Kortyka Stanisław Ryszard – Obrazy pięciu dekad

6 maja – 20 sierpnia 2022
Pałac Królewski – Muzeum Miejskie Wrocławia
Wrocław, Kazimierza Wielkiego 35

S.R. Kortyka - Horyzont X, XI, XII, XIII, 2006, olej, płótno, 105×105×4

Z duchem wrocławskiego strukturalizmu wiąże artystę bardzo określone zdyscyplinowanie redukcjonistyczne podejście do sztuki. A występujące w różnych kombinacjach motywy w jego dziełach niejednokrotnie otacza postkatastroficzna enigma. Przenika ona wszystkie te: błękitne bezkresy horyzontów, rżyska czy dukty zoranych pól, tereny spopielałe, konstelacje kamieni czy betonów, łachmany i kartki papieru, spięte faszyny, strugi i paprochy. Tylko wyjątkowo mogą to być pełne życia kiełkujące ziemniaki, ptaki strzegące scen czy zielone krzewy. Wszystkie motywy spaja atmosfera wizyjności wspomagana poczuciem uciekającej w nicość iluzji przestrzeni i rzutami światła. Działając w duchu Jorge Luisa Borgesa, Kortyka miesza różne tropy i mediuje między nimi. A wynikiem tej pracy są labirynty zwykłości w niezwykłych obrazach – Andrzej Kostołowski.

Druk 3D w sztukach wizualnych – Konteksty

26 kwietnia 2022 
Druk 3D jako narzędzie kreatywnych
rozwiązań w sztukach wizualnych – Konteksty

Akademia Sztuk Pięknych
im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu

Sztukę i naukę można postrzegać jako uzupełniające się metody interpretacji świata, które w relacjach wzajemnych także mogą być narzędziem poznawczym. Działania artystyczne na styku różnych dyscyplin naukowych i często we współpracy z przedstawicielami nauk technicznych, przyrodniczych, społecznych czy humanistycznych, dotykają problemów związanych z wyzwaniami współczesnej cywilizacji. [...]

Eryka i Jan Drostowie – Polscy projektanci szkła

26 kwietnia – 28 sierpnia 2022
Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Prezentacja dorobku Eryki i Jana Drostów – jednej z najciekawszych par projektanckich w powojennej historii wzornictwa szkła. Ich nowatorskie działania projektowe uczyniły ze szkła prasowanego nowoczesne i pełne wyrazu naczynia codziennego użytku. Wiele lat po wygaśnięciu pieców hutniczych w Ząbkowicach szkła te wciąż używane są w polskich domach, jednocześnie przeżywając renesans na rynkach aukcyjnych i w środowiskach kolekcjonerskich, osiągając często zawrotną wartość. 

Eksponaty poniżej: Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Wazoniki, 1969-1970, projekt: Eryka Trzewik-Drost

Talerz, fason Rotor, 1975, projekt: Jan Sylwester Drost

Wazon, fason Asteroid, 1975, projekt: Jan Sylwester Drost

Patera, fason Smuga, 1976, projekt: Jan Sylwester Drost

Zestaw pojemników Conti z guzkami (fragment zestawu)
1966-1967, projekt: Eryka Trzewik-Drost

Eryka Trzewik-Drost studiowała na Wydziale Ceramiki i Szkła Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (1951-1957). W latach 1957-1964 była projektantką w Zakładzie Porcelany Bogucice w Katowicach-Bogucicach. Zaprojektowała m.in. serwis obiadowy Epos, serwis do kawy Luna, figurkę Pierwszy bal. Następnie jako projektantka związana była z Hutą Szkła Gospodarczego Ząbkowice w Dąbrowie Górniczej (1965-1990). Zajmowała się głównie projektowaniem dekoracji; jest autorką interesujących rozwiązań ornamentalnych, wykorzystujących naturalne materiały w odlewach do form prasowanych, m.in. w zestawie naczyń użytkowych Cora. 

Jan Sylwester Drost studiował na Wydziale Ceramiki i Szkła Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (1952-1958). W latach 1959-1960 pracował jako projektant w Śląskich Zakładach Mechaniczno-Optycznych „Opta” w Katowicach. W latach 1960-1990 związany z Hutą Szkła Gospodarczego Ząbkowice w Dąbrowie Górniczej jako projektant i kierownik ośrodka wzorcującego. Zajmował się również wystawiennictwem. Autor kilkuset wzorów naczyń użytkowych i szklanych form dekoracyjnych.

Źródło: mnwr.pl

oprac.©kkuzborska

Nagroda Roku ZPAP za 2021

Nagrodę Roku za najatrakcyjniejszą wystawę
w 2021 roku otrzymał
prof. Stanisław Ryszard Kortyka

Kortyka Stanisław Ryszard – Malarstwo

21-28 kwietnia 2022
Galeria Na Solnym | mia Art Galery
Wrocław, pl. Solny 11

NOWA ІКОИА

13-28 kwietnia 2022

Wernisaż: 21 kwietnia 2022, godz. 14.
 Aula ASP we Wrocławiu, Wrocław, pl. Polski 3/4

Ikona na plakacie: Ostap Lozynsky
Zmiłuj się nade mną, Boże, 2019, deska, lewkas, akryl, złoto

NOWA IKONA – wystawa twórców związanych z Międzynarodowymi Warsztatami Ikonopisów w Nowicy

Artyści: Arsen Bereza, Sofija Bilyk, Sofija Doroshenko, Borys Fiodorowicz, Andrzej Fydrych, Anna Herman, Paulina Krajewska, Olya Kravchenko, Marian Waldemar Kuczma, Kateryna Kuziv, Khrystyna Kvyk, Greta Leśko, Ostap Lozynsky [+], Anna Makać, Konstantyn Markovych, Danylo Movchan, Yaryna Movchan, Viktoria Movchij, Olena Mykytjuk, Olena Mykytniuk–Jaworska, Michał Pietrzak, Bartosz Radziszewski, Natalya Rusecka, Serhij Savchenko, Vitalii Shupliak, Olena Smaha, Krzysztof Sokolovski, Ulyana Tomkievich, Sviatoslav Vladyka, Andrij Vynnychok, Khrystyna Yatsyniak, Romko Zilinko

Ostap Lozynsky – Trwoga, malarstwo

Peter Beym – Misterium, fotografia

Trzecia z wystaw to monumentalne, profetyczne dzieło przedwcześnie zmarłego lwowskiego malarza Ostapa Łozińskiego. Uczestnik naszych plenerów, jest przedstawicielem pokolenia, które w roku 2014, w Kijowie, upomniało się o godność i gotowe było płacić własną krwią za przywiązanie do wartości europejskich. To pokolenie krwawiło w okopach wojny z rosyjskim agresorem, doświadczało lęku o bliskich i bólu ich utraty. To praca ważna, poruszająca w zwłaszcza obliczu próby, jakiej zostali poddani obywatele Ukrainy, którzy chcą żyć w wolnym kraju. Artysta na 16 płótnach w wymiarach 200×90 cm, prowadzi nas od światła, przez dramat męki Pańskiej i wojennej pożogi, do mroku zwątpienia, jaki towarzyszył uczniom Chrystusa tuż po jego śmierci na krzyżu. Scena ukrzyżowania jest w centrum kompozycji, jednak jakby wyblakła w sąsiedztwie okropności wojny. Wobec tej i każdej śmierci jesteśmy bezradni, tak jak i wobec niezawinionych tragedii – pozostają one dla nas tajemnicą. Ten fragment malowidła konfrontuje nas z tym co bolesne i nieprzeniknione, budzi lęk. Może więc uda się przed nim uciec – konno, pieszo? Co zabrać w tę drogę, co w tej podróży może być przydatne? Gdzie wreszcie jest jej kres... Pomiędzy postaciami, które próbują wydostać się z przestrzeni rozświetlonej czerwoną łuną, by następnie rozpłynąć się w mroku, znajduje się autoportret autora. Nie patrzy jednak ani na nas, ani na postać rozpiętego na krzyżu Chrystusa. Zamknął oczy, czy modli się? A dokąd my zmierzamy, dotknięci doświadczeniem lub tylko obrazem cierpienia, które w ostatnich dniach przychodzi z trawionej wojną Ukrainy?

Katarzyna Jakubowska-Krawczyk, Mateusz Sora

Kuratorzy: prof. Marian Waldemar Kuczma, Michał Pietrzak
Opracowanie graficzne: Michał Pietrzak 

Źródło: asp.wroc.pl

Organizatorzy

Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu

Stowarzyszenie Przyjaciół Nowicy

Pracownia Badań nad Ukraińską Tożsamością

Partnerzy

Międzynarodowe Warsztaty Ikonopisów Nowica

IconArt

oprac.©kkuzborska

Wielkanoc w malarstwie

Wielkanoc, 17-18 kwietnia 2022

Rafael Santi, Ukrzyżowanie

Rogier van der Weyden
Ukrzyżowanie z Marią i św. Janem pod krzyżem 

Z okazji świąt Wielkanocy życzymy Państwu
dużo zdrowia, spokoju i radości w rodzinnym gronie.

Pobizantyński tryptyk z XVI wieku

7 kwietnia – 19 czerwca 2022
Muzeum Książąt Czartoryskich
Kraków, Pijarska 15

Pokaz specjalny

W czasie Wielkanocy rozpoczyna się pokaz specjalny pobizantyńskiego tryptyku z XVI wieku, ze względu na miejsce powstania zwanego kreteńskim, którego malowidła wiążą się z Ukrzyżowaniem i Pasją Chrystusa.
Dzieło prezentowane będzie w Sali IX. „Paramentów liturgicznych” na I piętrze, gdzie znajduje się m.in. znakomitej klasy bursztynowy ołtarzyk Męki Pańskiej. Umieszczenie tryptyku w kontekście dzieł sztuki europejskiej o zbliżonej tematyce umożliwi porównanie, w jaki sposób wydarzenia Wielkiego Tygodnia były ukazywane w dwóch tradycjach artystycznych – wschodniej i zachodniej.

Tryptyk jest wybitnym dziełem tzw. szkoły kreteńskiej epoki pobizantyńskiej, w którym łączą się aktualne wzorce malarstwa włoskiego z tradycją sztuki epoki Paleologów. W części środkowej znajduje się przedstawienie "Zdjęcia z Krzyża". Wchodzący po drabinie św. Józef z Arymatei obejmuje bezwładne ciało Chrystusa, a ukazany po przeciwnej stronie św. Nikodem wspiera Jego lewe ramię. Widoczny u dołu św. Jan Ewangelista przytula policzek do krwawiących stóp Jezusa. Za nim stoi św. Maria Magdalena trzymająca koszyk z gwoździami i obcęgami oraz niewiasta wznosząca ręce do góry w geście cierpienia. Po drugiej stronie Matka Boska, przykładająca dłoń do policzka, w otoczeniu lamentujących kobiet. Skrzydła wypełniają sceny Pasji Chrystusa – Niesienie Krzyża i Marie u Grobu. Po lewej stronie widzimy Chrystusa dźwigającego Krzyż i św. Jana Ewangelistę, świadka Męki Pańskiej, natomiast po prawej stronie anioła siedzącego na otwartym grobie, wskazującego dwóm niewiastom leżące w środku całuny – znak Zmartwychwstania.

Źródło: pobizantynski-tryptyk

oprac.©kkuzborska

Małopolskie tradycje wielkanocne

Wielkanoc, 17-18 kwietnia 2022

Wielkanoc, czyli uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, to najstarsze i największe święto chrześcijańskie, obchodzone na pamiątkę zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Współcześnie obchody świąt wielkanocnych wiążą się z dziesiątkami różnych obyczajów, tradycji i obrzędów, które swe korzenie mają nie tylko w chrześcijaństwie, ale i w wierzeniach pogańskich. Wiosenny termin, na który przypada Wielkanoc – zawsze w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca – sprawia, że ze świętem tym związanych jest wiele obrzędów i zwyczajów podkreślających zakończenie zimy i początek wiosny.

Więcej: Małopolskie tradycje wielkanocne

oprac.©kkuzborska

Wielkanoc 2022 – Życzenia

Aleksander Sielicki

Andrzej Dudek-Dürer

Rafał Jerzy Werszler

Sobczyk Agata – Malarstwo

Malarstwo
7-28 listopada 2022
Miejska Galeria Sztuki MM
Chorzów, Sienkiewicza 3

Agata Sobczyk ukończyła studia na ASP Kraków
Wydział Grafiki w Katowicach, dyplom w Pracowni
Projektowania Graficznego prof. Mariana Oslislo (2000)
oraz w Pracowni Malarstwa prof. Romana Nowotarskiego.

Jestem malarką i graficzką zauroczoną podróżami
 i pejzażem. W drodze – tak mogłabym najkrócej
 scharakteryzować swoją twórczość. Obrazy i grafiki,
 które tworzę to zapiski z podróży, tych dalszych i tych
 całkiem bliskich – czasem tylko na drugą stronę ulicy.

To opowieść o ważnych dla mnie miejscach i chwilach życia.
Z jednej strony Inspiruje mnie pejzaż miejski, bo „jestem
z miasta” i kocham miasto – tu spędzam większość
swojego życia i czuję się w nim jak ryba w wodzie.
Ruch, gwar, pozorny chaos, migające reklamy, napisy
na murach i ciągłe zmiany to dla mnie niewyczerpane
źródło tematów. Jednak równie fascynujący jest dla
mnie krajobraz „dziki”, prawie nietknięty ręką człowieka,
gdzie kończą się drogi i tylko „przestrzenie na jedno skinienie”.
 Tu najważniejsze jest światło, kolory, które są tu i teraz,
 nastrój tej jednej ulotnej chwili, niesamowite formy i faktury.
Często moje zapiski-szkice o jakimś miejscu są
wielowątkowe, urastają do rozmiaru opowiadania,
a moje obrazy rozrastają się do poliptyków i cykli
– A.Sobczyk.

galeriamm.eu

oprac.©kkuzborska

Woś Czesław – Grafika i malarstwo

20 kwietnia – 22 maja 2022
Galeria Pod Plafonem
Dolnośląska Biblioteka Publiczna
im. Tadeusza Mikulskiego we Wrocławiu
Wernisaż: 20 kwietnia 2022, godz. 14.

Czesław Woś urodził się w 1944 roku. Studia plastyczne ukończył w 1977 roku na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, a podyplomowe na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej w Lublinie (1984). Pracował jako nauczyciel plastyki w I i II Liceum Ogólnokształcącym w Ostrowie Wlkp. W latach 1975-1998 był doradcą metodycznym w ODN w Kaliszu. Prowadził również zajęcia w kaliskiej filii WSP w Częstochowie i UAM w Poznaniu. Od 1982 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Od 1985 roku wraz z żoną organizuje Międzynarodowe Biennale Małej Formy Graficznej i Ekslibrisu w Ostrowie Wlkp.

Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. pierwsze nagrody w międzynarodowych konkursach ekslibrisu: Zola Predosa,Włochy 1994; Wrocław, 2004; Tarnów, 200; Zielona Góra, 2019, 2020

Najważniejsze wystawy indywidualne

• 1994, Europejskie Centrum Kultury w Erfurcie (Niemcy)
• 1995, PIASA Gallery w Nowym Jorku (USA)
• 2011, Muzeum Narodowe we Wrocławiu
• 2017, Muzeum Miasta Ostrowa Wielkopolskiego
• 2019, Archiwum Nauki PAN w Krakowie

Prace twórcy znajdują się w zbiorach m.in.:
Muzeum Narodowego w Kielcach i we Wrocławiu, Muzeum Zamkowego w Malborku i Darłowie, Muzeum Okręgowego w Kaliszu i Zamościu - Biblioteki Narodowej w Warszawie, Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie, Biblioteki im. Ossolińskich we Wrocławiu, Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu oraz za granicą w Polskim Instytucie Naukowym i Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku oraz w muzeach zagranicznych (Argentyna, Belgia, Bułgaria, Chiny, Hiszpania, Niemcy, Rumunia, Włochy, USA).

Więcej: ostrow.pl

oprac.©kkuzborska

Jezierski Jerzy (1941-2022)

Ogorzelec Ludwika – Wystawa podziemna

8 kwietnia – 2 października 2022
Muzeum Śląskie w Katowicach
ul. T. Dobrowolskiego 1

Chciałabym, aby moja rzeźba była jak ulotne zjawisko wywodzące się ze światów biologii, maszyn i przyrządów. Z rozumienia rzeźby jako bryły ciężkiej, oglądanej z zewnątrz, wykonanej z materiałów trwałych, zostawiam sobie linię – mówiącą właściwościami materii, z jakich pochodzi (…); biorąc znaczenia ze światów biologii, maszyn i przyrządów, analizuję problem sensu i absurdu. Szukam momentu równowagi. Efektem moich poszukiwań są lekkie, delikatne struktury – przedmioty, łączące owe znaczenia na zasadzie zgodności w nową jakość – Ludwika Ogorzelec

oprac.©kkuzborska

Krawczyk Jerzy (1921-1969) – Gra o wszystko

7 kwietnia – 19 czerwca 2022
Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki
Warszawa, pl. Małachowskiego 3

Jerzy Krawczyk urodził się w Łodzi 24 sierpnia 1921 roku. Edukację artystyczną rozpoczął w Szkole Rysunku i Malarstwa prowadzonej przez Szczepana Andrzejewskiego. W 1938 roku dzięki stypendium Zarządu Miejskiego w Łodzi wyjechał do Wiednia, aby kontynuować naukę. W okresie okupacji przebywał w niewoli w Dortmundzie. W 1947 roku rozpoczął pracę jako rysownik w Zakładzie Anatomii Prawidłowej Akademii Medycznej w Łodzi, gdzie zatrudniony był do końca życia. Zmarł tragicznie w 1969 roku. Wrażliwy na ikonosferę codzienności Krawczyk w prekursorski sposób podejmował temat konsumeryzmu, nadmiaru obrazów i informacji, a także autotematyczny wątek „sztuki o sztuce”. Reprezentował krytyczne podejście do współczesnej mu rzeczywistości i do samego siebie, a w odniesieniu do sztuki — do kategorii oryginalności i nowatorstwa. W jego obrazach rozpoznajemy tematy egzystencjalne, namysł nad śmiercią i przepełnione humorem intelektualne konstrukcje — odmalowane z warsztatową biegłością, przepełnione miłością do malarstwa. Artysta żonglował stylistykami i językami wizualnymi — od kolażu po trompe l'oeil, do swoich obrazów olejnych wplatał również fragmenty tekstów. Liczne jego dzieła są świadectwem czerpania motywów z własnych obrazów, ich przemalowywania bądź malowania na nowo, przepracowywania kompozycji i udoskonalania konceptu.

Gruby Jurek

kurator: Michał Jachuła
współpraca: Muzeum Sztuki w Łodzi

zacheta/jerzy-krawczyk

oprac.©kkuzborska