2020-06-30

Turner William (1775-1851) – Ostatni lot odważnego statku


Na tle płonące niebo słońca widzimy weteran bitwy pod Trafalgarem, bitwa statku „Valiant”. Holownik parowy ciągnie stary statek na Tamizie do doku, gdzie zostanie zamieniony w złom. Obraz ten, wystawiony w Royal Academy w 1839 roku, został natychmiast ogłosił „najbardziej niesamowite dzieła największych mistrzów naszych czasów.” Turner bardzo lubił ten obraz, nazwał go „moja droga” i odmówił sprzedaży.
Jest mało prawdopodobne, że został napisany przez artystę z życia. Poetycki i smutny obraz starej statek wyruszył w ostatnią podróż, najprawdopodobniej ur wyobraźni artysty. Ten obraz był dla starzejącego się artysty, nie tylko obolałe serce jest symbolem przechodzącej epoce żeglarstwa, ale także przypomnienie o przemijalności życia na Ziemi w ogóle.
W drugiej połowie życia Turner chciał zbadać efekty kolorów i oświetlenia. Przede wszystkim interesowały go zachody słońca i wschody słońca, kiedy te efekty wydają się najbardziej zaskakujące. Na płótnie „Ostatni lot statku” odważny „zachód słońca zajmuje całą górną część obrazu, nadając mu elegijny dźwięk.
Najbardziej nieważki element płótna – światło – ma tutaj największą gęstość fizyczną. Turner czasami używał noża do palet, ale w tej pracy żółte i czerwone odcienie chmur są nakładane techniką impastową za pomocą pędzla. Kobaltowe błękitne niebo na horyzoncie, artysta o maksymalnym kontraście, napisał płynną warstwę rozcieńczonej farby olejnej.
Pasja Turnera do żółtego światła stała się legendą. Był jednym z pierwszych artystów, którzy zaczęli używać cytrynowej żółtej farby, która nie znika z upływem czasu. Innym kolorem, który Turner pisał o zachodzie słońca, był szkarłatny jod. Ten pigment, otrzymany w 1812 roku przez słynnego chemika Humphry’ego Davy’ego, jest mniej trwały. Różowe odcienie, uzyskane z jego pomocą, dawno utraciły blask i gęstość. Poziome pasy ciemnoczerwonej pisane są bardziej tradycyjnym cynobrem.
Źrodło: Ostatni lot...