2020-07-14

Heckert – Szkło 1866-1923

7 kwietnia – 2 sierpnia 2020
Muzeum Śląskie w Görlitz
2 sierpnia: wstęp wolny
kadr z filmu
Wystawa prezentuje prywatną kolekcję Eike Gelforta, obejmującą około 200 eksponatów szkła z Huty Heckerta, liczne arkusze z projektami, a także depozyty z Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze i wyroby Huty Julia w Piechowicach.
 
 Firma Heckert do 1923 roku była jednym z wiodących niemieckich producentów szkła artystycznego i dekoracyjnego. Odnosiła międzynarodowe sukcesy.
Założył ją w 1866 kupiec Fritz Heckert (1837-1887) w Piechowicach. Kunstglas-Industrie początkowo zajmowała się uszlachetnianiem szkła kupowanego w pobliskiej hucie Józefina w Szklarskiej Porębie, zdobiąc je kunsztownymi dekoracjami. Heckert osiągnął wkrótce znaczne sukcesy, sprzedając szkła nawiązujące do stylów historycznych. Bardzo dużą popularnością cieszyły się również wyroby w stylu staroniemieckim. Produkowane od 1880 – inspirowane sztuką orientalną szkła z serii Jodpur, iryzujące szkła typu Cypern czy szkła powłokowe – zachwycają bogactwem kolorów.
W okresie secesji bogaty asortyment znacznie poszerzono, zatrudniając znanych projektantów, np. Maxa Rade czy Ludwiga Sütterlina.


oprac.©kkuzborska

2020-07-13

Mnie tu nie ma – ludzki wymiar architektury


16 czerwca – 6 września 2020
Muzeum Architektury
Bernardyńska 5, Wrocław


Swobodna interpretacja historycznego porządku elewacyjnego w tkance miejskiej wrocławskiego Starego Miasta, Renaissance Builiding Center, SRDK Archicom Studio Śródka

Absolwenci Wydziału Architektury Wrocławskiej Politechniki – Dorota Jarodzka-Śródka i Kazimierz Śródka – to założyciele pracowni SRDK Archicom Studio Śródka we Wrocławiu: Zawsze wierzyliśmy, że architektura ma sens wtedy, gdy projekt został zrealizowany, a przestrzeń tętni życiem, mimo że nas, architektów, już tam nie ma.

2020-07-12

Ciarkowski Błażej – Architektura obiektów wypoczynkowych

dr inż. arch. Błażej Ciarkowski


Nowe dzielnice uzdrowiskowe i wypoczynkowe, a także pojedyncze sanatoria czy domy wczasowe, projektowano zarówno w obrębie miejscowości o uznanej tradycji kurortowej, jak i w pobliżu ośrodków, które dotychczas posiadały inne funkcje wiodące. Dominowała nowoczesna modernistyczna estetyka oraz dążenie do optymalizacji układu funkcjonalnego. 

Uznając szczególne walory naturalnego krajobrazu oraz ich wpływ na architekturę, moderniści tworzyli budynki opierając się na szczególnej relacji „kultury” i „natury”. Ich koegzystencja nie musiała wiązać się ze zjawiskiem naśladownictwa, lecz bazowała na zasadzie kontrastu – zarówno wobec przyrody, jak i kontekstu kulturowego.
Wiele spośród wzniesionych w latach 60. i 70. XX wieku obiektów uzdrowiskowych i wypoczynkowych to prawdziwe perły powojennego modernizmu.

Sanatorium w Kołobrzegu

Wśród nich wymienić należy sanatorium w Kołobrzegu H. Gurjanowej i E. Goldzamta, dom wczasowy „Harnaś” w Bukowinie Tatrzańskiej (L. Filar, J. Pilitowski, P. Gawor) czy ośrodek „Granit” w Szklarskiej Porębie (S. Muller). Ponadto. na uwagę zasługują dzielnice uzdrowiskowe: Ustroń Jaszowiec (Cz. Kotela, J. Winnicki) i Ustroń Zawodzie (H. Buszko, A. Franta).


Błażej Ciarkowski – dr inż. architekt. Absolwent architektury na Politechnice Łódzkiej i historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim. W 2012 r. obronił z wyróżnieniem dysertację doktorską i uzyskał tytuł doktora nauk technicznych w specjalności architektura i urbanistyka. 

2020-07-11

Arvo Pärt – Adam's Lament (2009)

Arvo Pärt − Adam's Lament (2009)
1 października 2013, Koerner Hall, Toronto
Chór 21, Virtuoso String Orchestra
Tõnu Kaljuste (dyrygent)
W Lamencie Adama Arvo Pärt nawiązuje do biblijnego Adama jako jednoczącego symbolu.
Adam przewidział ludzką tragedię, która miała nadejść,
i doświadczył jej jako własnej winy,
wynikającej z jego czynu.
Lament Adama oparty jest na rosyjskim tekście ascetycznego mnicha i poety, św. Silouana z Athos (1866-1938).
Fascynacja Pärta Silouanem sprawia, że ​​jego nawiązanie do tekstu jest wierne każdemu niuansowi.
Muzyka odzwierciedla zakres przekazu, który z kolei jest dramatyczny, namiętny, pokorny i uległy.

oprac.©kkuzborska

Arvo Pärt – Moje serce jest w górach


Arvo Pärt (ur. 11 września 1935 w Paide)
– estoński kompozytor muzyki chóralnej
i instrumentalnej
Najprostsze formy muzyczne i skromne instrumentarium tworzą muzykę pełną pokory, a zarazem czystą i szlachetną.
Dzieło Estończyka przeniknięte jest na wskroś subtelną metafizyką, stając się źródłem doznań mistycznych.
Twórczość Arvo Pärta nawiązuje do hezychii
(z gr. uciszenie), praktyk medytacyjno-ascetycznych
mnichów ze Świętej Góry Atos. Twórczość ta
oparta jest na redukcjonizmie mającym na celu stworzenie atmosfery kontemplacji właściwej dla tekstów, którymi kompozytor się posługuje, 
czyli najczęściej należącymi do religii i liturgii rzymskokatolickiej. Jak sam kompozytor mówi, muzyka ta ma więcej wspólnego z wielowiekową tradycją chorału gregoriańskiego i polifonii renesansowej, niż z twórczością minimalistów amerykańskich, takich jak Steve Reich. Jednocześnie w warstwie estetycznej bliska jest założeniom koncepcji minimalistycznych, obecnych w nurcie XX-wiecznego nurtu minimalizmu duchowego (Sofija Gubajdulina, John Tavener, Henryk Mikołaj Górecki), także pojawiających się u kompozytorów amerykańskich (Morton Feldman).

oprac.©kkuzborska

2020-07-10

Andy Warhol at Tate Modern – Exhibition

12 marca – 6 września 2020
Tate Modern, Londyn

Galeria Tate Modern w Londynie prezentuje swoją pierwszą retrospekcję jednej z największych ikon sztuki nowoczesnej: Andy Warhola. Ta wystawa, znana ze swoich popowych kreacji Marilyn Monroe, Coca-Coli i puszek z zupą Campbell, przedstawia także dzieła artysty, które nigdy wcześniej nie były prezentowane w Wielkiej Brytanii. I po raz pierwszy od trzydziestu lat możemy podziwiać dwadzieścia pięć portretów z serii obrazów Ladies and Gentlemen. Na wystawie zobaczymy instalacje artysty o nazwie Silver Clouds.


oprac.©kkuzborska

2020-07-09

Historyczny Mural – Bitwa Warszawska 1920

Minister Obrony Narodowej ogłasza
Otwarty Konkurs Ofert
na realizację zadań publicznych w formie wsparcia
w zakresie podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju

świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej
celem upamiętnienia 100. rocznicy 
Bitwy Warszawskiej 1920. 

Termin realizacji: 10 sierpnia – 30 listopada 2020. 
Oferty należy składać do 21 lipca 2020
Wybór ofert do 30 lipca 2020.

Szczegóły: gov.pl/konkurs

oprac.©kkuzborska

2020-07-08

Grygierczyk Jan – Miejsca zapamiętane

31 lipca – 30 sierpnia 2020
Galeria Bielska BWA, Klubokawiarnia Aquarium
3 Maja 11, Bielsko-Biała
Plaża w Ramberg, Norwegia, 2020, olej, płótno, 40×60

Artysta ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, Wydział Grafiki w Katowicach. Dyplom w pracowni projektowania graficznego pod kierunkiem prof. Adama Romaniuka i pracowni linorytu prof. Romana Staraka (1987). Malarstwo studiował u prof. Romana Nowotarskiego. Na wystawie prezentuje nastrojowe pejzaże – zapisy z podróży.

oprac.©kkuzborska

2020-07-07

25. Wschodni Salon Sztuki

Okręg Lubelski Związku Polskich Artystów Plastyków
zaprasza do udziału w Międzynarodowym Konkursie
25. Wschodni Salon Sztuki 2020
  • do 31 sierpnia 2020 – nadsyłanie dokumentacji fotograficznej prac na 25. Międzynarodowy Wschodni Salon Sztuki w Lublinie
  • po 10 września 2020 – zamieszczenie listy zakwalifikowanych prac na stronie organizatora
  • do 7 listopada 2020 – przyjmowanie zakwalifikowanych prac
  • Regulamin do pobrania
Tradycja Lubelskich Salonów Sztuki sięga czasów powstania lubelskiego Związku Polskich Artystów Plastyków w 1936 roku. Ich kontynuacją są organizowane od 1993 wystawy Wschodniego Salonu Sztuki jako najważniejszej i największej cyklicznej prezentacji sztuki współczesnej we Wschodniej Polsce. Zwracając się do szerokiego grona artystów plastyków, chcemy wyeksponować różnorodne tendencje, poszukiwania oraz wrażliwość artystyczną, zarówno w zakresie formy jak i treści.

Tegoroczny jubileuszowy 25. Wschodni Salon Sztuki został zorganizowany w nowej konkursowej formule. Prezentacja wystawy odbędzie się w Galerii Spotkania Kultur w Lublinie.

Zapraszamy Państwa do udziału i nadsyłania swoich najwartościowszych dzieł. Mamy nadzieję, iż dzieła przyczynią się do pogłębionej refleksji na temat aktualnej sztuki i pozwolą je usytuować w szerszym kontekście sztuki europejskiej oraz światowej.

dr hab. szt. Wojciech Mendzelewski
prezes Okręgu Lubelskiego ZPAP

2020-07-05

Całun Turyński

Sensacyjne odkrycie w Całunie Turyńskim

Całun Turyński / materialy prasowe
Całun Turyński / materiały prasowe

Amerykańscy naukowcy z Instytutu Badań Kosmicznych NASA po serii skomplikowanych badań Całunu wydali oświadczenie, w którym stwierdzają: „Dla nas, uczonych, możliwość sfałszowania odbicia na Całunie byłaby większym cudem aniżeli Zmartwychwstanie Chrystusa, oznaczałaby bowiem, że cała nauka XX wieku nie dorównuje umysłowi fałszerza z XV w., co chyba jest niedorzecznością”. Naukowcy dzisiaj oceniają, iż prawdopodobieństwo tego, że Całun nie pochodził od ciała Jezusa Chrystusa, wynosi na 1 do 10 miliardów.
Co odkryli Amerykanie?
• Całun nie został namalowany! Ilość barwnika odkryta na płótnie nie wystarczyła by nawet do namalowania jednej kropli krwi znajdującej się na Całunie!
• Wizerunek Jezusa Chrystusa na Całunie nie posiada periodyczności, czyli „kierunkowości”, „powtarzalności” jakichkolwiek ruchów narzędzia nakładającego barwnik (barwnik, którego oczywiście nie było). Oznacza to, że nie mógł namalować go żaden artysta, gdyż nie można namalować obrazu bez użycia pędzla ani barwnika!
• Z odległości do 90 cm wizerunek Jezusa niknie. To również wyklucza namalowanie obrazu. Malarz nie mógłby malować w momencie, gdyby nie widział, a nie jest w stanie malować z odległości większej niż zasięg ręki!
• Wizerunek Chrystusa odbił się jedynie na powierzchownej warstwie płótna, nie wnikając w ogóle w wewnętrzne struktury materiału. Na całej powierzchni obraz jest niewiarygodnie delikatny, ma zaledwie 40 mikronów grubości! A mimo to – co wykazały badania przeprowadzone przy użyciu aparatury do badań kosmicznych – jest obrazem trójwymiarowym! Jest zaledwie muśnięciem, odpowiadającym grubości ściany komórkowej pojedynczego włókna materiału!
• Kolejny i niemożliwy do wyjaśnienia
 fakt – brak jest śladów odrywania ciała Chrystusa od płótna  nie ma śladów przesunięcia drobinek krwi, które MUSIAŁYBY wystąpić, gdyby Tego martwego człowieka z Całunu ściągano. Cokolwiek, jeśli odrywa się z zaschniętej rany, nie odpada pod idealnym kątem prostym. To jest niemożliwe. Zawsze pod mikroskopem widać przesunięcia w różnych kierunkach!
• Badania genetyczne potwierdzają, że krew na Całunie ma 2000 lat!
• Ślady krwi, co również jest niewytłumaczalne, są nadal czerwone!
• Odnaleziona na nim krew składa się z hemoglobiny i daje pozytywny test na obecność surowicy i albumin, a więc bez wątpienia należy do człowieka!
• Badania genetyczne krwinek z Całunu, które przeprowadzili specjaliści od badań DNA, w sposób jednoznaczny datują wiek krwinek, a tym samym także wiek Całunu na pierwsze stulecie naszej ery, na czasy życia Jezusa Chrystusa!
• Ujawniono, że w skład substancji wizerunku wchodzi bilirubina. Wątroba rzadko uwalnia tę substancję do krwi. Dzieje się tak np. podczas ogromnego wysiłku, jaki mógł być w czasie męki.
• Układ plam krwi na Całunie był identyczny jak na Chuście z Oviedo! Nie ma dziś wątpliwości, że oba te płótna okrywały tę samą osobę, tylko w innych momentach. Wszystkie ślady pozostawione na obu materiałach zgodne są również z biblijnym opisem męki, śmierci i pogrzebu Jezusa Chrystusa!
• Na Całunie występuje grupa krwi AB. Grupę AB ma jedynie u 4-5% populacji ludzkiej, najczęściej natomiast jest spotykana wśród Żydów (18%)
• Ślady na całunie zostały porównane z Tuniką z Argeneuil, gdzie pokrywały się z ranami na Całunie Turyńskim na plecach. Również ślady z Całunu Turyńskiego, Całunu z Manopello i Chusty z Oviedo idealnie się pokrywają!
• Na powiekach Jezusa Chrystusa odkryto dwie monety z brązu o średnicy 15 milimetrów. Pochodzą one z szesnastego roku panowania Tyberiusza, tzn. z roku 29-30 n.e. Po jej powiększeniu mikroskopem elektronowym okazało się, że to jest lepton Piłata. Leptony były bite w czasie, kiedy Piłat był namiestnikiem Palestyny, w latach 26 do 36 n.e. Jest również na niej napisane (w języku łacińskim): Cesarzowi Tyberiuszowi.
• Na Całunie zidentyfikowano 58 różnych gatunków roślin, których pyłki zostały na nim. Spośród nich, tylko 17 stanowiły rośliny rosnące w Europie, pozostałe 41 charakterystycznych było natomiast dla flory Azji i Afryki. Istnieje natomiast tylko jeden obszar geograficzny, w którym spotyka się aż 38 z tych 41 rodzajów pyłków – jest to Judea!
• Splot tkaniny, z której wykonany jest Całun, jest identyczny ze splotem stosowanym w całunach pogrzebowych, odnajdywanych w żydowskich grobach, datowanych mniej więcej od 40 roku p.n.e. do 73 roku n.e.
• Na Całunie widać sam fakt biczowania oraz koronowania cierniem. Widać przebity bok, potwornie zniszczoną jamę brzuszną. Chrystus był maltretowany przed śmiercią. Miał rozbity łuk brwiowy, zmiażdżony nos, spuchnięte usta od uderzeń i złamaną kość jarzmową. Na Jego twarzy, pomimo ogromnego cierpienia, nie widać złości!
• Nie ulega wątpliwości, że człowiek z Całunu został przybity do krzyża. Gwoździe wbito w nadgarstki, by nie rozerwać rąk. Organizm był tak wyczerpany wcześniejszym biczowaniem i całą drogą krzyżową, że aż pękały pęcherzyki płucne. Ból podobny do rozrywanego serca i męki topielca! Bezpośrednią przyczyną śmierci było niedotlenienie płuc, wlanie się płynu do osierdzia i pęknięcie serca!
• Wśród licznych dowodów potwierdzających autentyczność, znajdują się szczegółowe badania ran spod "korony cierniowej". Wypływ krwi zgadza się z rozmieszczeniem żył i tętnic! Nie mogło to więc być średniowieczne fałszerstwo, gdyż układ krwionośny odkryto dopiero w XVI wieku.
• Całun potwierdza absolutną wierność anatomiczną, niemożliwą do zrealizowania w średniowiecznym obrazie.
• Szczegóły anatomiczne postaci jak i ślady ran na płótnie są z punktu widzenia medycyny zbyt dokładne, by mogły być dziełem malarza! Całun oddaje całość tej męki w sposób wręcz anatomiczny!
• Na Całunie widać także przebity włócznią bok. Rana ta odpowiada wielkością i kształtem ostrzom ówczesnych włóczni!
• Osoba na Całunie nie ma pępka!!!
• Z rany polała się krew (czerwone ciałka) oraz bezbarwne osocze (czyli dla postronnego świadka krew i woda), które wytrąca się u osoby martwej, jeszcze przed stężeniem ciała. Ta sama krew wypłynęła również z nosa i znajduje się zarówno na twarzy Chrystusa z Całunu Turyńskiego, jak i na Chuście z Oviedo!
• Krew spływająca po rękach Jezusa Chrystusa pod różnymi kątami świadczy o pozycji Jego ciała na krzyżu. Widać też chwilowe podciągania się na lewej ręce w celu nabrania powietrza. Kąty spływania krwi byłyby nie do podrobienia przez malarza w tamtych wiekach!
• Stwierdzono brak otarć na szacie Chrystusa od belki na ramionach spowodowanych warstwą płótna. Jest to dziwne, gdyż skazańców krzyżowano zwykle nago. Można to wytłumaczyć prawem rzymskim. Otóż, znane były dwie kary chłosty: pierwsza – 40 razów, oraz druga – chłosta do zemdlenia. Ilość razów postaci na Całunie dochodzi do 120. Musiał to więc być ten drugi sposób. Po chłoście drugim sposobem skazańca wypuszczano, o czym świadczą słowa Piłata w Ewangelii św. Łukasza: "Każę więc go wychłostać i uwolnię". Piłat, przymuszony przez Sanhedryn, musiał więc ukryć chłostę. Zrobił to przez nałożenie mu szaty!
• Odkryto również ślady aktu zgonu Jezusa Chrystusa! W okolicach twarzy Chrystusa z Całunu zostały odkryte greckie i łacińskie litery. Dzięki analizie komputerowej zostały odkryte następujące napisy:
INNECEM (od łac. "in necem ibis" – "na śmierć"),
NNAZAPE(N)NUS (Nazareńczyk),
IHSOY (Jezus)
IC (Iesus Chrestus)
litery IBE(R?) zostały odczytane jako „Tyberiusz”
PEZO – "zaświadczam"
(O)PSE KIA(THO) – "zdjęty wczesnym wieczorem"
• Po wielu próbach i badaniach naukowcy jednoznacznie stwierdzili, że żadna technika naukowa, którą dysponujemy NIE JEST W STANIE UZYSKAĆ TAKIEGO EFEKTU! NIE JEST MOŻLIWE wykonanie drugiego takiego całunu! Po sześciu latach stosowania supernowoczesnych laserów! udało się to tylko w 30%!). Jedyna wg nich możliwa hipoteza, to "kontrolowany błysk termojądrowy". Jednak te trzy słowa przeczą sobie – jeśli termojądrowy, to nie błysk; jeśli błysk to nie kontrolowany; jeśli reakcja kontrolowana to nie termojądrowa.
• Całun powstał przez krótkotrwałe wydzielenie energii. Niewiarygodnie krótkotrwałe! Muśnięcie energii! Człowiek z Całunu po prostu wyemanował! Wyemanował na wszystkie strony! Innego wyjaśnienia nie ma! Teoria błysku – czyli ogromnej energii, która uwolniła się w niebywale krótkiej chwili, tak, że nie zniszczyła materiału – jest JEDYNĄ teorią, która jest w stanie wyjaśnić powstanie Całunu Turyńskiego!
• Żadna z krytycznych koncepcji powstania wizerunku Chrystusa na Całunie nie wytrzymała na dłuższą metę krytyki!
„Ja żyję i wy żyć będziecie” (J 14,18)








2020-07-04

Gauguin Paul – Stado, Bretania


Francuska prowincja z jej wyjątkowym patriarchalnym wiejskim smakiem zawsze przyciągała Gauguina. Tu zobaczył spokój, wymierność, pewną niewinność i czystość ludzi – wszystko to działało jako antagonista hałaśliwego, wybrednego miasta.


W 1885 roku, chcąc uciec od problemów monetarnych, artysta przybywa do miasteczka Pont-Aven i osiedla się w pensjonacie Gloanek. Znajdując tutaj, Gauguin kieruje tzw. Szkołą Pont-Aveni, której mieszkańcy mają stać się ideologicznymi inspiratorami postimpresjonizmu.


oprac.©kkuzborska

2020-07-03

Ferenc, Jankowska, Mendzelewski – Archiwum Pamięci

3-26 lipca 2020
Centrum Spotkania Kultur w Lublinie

Archiwum Pamięci prezentuje dokonania trojga wybitnych artystów, łącząc różne dziedziny sztuki, takie jak rysunek, grafika, malarstwo oraz rzeźba, w jedną niezwykle interesującą wystawę.
Agnieszka Jankowska, Jan Ferenc oraz Wojciech Mendzelewski to artyści fascynujący się problematyką pamięci, jako zjawiska o dwojakiej naturze. Z jednej strony, bowiem jest to coś uniwersalnego, z drugiej indywidualnego, bardzo osobistego, będącego źródłem wewnętrznych inspiracji twórców.
Właśnie te subiektywne odczucia i wrażenia znalazły wyraz w prezentowanych pracach, a artyści posługując się w swoich dziełach pamięciowymi znakami, symbolami i obiektami chcą zmotywować odbiorców do pogłębienia refleksji na temat sztuki aktualnej.
Informacja i zdjęcia
spotkaniakultur.com

oprac.©kkuzborska

2020-06-30

Turner William (1775-1851) – Ostatni lot odważnego statku


Na tle płonące niebo słońca widzimy weteran bitwy pod Trafalgarem, bitwa statku „Valiant”. Holownik parowy ciągnie stary statek na Tamizie do doku, gdzie zostanie zamieniony w złom. Obraz ten, wystawiony w Royal Academy w 1839 roku, został natychmiast ogłosił „najbardziej niesamowite dzieła największych mistrzów naszych czasów.” Turner bardzo lubił ten obraz, nazwał go „moja droga” i odmówił sprzedaży.
Jest mało prawdopodobne, że został napisany przez artystę z życia. Poetycki i smutny obraz starej statek wyruszył w ostatnią podróż, najprawdopodobniej ur wyobraźni artysty. Ten obraz był dla starzejącego się artysty, nie tylko obolałe serce jest symbolem przechodzącej epoce żeglarstwa, ale także przypomnienie o przemijalności życia na Ziemi w ogóle.
W drugiej połowie życia Turner chciał zbadać efekty kolorów i oświetlenia. Przede wszystkim interesowały go zachody słońca i wschody słońca, kiedy te efekty wydają się najbardziej zaskakujące. Na płótnie „Ostatni lot statku” odważny „zachód słońca zajmuje całą górną część obrazu, nadając mu elegijny dźwięk.
Najbardziej nieważki element płótna – światło – ma tutaj największą gęstość fizyczną. Turner czasami używał noża do palet, ale w tej pracy żółte i czerwone odcienie chmur są nakładane techniką impastową za pomocą pędzla. Kobaltowe błękitne niebo na horyzoncie, artysta o maksymalnym kontraście, napisał płynną warstwę rozcieńczonej farby olejnej.
Pasja Turnera do żółtego światła stała się legendą. Był jednym z pierwszych artystów, którzy zaczęli używać cytrynowej żółtej farby, która nie znika z upływem czasu. Innym kolorem, który Turner pisał o zachodzie słońca, był szkarłatny jod. Ten pigment, otrzymany w 1812 roku przez słynnego chemika Humphry’ego Davy’ego, jest mniej trwały. Różowe odcienie, uzyskane z jego pomocą, dawno utraciły blask i gęstość. Poziome pasy ciemnoczerwonej pisane są bardziej tradycyjnym cynobrem.
Źrodło: Ostatni lot...

2020-06-28

Popper Karl Raimund (1902-1994)


Obchodzimy 118 rocznicę urodzin
austriackiego filozofa Karla Raimunda Poppera
28 lipca 1902 − 17 września 1994
specjalizującego się w filozofii nauki
i filozofii społeczno-politycznej.

Uczony nazwał swój system filozoficzny racjonalizmem krytycznym, który uważał za kontynuację filozofii Immanuela Kanta. Sformułował zasadę falsyfikowalności jako kryterium naukowości: popperyzm oraz koncepcję społeczeństwa otwartego, będącego swoistym rozwinięciem koncepcji demokracji Johna Locke’a i Johna Stuarta Milla.

Źródło: Karl Popper
oprac.©kkuzborska

2020-06-27

Ingarden Roman (1893-1970) – Filozof i fotograf

12 maja 2020 – 27 września 2020, Galeria Alfa
MOCAK, Lipowa 4, Kraków
Wystawa – w 50. rocznicę śmierci Romana Ingardena – jest okazją do skonfrontowania jego myśli filozoficznej i praktyki fotograficznej.
Fotograficzny autoportret Romana Ingardena, 1942
foto©archiwum Krzysztofa Ingardena

Tatry, maj 1963, fot. R. Ingarden, foto©archiwum Krzysztofa Ingardena

Roman Ingarden studiował matematykę i filozofię we Lwowie, Getyndze, Wiedniu i Fryburgu Bryzgowijskim. Pracę doktorską, obronioną w 1918 roku, napisał pod kierunkiem Edmunda Husserla. Pracował jako nauczyciel i wykładowca. W 1933 roku został profesorem na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W latach 1950–1956 musiał z powodów politycznych zawiesić pracę uniwersytecką. Wówczas powstała większość fotografii prezentowanych na wystawie.

W 1957 roku został kierownikiem Katedry Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie dzięki niemu powstał najsilniejszy ośrodek polskiej fenomenologii. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Nauk. Jest autorem wielu książek, artykułów oraz przekładów: od filozofii literatury poprzez estetykę i teorię poznania po ontologię. Roman Ingarden zyskał na świecie uznanie głównie dzięki swoim pracom z dziedziny ontologii i estetyki.





2020-06-23

Stachura Edward – Ruszaj się Bruno...

Nie rozdziobią nas kruki
Nie rozdziobią nas kruki
Ni wrony, ani nic!
Nie rozszarpią na sztuki
Poezji wściekłe kły!

Ruszaj się Bruno, idziemy na piwo;
Niechybnie brakuje tam nas!
Od stania w miejscu niejeden już zginął,
Niejeden zginął już kwiat!

Nie omami nas forsa
Ni sławy pusty dźwięk!
Inną ścigamy postać:
Realnej zjawy tren!

Ruszaj się Bruno, idziemy na piwo;
Niechybnie brakuje tam nas!
Od stania w miejscu niejeden już zginął,
Niejeden zginął już kwiat!

Nie zdechniemy tak szybko,
Jak sobie roi śmierć!
Ziemia dla nas za płytka,
Fruniemy w góry gdzieś! 

Ruszaj się Bruno, idziemy na piwo; 
Niechybnie brakuje tam nas!
Od stania w miejscu niejeden już zginął,
Niejeden zginął już kwiat!

2020-06-22

Burgielska Bożenna i Burgielski Bartosz – Tkanina artystyczna

28 czerwca – 12 września 2020
Dom Carla i Gerharta Hauptmannów
Oddział Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze
Szklarska Poręba, 11 Listopada 23

Bożenna Burgielska
Bartosz Burgielski

2020-06-21

Poblask – Między światłem a materią ceramiczną


26 czerwca – 30 sierpnia 2020
Bielsko-Biała, 3 Maja 11


Monika Dąbrowska-Picewicz

Remigiusz Gryt

Jolanta Herma-Pasińska

Adam Sobota

Jaka jest relacja między światłem a materią ceramiczną?
Jak światło wpływa na kolor i teksturę szkliwa,
jak na strukturę gliny…


2020-06-20

Malarstwo i Rzeźba − Konkurs



Dystans Art Competition: Malarstwo i Rzeźba, to otwarty konkurs, organizowany przez Galerię Dystans, skierowany do studentów i absolwentów Wydziału Malarstwa i Rzeźby na wszystkich uczelniach wyższych w Polsce. Jest to pierwszy ogólnopolski konkurs organizowany w Krakowie, którego celem jest ukazanie aktualnych tendencji w młodej sztuce polskiej oraz wyłonienie nowych indywidualności twórczych.
W ramach konkursu przewidziane są nagrody pieniężne
 oraz wystawa w Galerii Dystans.

szczegóły o konkursie

oprac.©kkuzborska

2020-06-19

Teatr Sztuk – Koncert dla jednego drzewa

27 czerwca 2020, godz. 18-18.50
Teatr Sztuk – postTRANSmission
muzyka live
Andrzej Dudek-Dürer, instrumenty elektroniczne
Marcin Krzyżanowski, electric cello
Koncert dla jednego drzewa
czyli dla przyrody
dla natury
dla nas
Jesteśmy sprzężeni
Ulegamy nieustannym przemianom
Zielona roślina będzie naszym czułym odbiorcą

Zapraszamy na koncert dla jednej rośliny

2020-06-18

Deepfakes, czyli sztuczna inteligencja

Deepfake – fałszywe wideo, technika obróbki obrazu, polegająca na łączeniu obrazów twarzy ludzkich przy użyciu technik sztucznej inteligencji. Deepfakes, czyli sztuczna inteligencja w służbie fałszywych informacji



Dzięki sztucznej inteligencji każdy może
stworzyć fałszywe wideo – deepfake.


2020-06-17

Markowicz Jolanta − Malarstwo

Prezentacja dzieł wybranych artystki
Ogrody Semiramidy, 2020, akryl na płótnie, 130×90

Artystka jest absolwentką wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiowała w pracowni prof. Leszka Mickosia.
Należy do ZPAP

Milion jaskrów, 2020, 130×90, akryl na płótnie

Smoczy sen, 2020, 100×100, akryl na płótnie

Jedwabny szlak, 2018, akryl na płótnie, 130×90

Lądy nieznane. Synergia, 2018, akryl na płótnie,100×150

Calypso, 2018, żywica na płótnie, 130×90

Erupcja, 2018, żywica na płycie, 85×125

Dola człowiecza, 2019, żywica na płótnie, 130×90

Samum – wiatr pustyni, 2019, żywica na płótnie, 130×90

Czerwona planeta, 2019, żywica na płycie, 125×85

Morze Sargassowe, 2019, żywica na płycie, 125×85

Kwiat paproci, 2020, akryl na płótnie, 30×40

Kwiat nadziei, 2020, żywica na płótnie, 100×100

Skok z ósmego piętra, 2019, żywica, struktura, 130×90

Human 2, 2017, akryl na płótnie, 130×90

oprac.© kkuzborska

2020-06-16

Konkurs na stanowisko dyrektora BWA

Prezydent Wrocławia ogłasza konkurs na kandydata na stanowisko dyrektora Biura Wystaw Artystycznych we Wrocławiu. Zmiana w ogłoszeniu: um.wroc.pl.

2020-06-15

Tu i teraz – komedia, przedpremiera




reżyseria: Eric Lartigau 
muzyka: Evgueni Galperine, Sacha Galperine 
obsada: Doona Bae, Alain Chabat, Vincent Nemeth
scenariusz: Eric Lartigau, Thomas Bidegain 
producenci: Edouard Weil, Yoon-Seok Francja, Belgia 2019 / 97’

Nam Stéphane, francuski szef kuchni, ma wszelkie powody, by czuć się spełniony. Dumny z dwóch dorosłych synów i za pan brat z wyrozumiałą eksżoną, wiedzie spokojne życie mężczyzny w średnim wieku. Do chwili, gdy zupełnie przypadkiem, poznaje na Instagramie tajemniczą i piękną Soo z Korei. Ich Instagramowe kontakty nie mają końca. Stéphane opowiada jej o przepięknych widokach z francuskiej części Kraju Basków a ona o życiu w Seulu, mieście kwitnącej wiśni. Pomimo dystansu i barier kulturowych świetnie się rozumieją. Pewnej nocy Stéphane decyduje się na spontaniczny i szalony wyjazd do Seulu. 
Na lotnisku spotyka go niemiła niespodzianka. Soo, pomimo obietnicy, nie pojawia się w umówionym miejscu. Przez kilka dni koczuje na najnowocześniejszym i największym lotnisku świata z nadzieją, że Soo się jednak zjawi. Poznaje pracowników lotniska, zaprzyjaźnia się z koszykarzami francuskiej reprezentacji, gotuje z tamtejszym kucharzem. Jego niewiarygodna historia trafia do internetu, hasztag „iamhere” błyskawiczne zyskuje popularność, a Stéphane zostaje okrzyknięty „francuskim kochankiem”.
Czy Stéphane'owi uda się odnaleźć Soo?



2020-06-14

2020-06-10

Siemiradzki Henryk (1843-1902) – Noc Świętojańska

W 2020 pierwszy dzień lata astronomicznego wypada dzień wcześniej niż lato kalendarzowe, czyli 21 czerwca. Dzień będzie trwał 16 godz. 46 min i będzie dłuższy od najkrótszego o 9 godz. i 4 min. Najkrótsza noc w roku to Noc Świętojańska.

H. Siemiradzki, Noc Kupały, czyli Noc Świętojańska

oprac.© kkuzborska

2020-06-07

Józefowski Eugeniusz − Pogodny Zakład Nagród...

Pogodny Zakład Nagród i Kar,
czyli zapisy wizualne codzienności
8 czerwca – 30 września 2020, Narodowe Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego, plac Wolności 1, Wrocław


Eugeniusz Józefowski – profesor sztuk plastycznych od 2004 roku. Twórca wizualny, zajmujący się malarstwem, rysunkiem, grafiką, fotografią i książką artystyczną. Autor ponad siedemdziesięciu wystaw indywidualnych w latach 1979-2019 oraz uczestnik ponad dwustu wystaw zbiorowych ogólnopolskich i międzynarodowych. Autor książek i publikacji z obszaru arteterapii i edukacji artystycznej. Nauczyciel akademicki – aktualnie pracownik Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu.


Nigdy nie miałem błękitnych oczu, 2008, olej na płótnie, 120x100 cm

2020-06-06

ZPAP – Informator 2020 nr 49


W czerwcu 2020 został wydany kolejny numer Informatora. Artyści – członkowie ZPAP – proszeni są o odbiór bezpłatnego egzemplarza w siedzibie biura: Wrocław, ul. Jatki 1-2
lub o kontakt z sekretariatem

sekretariat@zpap.wroclaw.pl, tel. +48 71 341 22 88