Profesor Krzysztof Zanussi – Jak osiągnąć sukces

Piękny wywiad! Pan Krzysztof Zanussi łączy swe doświadczenie

 filmowego twórcy z fizyką kwantową oraz filozofią doskonale!

A jaki przy tym mówca!

@jacpan

Profesor Zanussi Krzysztof | O pasjach i poszukiwaniu swojej drogi

Słowacki Juliusz – Kordian

Premiera: 14 listopada 2022

TVP 1, godz. 21.

Kostiumy: Elżbieta Terlikowska i Teresa Piwońska

Spektakl telewizyjny dramatu Juliusza Słowackiego przygotowany z okazji Roku Romantyzmu Polskiego.

Cezary Pazura: Wielki Książę, Maciej Tomaszewski: Car

Przedstawienie w reżyserii Zbigniewa Lesienia rozpoczyna się od tragicznej sceny egzekucji, która staje się punktem wyjścia do analizy losów tytułowego Kordiana (Filip Kosior). Widzowie śledzą jego nastoletnie niepokoje, miłostki, europejskie podróże, próby zrozumienia natury ludzkiej w szwajcarskiej klinice psychiatrycznej oraz działalność spiskową

Terlikowska Elżbieta – Samotność pudru

8-22 lutego 2022, Domek Miedziorytnika
Wrocław, Świętego Mikołaja 1

Elżbieta Terlikowska studiowała na Wydziale Projektowania Form Przemysłowych w Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Józefa Hałasa oraz dyplom pod kierunkiem prof. Krzysztofa Meissnera (1974). Artystka zajmuje się scenografią, kostiumami teatralnymi i filmowymi, malarstwem, projektowaniem graficznym. Zadebiutowała w 1986 roku, projektując kostiumy do Nowego Wyzwolenia wg Witkacego w reżyserii Jerzego Bielunasa w Operze Wrocławskiej.

Źródło/zdjęcia: Domek Miedziorytnika

oprac.©kkuzborska

Nagroda Roku ZPAP za 2020

8 czerwca 2021
Wrocław, Na Solnym, Plac Solny 11
Uroczyste wręczenie Nagrody Roku

Ogłoszenie wyników Nagrody Roku
przez Prezesa ZPAP OW
prof. Kazimierza Pawlaka

Wręczenie Dyplomów uznania
Artystom Nominowanym do Nagrody

Dyplom uznania i gratulacje otrzymał
Robert Wieczorek za wystawę
Dni moje lecą jak tkackie czółenka

Dyplom uznania i gratulacje otrzymał
Marek Michał za wystawę
Czarny mniszek. Utrwalanie ulotności

Wyróżnienie, Nagrodę finansową,
Dyplom uznania i gratulacje otrzymała
Jolanta Kasińska za wystawę Ceramiczne fascynacje

Wyróżnienie, Nagrodę finansową,
Dyplom uznania i gratulacje
otrzymała Terlikowska Elżbieta za wystawę
O nieznanym imieniu

Nagrodę Roku ZPAP, Nagrodę finansową,
Dyplom uznania i gratulacje otrzymała

Marlena Promna za wystawę

Ogród naturalny

Wyróżnienia otrzymały
Jolanta Kasińska oraz Elżbieta Terlikowska

Fundator Nagrody
Prezydent Wrocławia

Nagroda Roku 2020 – Dyplomy

Promna Marlena – Ogród naturalny

Terlikowska Elżbieta – O nieznanym imieniu

Kasińska Jolanta − Ceramiczne fascynacje

Aleksandrowicz Monika – Zbiory rozmyte

Domański Tomasz – Pomniki Czasu

Garnik Władysław – Konstrukcje

Godszling Agnieszka – Struktura materii

Józefowski Eugeniusz – Pogodny Zakład Nagród i Kar, czyli zapisy wizualne codzienności

Makowski Krzysztof − Kształt Krzyża

Marek Michał − Czarny mniszek. Utrwalanie ulotności

Wieczorek Robert – Dni moje lecą jak tkackie czółenka

Więckowski Ryszard – Kreowane światłem

oprac.©kkuzborska

Terlikowska Elżbieta – O nieznanym imieniu, filmy

10 czerwca – 11 października 2020
Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego
Wrocław, pl. Wolności 7a

Elżbieta Terlikowska oprowadza i opowiada o wystawie 15-17 maja 2020 podczas Wirtualnej Nocy Muzeów, Wrocław. Prezentuje ręcznie wyszywane ornaty, które przemienia w bogato zdobione prace, wysadzane kamieniami, zdobione kunsztownymi materiałami. Bogactwo tych dzieł ma przywodzić skojarzenie ze sztuką iberyjską. Ręcznie szyte ornaty są manifestacją rękodzielniczych umiejętności artystki, ukoronowaniem twórczej drogi autorki kostiumów i scenografii. Oczarowują widza kunsztem wykonania, ale wprowadzają również w stan melancholijny. Artystka wykorzystuje fragmenty dawnych szlachetnych materiałów, dając im nowe życie, ale to nie adamaszek, brokat, atłas, złote hafty czy kamienie szlachetne przykuwają naszą uwagę...

Elżbieta Terlikowska prezentuje swoją fascynację obrzędowością kościelną, estetyką barokowych świątyń hiszpańskich i portugalskich oraz odniesienia do sztuki japońskiej.
Terlikowska znana jest głównie jako kostiumograf i scenograf. Ma na swoim koncie prace nad 130 spektaklami teatralnym w całej Polsce. Za swoją prace otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Terlikowska studiowała na Wydziale Projektowania Form Przemysłowych w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu.

oprac.©kkuzborska

Terlikowska Elżbieta – O nieznanym imieniu

10 czerwca – 11 października 2020
Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego
Wrocław, pl. Wolności 7a

Wystawa prezentuje ręcznie wyszywane oryginalne ornaty, które artystka przemienia w bogato zdobione prace, wysadzane kamieniami oraz zdobione kunsztownymi materiałami. Bogactwo tych dzieł ma przywodzić skojarzenie ze sztuką iberyjską. Artystka zdradza swoją fascynację obrzędowością kościelną, estetyką barokowych świątyń hiszpańskich i portugalskich, oraz odniesienia do sztuki japońskiej.

Źródło: muzeum.miejskie.wroclaw

oprac.©kkuzborska

Barański Leon Antoni (1943-2019) – malarz, scenograf

18 stycznia 1943, Bukareszt – 9 czerwca 2019, Bielawa

encyklopediateatru/leon-antoni-baranski


um.bielawa.pl/wystawa-sekcji-plastycznej-w-art-inkubatorze

Odszedł Barański Leon Antoni (1943-2019)

Leon Antoni Barański – uznany artysta
Żył godnie, był szlachetnym człowiekiem, kochającym wolność, ludzi i sztukę

18 stycznia 1943, Bukareszt – 9 czerwca 2019, Bielawa

Członek Związku Polskich Artystów Plastyków (1969-2019)

Scenografie teatralne, zrealizował ponad 50 m.in.: Teatr „Wybrzeże”, Gdańsk; Teatr A.T.„Gong 2”, Lublin; Teatr Lalki i Aktora im. J. CH. Andersena, Lublin; Teatr „Ludowy”, Kraków; Teatr „Stu”, Kraków; Teatr im. J. Osterwy, Gorzów Wielkopolski; Teatr im. J. Jaracza, Olsztyn; Teatr im. J. Osterwy, Lublin; Teatr Polski, Szczecin. (Współpraca z Teatrem im. J. Słowackiego, Kraków, 1988).

Założyciel i animator galerii Kwarantanna w Dzierżoniowie (1971-1975). Organizował wystawy plastyków wrocławskich i krakowskich. Galeria reaktywowana (1979-1980) w Bielawie.

Nagrody, odznaczenia

• 1964 III nagroda za grafikę "Oświęcimską", Kraków
• 1965-1971 główne nagrody za scenografie do szeregu spektakli teatru GONG 2 na festiwalach teatralnych w Gdańsku, Gliwicach, Łodzi, Lublinie, Wrocławiu, Krakowie
• 1969 GRAND PRIX MELPOMENA 69' – FESTIWAL KULTURY, KRAKÓW za inscenizację plastyczną i scenografię do spektaklu "Trismus" St. Grochowiaka oraz za happening – spektakl antywojenny 
• 1967-1971 główne nagrody BOGA DESZCZU (zespołowo i indywidualnie) na festiwalach w Łodzi, za inscenizacje plastyczne, scenografie teatru GONG 2
• 1970 medal Zrzeszenia Studentów Polskich za krzewienie kultury teatru 
• 1971 (Nagroda), Łagów 
• 1972 "Złota Odznaka" Uniwersytetu im. M. Skłodowskiej-Curie, Lublin 
• 1972 Dyplom – "Zasłużony dla Uniwersytetu" im. M. Skłodowskiej-Curie 
• 1974 Odznaka "Zasłużony Twórca Kultury" przyznana przez Ministra Kultury i Sztuki 
• 1976 Stypendium artystyczne (roczne) Ministerstwa Kultury i Sztuki

http://encyklopediateatru.pl/osoby/14426/leon-antoni-baranski

Robert Szecówka (1935-2020) odszedł 5 marca 2020

5 marca 2020 zmarł Robert Szecówka ps. Robs,
uznany polski karykaturzysta, rysownik, grafik, scenograf.

Bez tytułu, 1981

W latach 1959-1965 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Zadebiutował w 1959 roku w czasopiśmie „Kaktus”. Swoje rysunki publikował w kraju, m.in. w „Gazecie Robotniczej”, „Karuzeli”, „Konkretach” (Rubryka Rysowanie o północy), „Nowej Dobie”, „Polsce” czy w „Słowie ludu”, oraz w pismach niemieckich. W latach 80 XX w., w okresie stanu wojennego, jego prace ukazywały się w prasie podziemnej i na ulotkach. Inicjator i współorganizator legnickiego Satyrykonu.

muzeumkarykatury.pl

Terlikowska Elżbieta − Cicha obecność

Muzeum Miejskie Wrocławia, Pałac Królewski, marzec 2014

Cykl prac Cicha obecność to osobista interpretacja postaci Madonny.

 

Elżbieta Terlikowska tak nazwała interesującą serię obrazów skierowaną do siebie i swoich bliskich, którzy odeszli, którzy istnieją już tylko we wspomnieniach. [...] 
Ikony, wizerunki znaczeń i emocji. Bo nieważne, czy twarz do kogoś przynależy, 
czy tylko wyraża przynależność − Zofia Gebhart.

Lewczuk Sławomir (1938-2020) Pożegnanie

25 stycznia 2020 zmarł Sławomir Lewczuk. 
Artysta urodził się 12 listopada 1938 w Czerkasach na Wołyniu. 
Pogrzeb 4 lutego 2020. Cmentarz Batowicki, Kraków.

Laureat Nagrody im. Witolda Wojtkiewicza (2019), 
przyznawanej za najlepszą wystawę w Krakowie przez ZPAP Okręg Krakowski.

Studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej oraz w pracowni prof. Krchy
na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1957-1965).

Architekt, malarz, rysownik, scenograf. Współpracował z Operą Krakowską m.in.
przy inscenizacjach „Króla Ubu” Krzysztofa Pendereckiego (reż. Krzysztof Nazar)
oraz „Rigoletta” Giuseppe Verdiego (reż. Henryk Baranowski).

S. Lewczuk, Wokół przestrzeni II, Symptomy, 2012

Opracowanie © kkuzborska

Joanna Hrisulidu i Michał Hrisulidis

Rysunki, grafiki, scenografie

4-30 grudnia 2019. Galeria Pod Plafonem
Dolnośląskiej Biblioteki Publicznej
im. Tadeusza Mikulskiego we Wrocławiu, Rynek 58

Joanna Hrisulidu – artystka zajmuje się scenografią filmową do projektów krótkometrażowych i pełnometrażowych filmów fabularnych. Zrealizowała kilka projektów teatralnych, współpracując m.in. z Cezarym Studniakiem.

Michał Hrisulidis – malarz, rysownik, grafik, scenograf teatralny i filmowy. Absolwent wrocławskiej PWSSP, obecnie profesor Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu.

O wystawie: wbp.wroc.pl

oprac.©kkuzborska

Elżbieta Terlikowska – Teatro-Ricordi

Wspomnienia teatralne

Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego, pl. Wolności, Wrocław
15 grudnia 2017 – 25 lutego 2018

Zdjęcia i opracowanie © kkuzborska