2023-09-15

Warsztat i wyobraźnia | Grafika i szkło


22 września – 19 października 2023
Galeria Miejska we Wrocławiu, Kiełbaśnicza 28
Wernisaż: 21 września 2023, godz. 18.

Prezentacja dzieł uznanych grafików warsztatowych
i szklarzy: Małgorzata Dajewska, Pati Dubiel,
Agata Gertchen, Anna Janusz-Strzyż, Agnieszka
Leśniak-Banasiak, Vinicius Libardoni, Christopher Nowicki,
Wojciech Peszko, Beata Stankiewicz-Szczerbik,
Przemysław Tyszkiewicz


Małgorzata Dajewska, Śmierć wody i piramida, szkło, 2023


Pati Dubiel, Cosa Nostra, szkło sodowe, szkło fusingowe, szlifowane,
cięte, piaskowane, technika własna, 52×57×17, 2007


Agata Gertchen, Macierzyństwo_25, 70×100, linoryt, 2022


Anna Janusz-Strzyż, Olicze oceanu I, sucha igła, 65×85, 2018


Agnieszka Leśniak-Banasiak, Geometry of Emptiness, 2021


Vinicius Libardoni, Rotunda PKO, akwaforta, akwatinta, 100×70, 2022


Christopher Nowicki, Maska gazowa, 34×27, mezzotinta, 2018


Wojciech Peszko, Widmo, szkło barwione, stapiane w formie, piaskowane, pate de verre, 30×34×35, 2017


Beata Stankiewicz-Szczerbik, Puls, rzeźba szklana, formy tracone, waterjet, fusing, na stelażu, 155×40×40


Przemysław Tyszkiewicz, Dziki łyk pierwotnej herbaty, akwaforta i akwatinta, 94×67, 2014


Źródło: galeriamiejska

Kurator: Mirosław Jasiński


2023-09-14

Jakubów Jerzy – Góry olbrzymie. Solastalgia


22 września – 30 listopada 2023
Wernisaż: 22 września 2023, godz. 17.
Miejskie Muzeum Zabawek
Karpacz, Kolejowa 3

Zaproszenie na wystawę







2023-09-13

Wieczorek Robert – Utkana pamięć


Wernisaż wystawy: 18 września 2023, godz. 16.
w ramach Międzynarodowego Festiwalu

50 lat Sztuki Włókna
Galeria Promocje ODK w Jeleniej Górze




Utkana pamięć jest cyklem tkanin
wykonanych tradycyjną techniką tkacką, bazującą na wątku i osnowie. W pracach wykorzystano wełnę kowarską, pochodzącą z nieistniejącej już fabryki dywanów jako jeden z elementów utkanej pamięci.

Główną ideą projektu jest pamięc historii o ludziach, którzy nigdy nie zostali pochowani zgodnie ze swoją tradycją i obyczajem. Tymi ludźmi są nie tylko Żydzi, ale też Polacy, Niemcy, Rosjanie, Ukraińcy itp., którzy w zawieruchach wojennych pochowani zostali tam, gdzie zginęli, często w miejscach, o których już dawno nie pamiętamy. Ważnym elementem cyklu jest istota pamięci. To nie tylko kamienne tablice, które upamiętniają innych, ale każda macewa ma na celu opowiedzieć historię danej osoby, kim była, czym się zajmowała, to zapis ludzkiej historii, która zaciera się wraz upływem czasu.

Macewa to symbol zniszczeń, których dokonał człowiek,
karmiony ideologią i propagandą
Robert Wieczorek.


2023-09-09

Rykała Jacek – Malarstwo


14 września – 15 października 2023
Biuro Wystaw Artystycznych
Jana III Sobieskiego 18, Rzeszów


[…] Malowane przez Rykałę podwórka są bezludne, opustoszałe, nikt nie krząta się na nich, ani nie rozwiesza prania, obecność mieszkańców jest przywoływana jedynie przez znalezione przez artystę w wyburzanych domach zdjęcia i drobne przedmioty: metalowe haczyki, emaliowane numery, skorodowane łańcuchy, okucia i zasuwki. Wbudowane w obrazy okruchy odchodzącego świata przekształcają je w relikwiarze przeszłości, ale proces sakralizacji przebiega też w drugą stronę, wydobyte z mroków zapomnienia, uratowane przed zniszczeniem skrawki „tego-co-było” zyskują nowy wymiar, żyją własnym życiem, trwając wbrew zagładzie rzeczywistości, której były częścią. Takie animistyczne postrzeganie świata jest jednym z przejawów myślenia magicznego. Cudowność rzeczywistości jest dla Rykały wynikiem stadium przejściowego, procesów zmiany, graniczności i niejednoznaczności. 


Nadnaturalna atmosfera jego obrazów budowana jest bez oddalania się od natury, poprzez zacieranie granic między tym, co rzeczywiste i cudowne. Jej istotą jest element niejasności, napięcie wyrażające się w kontrastowych zestawieniach światła i cienia, tego, co ulotne, zjawiskowe i tego, co materialne, zanurzone w banalności życia.
Silny snop światła wydobywa z mroku tła najistotniejsze motywy, wskazując w ten sposób artystyczne i ideowe centrum obrazu: jaśniejące blaskiem bramy, tajemnicze przejścia, ławki i porzucone samochody […].
Violetta Sajkiewicz, Blask czarnego słońca
fragm. tekstu


Jacek Rykała – malarz, poeta, reżyser teatralny, dramaturg. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, Wydział Grafiki w Katowicach (1976). Jest profesorem zwyczajnym w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, prowadzi Pracownię Malarstwa. Zorganizował ponad 80 wystaw indywidualnych. W latach 1989-1996 jego prace były prezentowane na Targach Sztuki m.in. w Kolonii, Frankfurcie, Tokyo, Los Angeles, Londynie. Artysta otrzymał kilkadziesiąt nagród i wyróżnień, m.in został uhonorowany Złotym Medalem Gloria Artis (2020). Powstało kilka filmów o artyście, a Jego twórczość była omawiana w kilkuset artykułach – analizach i recenzjach.


Źródło: bwa.rzeszow

O sztuce artysty: jacekrykala.com


2023-09-08

Teper Joanna – Przestrzeń pamięci


6 września – 16 listopada 2023
Wałbrzyska Galeria Sztuki BWA
Słowackiego 26


Twórczość i inspiracje

W ceramicznym tworzywie, głównym medium moich działań, łączę kontekst przestrzeni z malarstwem i grafiką, interpretując i komentując otaczającą mnie czasoprzestrzeń. Kształty moich form postrzegam jako przestrzenne podobrazia, które zapełniam malarskimi zapiskami z osobistej podróży, jaką jest życie. Intymna skala ludzkiego ciała, zarys map wytyczających pewne terytoria, a nawet wykraczających poza granice naszego habitatu- to obszary, w których nieustannie znajduję inspiracje, doświadczam je, analizuję by potem tworzyć.


W minimalistycznych w formie obiektach znajduję przestrzenne układy, które dopełniam moimi malarsko-graficznymi historiami. Kreską, plamą, kształtem opisuję, a właściwie interpretuję otaczający mnie świat, zarówno ten w skali mikro, jak i ten w makro.


Od początku w ceramice skupiłam się na obszarze działań z technikami zdobniczymi. Eksploracje możliwości malarskich na powierzchni ceramicznej, z czasem poszerzyły techniki rysunkowe i graficzne, pozwalając moim pracom płynnie przekraczać granice pomiędzy ceramiką, malarstwem a grafiką.


Joanna Teper jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Wydziału Ceramiki i Szkła. Prowadzi  Pracownię Technologii i Technik Ceramicznych w Malarstwie na Wydziale Ceramiki i Szkła w macierzystej uczelni. Brała udział w 88 wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą oraz 7 indywidualnych. Finalistka 17 zagranicznych i 9 krajowych konkursów plastycznych. Zajmuje się ceramiką artystyczną, w której eksploruje ceramiczną powierzchnię, traktując ją jako przestrzeń malarskiej i graficznej ekspresji, malarstwem, projektowaniem biżuterii.



Nagrody i wyróżnienia


2022 – Grand Prix w kategorii Design i nowe formy w ceramice na Międzynarodowym Konkursie ceramicznym: 92’Concurso Internacional Alfareria y Ceramica – La Rambla,2022, La Rambla, Hiszpania; nagroda miasta Höhr-Grenzhausen na Międzynarodowym Konkursie ceramicznym:  Schmuck & Knöpfe, Muzeum Ceramiki Westerwald, Höhr-Grenzhausen, Niemcy

2017 – Audience Favorite Prize Award and Honorable Mention for the best painted vase-16’th International Porcelain Overglaze Painting Symposium TOGETHER’2017, Latvia

2009 – Special Mention IV International Biennale of Ceramics Ciudad de Talavera, Talavera de La Reina, Spain

2007 –  First Award, III. Biennale Mosaic Contemporary San Nicolas ’2007, Argentina; Honourable Mention/Buying Prize, 5’th Ceramics Biennale Kapfemberg’2007  Kapfemberg, Austria

2000 – Honourable Mention, III Self-Portrait Triennale, Radom, Poland


Wybrane wystawy zbiorowe


2022 – Międzynarodowy Konkurs ceramiczny: 92’ Concurso Internacional Alfareria y Ceramica,  finalistka, La Rambla, Hiszpania

2021 – 15 th International Exhibition of Small Forms Porcelain Plants, Riga’s Porcelain museum,Ryga, Łotwa; XV International Biennial of Ceramic Art of Aveiro 

2021 – finalistka, Museum of Aveiro/Santa Joana, Aveiro, Portugalia

2019 – 13 th International Exhibition of Small Forms Porcelain Brain Fitness, Riga’s Porcelain museum,Ryga, Łotwa; XIV International Biennial of Ceramic Art of Aveiro

2019 – finalistka, Museum of Aveiro/Santa Joana, Aveiro, Portugalia

2018 – Para. Ceramics. Prints Exhibition of Ceramics and Graphic Arts from Wroclaw’s Academy of Fine Arts, Liberec, Republika Czeska
2017 
– TOGETHER’2017 Exhibition of the 16’th International Porcelain Overglaze Painting Symposium TOGETHER’ 2017, Museum of Decorative Arts and Design in Riga, Łotwa

2016 – The First edition of the Ceramic Competition Ceramic & Colours Award, finalistka, Faenza, Włochy

The Fifth International Festival of Postmodern Ceramics Exhibition Ceramica Multiplex, finalistka, Varazdin, Chorwacja


Wystawy indywidualne


2018 – Spaces, Chorzów
2013 – Ceramika, Wrocław; Microcosmos, Bolesławiec

2010 - Between, Wrocław

2005 – Ceramika, Bolesławiec
2004 – Oddalenie, Wrocław
2003 – Terra Ultima, Kraków
2002 – Przypływy, Wrocław

2023-09-07

Kociński Mirosław – Aspekty. Zapis procesu


14 września – 15 października 2023
Biuro Wystaw Artystycznych
Jana III Sobieskiego 18, Rzeszów


Profesor Mirosław Kociński: Pracuję nad kilkoma obiektami równocześnie. To wynika z metodyki wytwarzania elementów mozaikowych. Uzyskuję równocześnie trzy rodzaje płytek: trapezy, zwierzęta i kształtki nieregularne i one wytyczają mi zasadnicze cykle prac, które roboczo nazywam: „tupot” – czyli otwarte kompozycje układane z figur zwierzęcopodobnych; „ścinki” – moje odniesienia do fascynacji szkliwami crackle czy interpretacje zmienności palącego się drewna, od ognia przez żar do popiołu; „przecinki” – chaotyczne albo uporządkowane struktury z elementów trapezowych. Powyższe aspekty określają prezentowany wybór prac: obrazów mozaikowych, pater użytkowych soczewkowych obiektów, zawieszonych przestrzeni albo na ścianie jako wypukłe tonda, które ja nazywam tarczami.






















2023-09-06

Dopełnienie – Dialog pomiędzy mrokiem a światłem


31 sierpnia – 30 września 2023
Biblioteka Publiczna i Centrum Kultury
im. Kazimiery Iłłakowiczówny w Trzciance
Centrum Integracji Społecznej













Była to z pewnością synergia różnych technik i perspektyw, która sprawiła, że wystawa była kompletna i pełna głębi. To właśnie ten kontrast, ta gra światła i mroku, była głównym tematem całej ekspozycji.

Wernisaż był nie tylko okazją do podziwiania indywidualnych dzieł artystycznych, ale także do zrozumienia, jak kontrast i równowaga między mrokiem a światłem odgrywają kluczową rolę w naszym życiu i sztuce. To było wyjątkowe spotkanie z pięknem, które umożliwiło widzom zaakceptowanie zarówno tych aspektów życia, które są trudne i pełne bezsilności, jak i tych, które niosą ze sobą światło, kolor i nadzieję.