie, poświęconej sztuce rokokowej i neorokokowej na Śląsku.

Sztuka rokoka na Śląsku – na jego historycznym obszarze obejmującym także tereny znajdujące się obecnie w Czechach – była pochodną zmian politycznych, jakie nastąpiły w tej części Europy w połowie XVIII w. Skutki trzech wojen śląskich (1740-1763) doprowadziły do przejścia Śląska pod panowanie pruskie.

Rokoko wyrażało się bogactwem nowej, oryginalnej ornamentyki, idącej w parze z usubtelnieniem wyrobów, nadawaniu im mniejszych rozmiarów, bardziej intymnych, wyrafinowanych, przytulnych i gabinetowych. Wyobraźnię artystów wypełniają fantazyjne rocaille, mające jakoby swoim kształtem przypominać muszle, ale zbudowane także z elementów tzw. kogucich grzebieni, postrzępionych i rozchwianych morskich fal, ślimaków, korali „skrzydeł nietoperza”, pierzastych wici roślinnych, subtelnych dekoracji kwiatowych i kratki regencyjnej. Eksponaty pochodzą z polskich, czeskich i niemieckich muzeów oraz kościołów. Ekspozycję uzupełniają prace współczesnych artystów, dla których rokoko jest źródłem inspiracji.

Źródło: mnwr.pl

oprac.©kkuzborska

Kahlo Frida (1907-1954) – Kolor życia

7 lipca – 3 września 2023
Muzeum Łazienki Królewskie
Podchorążówka, Warszawa, Agrykola 1

 

Frida Kahlo, Tam wisi moja sukienka, 1933, Colección FEMSA

Ekspozycja wpisuje się w przypadającą w tym roku 95. rocznicę nawiązania stosunków dyplomatycznych między Polską i Meksykiem oraz 65-lecie powstania Museo Frida Kahlo zwanego La Casa Azul. Otwarcie wystawy w 116. rocznicą urodzin artystki. Frida Kahlo, właśc. Magdalena Carmen Frieda Kahlo y Calderón (6 lipca 1907 – 13 lipca 1954). W dzieciństwie chorowała na polio, a jako nastolatka została ciężko ranna w wypadku. Przeszła kilkadziesiąt operacji, lecz jej ciało nigdy nie wróciło do pełnej sprawności. 

Artystkę ukształtowała kultura rdzennej ludności Meksyku, do której często odwoływała się w dziełach. Siłę czerpała także z bliskości z naturą. Uwielbiała spędzać czas w ogrodzie, otoczona roślinami
i zwierzętami oraz rzeźbami.

Źródło: lazienki-krolewskie

oprac.©kkuzborska

Matoshniuk Olena | Granice

4-14 lipca 2023
Wrocław, Bulvary, Krupa Art Foundation
Księcia Witolda 11-31, lok. 27
Wernisaż: 4 lipca 2023, godz. 18.

Rozpondek Krzysztof – Termofile

1 lipca – 4 sierpnia 2023
Galeria W sam raz, Bolesławiecki Ośrodek Kultury
– Międzynarodowe Centrum Ceramiki
pl. marsz. J. Piłsudskiego 1

Prace prezentowane na wystawie to trójwymiarowe kompozycje, wykonane z różnorodnych mas ceramicznych. Powstały z potrzeby poszukiwania harmonii między istotą tworzywa, sposobem budowania, barwienia i wypalania, a tym samym – między bryłą i jej powierzchnią. Stanowią wyraz fascynacji materiałem i procesem towarzyszącym jego obróbce. Glina i jej właściwości, nieograniczone bogactwo struktur oraz podatność na kształtowanie były inspiracją do zastosowania przedstawianych rozwiązań formalnych. Realizacje to mniej lub bardziej syntetyczne elementy o mocno unerwionej tkance. W zasadzie są kompozycjami abstrakcyjnymi. Jednocześnie stanowią wynik obserwacji natury i są wyrazem szacunku dla panującej w niej logiki. W podobny sposób odnoszą się do zjawisk z obszaru kultury i techniki. Trzonem kolekcji są najnowsze dokonania z cyklu Termofile. O ich ostatecznym wyrazie, podobnie jak w przypadku większości eksponatów, rozstrzyga metoda wypału, wykorzystująca nie tylko wysokie zakresy temperatur, ale przede wszystkim bezpośredni kontakt ceramicznego czerepu z żywym ogniem.

Zdjęcia i tekst: prof. Krzysztof Rozpondek
Wydział Ceramiki i Szkła
Pracownia Podstaw Projektowania
i Kształtowania Ceramiki ASP Wrocław

oprac.©kkuzborska