10 grudnia 2020 – 28 lutego 2021
Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu, pl. Zamkowy 1
Koncerto grosso, porcelit, 40×40, fot©P.Kuzborski
O artystce
Jolanta Staniszewska-Kasińska urodziła się w Kownie na Litwie w rodzinie ziemiańskiej. Ojciec Stanisław Staniszewski był rzeźbiarzem, pracował w kamieniu i brązie. Zmarł w wieku 42 lat. Matka pochodziła z rodziny Chrystowskich herbu Kościesza. W rodzinnych kronikach i herbarzach litewskich początek rodu notowany jest od 1662 roku. Losy Chrystowskich związane były z Litwą i Kresami Wschodnimi. Członkowie kolejnych pokoleń to przeważnie posiadacze majątków ziemskich, ale byli też wojskowi wysokiej rangi i duchowni. Dwór Chrystowskich mieścił się w Szatyjach. Majątek Szatyje do 1939 roku był ośrodkiem kultury polskiej na Litwie. Kontynuację sztuki rzeźby po ojcu artystka odnalazła w ceramice unikatowej. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu poprzedzoną liceum sztuk plastycznych i studiami pedagogicznymi we Wrocławiu. Po studiach zajmowała się malarstwem – głównie ściennym, grafiką użytkową oraz dydaktyką. Od lat 80. XX wieku zajmuje się ceramiką unikatową.
Otrzymała wiele nagród, w tym:
2017 – Nagroda Marszałka Województwa Dolnośląskiego za całokształt pracy artystycznej
2006 – Srebrny Medal Gloria Artis Zasłużony Kulturze za całokształt pracy twórczej i dydaktycznej
1989 – I Nagroda na Biennale Sztuki Użytkowej, Katowice
1989 – II Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania za osiągnięcia dydaktyczne
Powódź, 2008, z cyklu Żywioły, dyptyk, porcelit, 100×140, fot©kk
Wystawy
I. Indywidualne ostatnie wystawy ceramiki unikatowej
XII 2020 − II 2021 – Ceramiczne fascynacje, Muzeum Piastów Śląskich, Brzeg
2018 − Między ciszą a dźwiękiem, Klub Muzyki i Literatury, Wrocław
2017 − Symfonie II, Galeria Sztuki Wspo łczesnej Na Nankiera, Wrocław
2016 − Symfonie I, Muzeum Porcelany, Wałbrzych
2011 − Formy czasu, Międzynarodowe Centrum Ceramiki, Bolesławiec
II. Indywidualne wystawy w latach 1986-2008
Polska: Warszawa, Kraków, Gdynia, Świdnica, Oleśnica, Kłodzko, Opole, Zgorzelec Wrocław (1986, 1987, 1988, 2000, 2001, 2005, 2007, 2008)
Niemcy: Wiesbaden, Frankfurt nad Menem, Offenbach, Edewecht, Oldenburg
III. Udział w wystawach zbiorowych, wybrane
2018 – A my po ESK. Ekspresja, struktura, kolor, wystawa dolnośląska ZPAP, Muzeum Architektury we Wrocławiu
2014 – Linia życia, wystawa ogólnopolska ZPAP, Łódź
2011 – Po setce – 100-lecie ZPAP w Polsce i 60-lecie we Wrocławiu, Arsenał
2001 – Dolnośląska Wystawa Sztuki – Ceramika, Arsenał, Wrocław
1998 – Wystawa z okazji powstania ZPAP, Arsenał, Wrocław
1995 – Międzynarodowy Festiwal Ceramiki, Mino, Japonia
1994 – Biennale Sztuki Sakralnej, Gorzów
1993 – Bruksela, Belgia
1992 – Galerie Rathaus, Wiesbaden
1990-1995 – Poplenerowe: Słupsk, Bolesławiec, Jelenia Góra, Wrocław
1989 – Biennale Sztuki Użytkowej, Katowice
1989 – Biennale Polskiej Ceramiki, Wałbrzych, Książ
1988, 1990 – Międzynarodowe Biennale Ceramiki Artystycznej, Vallauris
1986 – Zaporoże, Ukraina
1985 – Targi Sztuki lnterArt, Poznań
1985 – Okręgowa wystawa ZPAP, Kościół Świętego Marcina, Wrocław
1985 – Landau, Nadrenia, Niemcy
