Makowski Tadeusz (1882-1932) maluje Wiosnę
około 1908 roku. Pełen młodzieńczego zapału i nadziei na sławę, daje upust swojej wyobraźni, korzystając z rozwiązań formalnych, których uczy się od najlepszych.
około 1908 roku. Pełen młodzieńczego zapału i nadziei na sławę, daje upust swojej wyobraźni, korzystając z rozwiązań formalnych, których uczy się od najlepszych.
Tadeusz Makowski, Wiosna − Baśniowy ogród, 1908
Józef Mehoffer − Dziwny ogród, 1902-1903
Jedną z najbardziej znanych prac Mehoffera jest Dziwny ogród – kompozycja o tak niejednoznacznej i tajemniczej symbolice, że doczekała się wielu, nawet skrajnie różnych interpretacji. Przez szczegółowe opracowanie kwiatów i roślin, podobnie jak na średniowiecznych obrazach ukazujących Marię w zamkniętym ogrodzie, tzw. hortus conclusus, odczytywany był m.in. jako metafora miejsca bezpiecznego i beztroskiego.
Makowski zdaje się budować podobną enklawę, jednak zamiast witalizmu bijącego z obrazu Mehoffera wybiera powściągliwość, przez co jego przedstawienie jeszcze bardziej nasuwa skojarzenia z odseparowanymi od świata maryjnymi ogrodami, będącymi symbolem dziewictwa i oddania. Tak jak chłopiec w Bajkowym ogrodzie klęczy przed wiosną lub księżniczką i z adoracją zaplata girlandy na jej sukience, tak Makowski oddaje się sztuce bez reszty. Po wyjeździe do Paryża wszystko jej podporządkuje. W Pamiętniku porównuje ją do dziewczyny.
Więcej: mnwr.pl/wiosna
