2020-04-30

Sztuki wizualne, Literatura

2020-04-28

2020-04-26

2020-04-25

X Triennale Polskiego Rysunku Współczesnego – Lubaczów 2020

W związku z trudną sytuacją epidemiczną w kraju informujemy,
że do 10 czerwca 2020 przedłużony zostaje
termin przesyłania prac na konkurs
„X Triennale Polskiego Rysunku Współczesnego
– Lubaczów 2020”.

Szczegóły: muzeumkresow.eu

2020-04-24

Paul Klee (18 grudnia 1879 − 29 czerwca 1940)

Podział na twórczość figuratywną i niefiguratywną nie ma właściwie zastosowania w jego malarstwie. 

Senecio
, 1922, ol. na gazie 40,5x38 cm, Kunstmuseum Basel, Basel

W wielu obrazach Kleego granica między figuracją a abstrakcją zaciera się, często w jego twórczości mamy do czynienia z abstrakcją aluzyjną; faliste linie ograniczające poszczególne pasma kolorów sugerują morze lub rzekę, kwadrat oznacza dom, koło – księżyc lub słońce itp.
Ad Parnassum, 1932

Wynikało to ze swoistego rozumienia istoty twórczości oraz celów sztuki i jej relacji do natury. „Sztuka jest podobna do aktu stworzenia. To symbol, tak jak świat ziemski jest symbolem kosmosu" – pisał w Wyznaniach twórcy

Insula dulcamara, 1938, ol. i pastel, papier 88x176 cm, Zentrum Paul Klee, Bern

"Sztuka wychodzi poza przedmiot, zarówno poza to, co rzeczywiste, jak i to, co wyimaginowane. Sztuka prowadzi nieświadomą grę z rzeczami ostatecznymi, a jednak naprawdę ich dosięga. Podobnie jak dziecko naśladuje nas w swojej zabawie, tak my w tej grze, jaką jest sztuka, naśladujemy siły, które stworzyły i stwarzają świat". Paul Klee umiał wykorzystać twórczo doświadczenia ekspresjonizmu i kubizmu, surrealizmu i abstrakcji czystej, łącząc je w dziele całkowicie własnym i niezwykle oryginalnym. Nie stworzył żadnej „szkoły”, wywarł jednak ogromny wpływ na całe późniejsze malarstwo awangardowe, przede wszystkim na abstrakcję typu niegeometrycznego a zwłaszcza abstrakcję liryczną, której był jednym z głównych prekursorów.

Źródło: wikipedia/Paul_Klee

2020-04-23

Geometria sztuki − sztuka geometrii

Galeria Szyb Wilson, Katowice, Oswobodzenia 1

 
Urbanowicz Andrzej, Zakręcony 

Artyści: Jan Berdyszak, Wanda Gołkowska, Jerzy Kałucki, Koji Kamoji, Lech Kołodziejczyk, Jarosław Kozłowski, Justyna Maciejska, Andrzej Siek, Marek Sobczyk, Monika Szwed, Andrzej Urbanowicz, Jan de Weryha-Wysoczański

 Wystawa z kolekcji Galerii Szyb Wilson
i Fundacji Eko-Art Silesia
czynna do 5 maja 2020


Perspektywa linearna, złoty podział, abstrakcja geometryczna – to doniosłe sformułowania w sztuce a zarazem zaawansowane reguły geometrii. Jednak geometria zaczyna się już wcześniej: w najprostszym punkcie, linii, krzywej, dając wręcz początek sztuce. Rozwijały się obok siebie. Sposób wykorzystania reguł i konkretnych zasad geometrii w sztuce zmieniał się i − co ciekawe − bardzo często wiązał z jakimś wielkim osiągnięciem, np. wykorzystanie ściśle matematycznych zasad perspektywy linearnej wyznaczyło koniec epoki średniowiecza i początek renesansu w malarstwie. Marzeniem każdego artysty jest dążenie do doskonałości w swej sztuce i osiągnięcie pewnej idei. 

Constantin Brâncuși, dążąc do otrzymania kształtu idealnego coraz bardziej syntetyzował i upraszczał formę swoich rzeźb, aż doszedł do jaja − kształtu − od którego wszystko się zaczyna. Wassily Kandinsky, Piet Mondrian i Kazimierz Malewicz, szukając ideału, radykalne zerwali ze wszelką figuratywnością − stworzyli abstrakcję. Każdy z tych wielkich twórców rozwijał swoją twórczość w inny sposób. Kandinsky szukał inspiracji w muzyce − sztuce niematerialnej (duchowej) i absolutnej (wolnej od wszelkich powiązań ze światem). Szukał powiązań pomiędzy elementami działa muzycznego i plastycznego, i odkrył je w kolorystyce − tak powstała abstrakcja niegeometryczna. Mondrian i Malewicz, wychodząc od spuścizny kubizmu, skłonili się w stronę geometrii. Mondrian wyeliminował wszelkie zbędne elementy: ograniczył kolorystykę do trzech barw podstawowych, formę zaś − do linii i prostokątów. Swoje dzieła tytułował kompozycjami, by jeszcze bardziej odciążyć je znaczeniowo. Jeszcze dalej poszedł Malewicz. który swoje teorie zamanifestował, malując czarny kwadrat na białym tle. Maksymalne uproszczenie i osiągnięcie granicy obrazu nastąpiło w dziele „Biały kwadrat na białym tle”. 

W geometrii artyści widzą możliwość odkrywania logosu – pierwotnej zasady porządkującej świat. Sztuka wyzwala się ze swej materialności i wymyka kategoriom estetycznym. Jest czymś więcej – czystą formą.

Izabela Kośmider – kurator wystawy

Źródło: Galeria Szyb Wilson

2020-04-22

Krzemieniewski Adam (1930-2020) odszedł od nas

Artysta odszedł od nas 22 kwietnia 2020.
W styczniu skończył 90 lat. Był artystą wszechstronnym.
Funkcjonował zarówno w świecie sztuki – malarstwo, teatr, jak i praktycznym jej wykorzystaniu w różnorodnych projektach kształtujących otoczenie. Wielokrotnie nagradzany.

Nota o Artyście: prof. Michał Kosma Jędrzejewski

Pożegnanie Adama Krzemieniewskiego
28 kwietnia 2020
w kaplicy cmentarza przy ulicy Bardzkiej 80
Parafia Ducha Świętego we Wrocławiu.



Prawdopodobnie w ceremonii pogrzebowej może już uczestniczyć do 20 osób.

oprac.©kk

2020-04-21

Jaroszewski Janusz ‒ Historia naturalna, czyli patyczki Pana Boga

Wystawa online 



Janusz Jaroszewski jest artystą malarzem, nauczycielem akademickim, pisarzem, teoretykiem sztuki, twórcą multimedialnym, krytykiem artystycznym. Studiował astronomię na Uniwersytecie Wrocławskim oraz malarstwo w PWSSP, obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Dyplom zrealizował w pracowniach: prof. Konrada Jarodzkiego i prof. Mieczysława Zdanowicza. Od roku 1989 jest zatrudniony w macierzystej Uczelni. Od 2012 roku na stanowisku profesora zwyczajnego. 

Inna wersja albumu: fotoalbum
Więcej o artyście: jaroszewski.janusz.artwroc.com


oprac.©kk