Ziemba Paulina – Ceramika i malarstwo

Studia w PWSSP/ASP we Wrocławiu. Dyplom z wyróżnieniem z ceramiki w Pracowni prof. Krystyny Cybińskiej, z malarstwa w Pracowni prof. Józefa Hałasa (1986). Tworzy głównie rzeźbę ceramiczną, ceramikę w architekturze i malarstwo.

Lato w mieście

Martwa natura z żółtym konikiem, technika własna, 60x70, 1999

Martwa natura z niebieskim dzbanem, technika własna, 60×70, 1999

Z cyklu Szklane parawany, porcelana i szkło, wys. 52, 2000

Herosi utraceni, szamot angobowany, wys. 70, 2000

Eurydyki, szamot angobowany, wys. 64, 2001

Z cyklu Krótka historia umarłej miłości, kamionka angobowana i szkło, obiekty 50×40, 2004

Godła i herby, wieża Sądu Okręgowego, Wrocław,
klinkier szkliwiony i złocony, 220×220, 2009

Ludzie z czterech stron świata, rzeźby głów na elewację DT Renoma, Wrocław, klinkier szkliwiony i złocony, 2009

Z cyklu Okruchy pamięci, klinkier angobowany, 120×100, 2014

Z cyklu Żywioły, klinkier angobowany i szkło, 120×100, 2014

Paulina Ziemba

Kilkanaście wystaw indywidualnych, udział w wielu zbiorowych w Polsce i na świecie. Prace w zbiorach muzealnych, m.in.: Narodowe, Wrocław; National Galery, Malezja; Takaoke, Japonia; Ceramiki, Bolesławiec, Jelenia Góra, Głogów, Wałbrzych. Najważniejsze realizacje ceramiczne w architekturze: Dom Handlowy Renoma, Wrocław – 112 rzeźb ceramicznych na elewacji i w atriach; Sąd Okręgowy we Wrocławiu – 2 herby Wrocławia i 2 godła Polski, wieża budynku; Hall Dworca PKP w Świdnicy – 4 herby.

Artystka należy
do Związku Polskich Artystów Plastyków

Zdjęcia: P. Ziemba

 oprac.©kkuzborska

Impresje kłodzkie – wystawa poplenerowa

26 listopada 2022 – 15 stycznia 2023

Finisaż: 17 grudnia 2022, godz. 14.

Gminny Ośrodek Kultury i Biblioteka
w Lewinie Kłodzkim

Janusz Krzysztof Jędrzejec, Bajkowy o zmroku, fot. P. Kuzborski

Na uroczysty finisaż wystawy poplenerowej Impresje kłodzkie zapraszają Organizatorzy:
ZPAP Okręg Wrocławski, Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, Urząd Miasta Wałbrzycha, Gminny Ośrodek Kultury i Biblioteka w Lewinie Kłodzkim
oraz Artyści Pleneru Malarskiego – członkowie Związku Polskich Artystów Plastyków: dr Anna Babicka, Ewa Barska, Piotr Butkiewicz, Janusz Krzysztof Jędrzejec, Jolanta Kasińska, Anna Kutera, Anna Larina-Dzimira, Jan Pałka, Edyta Purzycka, Joanna Sakowicz.

Kurator wystawy: Jolanta Kasińska

Kalejdoskop splotów – ZPAP

25 listopada 2022 – 8 stycznia 2023

Galeria Zamek, Leśnica

Wrocław, pl. Świętojański 1

Artyści sekcji tkaniny: Maria Białowolska, Lilianna Borowska, Bartosz Burgielski, Dagmara Chotnicka-Świat, Krystyna Dyrda-Kortyka, Aleksandra Gisges-Dalecka, Agnieszka Godszling, Zuzanna Golec Kociołek, Anna Jesinowicz-Nguyen, Agnieszka Cecylia Kazała,  Ewa Maria Poradowska-Werszler, Honorata Werszler, Rafał Werszler, Robert Wieczorek prezentują możliwości plastyczne, jakie daje tkanina artystyczna. Każdy artysta prezentuje inną technikę pracy z tkaniną. Zwiedzający zostają zabrani w intymną podróż do krainy batiku, różnorodnych – często samodzielnie wypracowanych technik tkackich, filcowania wełny, dziergania na szydełku, miękkiej rzeźby, wykorzystania włókien z recyklingu. Istny kalejdoskop splotów, kolorów i wzorów. Tematyka prac to odzwierciedlenie subiektywnych odczuć twórców na otaczającą rzeczywistość, potrzeba wyrażenia własnych emocji i uczuć, skomentowanie zaistniałych w świecie wydarzeń lub tęsknota do natury. 

Kuratorka: Anna Jesinowicz-Nguyen

Buczyńska Teresa – Malarstwo, rysunek, miniatury

3 grudnia 2022, Galeria Trzebnicka, Trzebnica
Wernisaż wystawy odbył się w pierwszą rocznicę otwarcia galerii,
o czym wspomniał burmistrz Marek Długozima,
otwierając wystawę Teresy Buczyńskiej,
na której swoje prace prezentowali również
córka artystki Anna Polonia Zyndwalewicz oraz Artur Lobus.

Dzieła prezentowane na wystawie

1988

1989

1989

1994

1994

2008

2015

2016.03.03

2022.08.07

Plakat wystawy

Zdjęcia z wernisażu pochodzą ze strony
organizatora: Gminy Trzebnica

Nie/Doskonały Błąd

1 grudnia 2022 – 12 lutego 2023

Muzeum Współczesne Wrocław Plac Strzegomski 2a

75-lecie Okręgu Dolnośląskiego Związku

Polskich Artystów Fotografików (1947-2022)

Artyści: Teresa Anniuk-Gulak, Agnieszka Antosiewicz-Mas, Patrycja Basińska, Jaga Bjeńkova, Jan Bortkiewicz, Marek Bułaj, Czesław Chwiszczuk, Zdzisław Dados, Aleksandra Dekorne, Sławoj Dubiel, Andrzej Dudek-Dürer, Alek Figura, Tomasz Fronckiewicz, Grzegorz Gajos, Ewa Gnus, Barbara Górniak, Antoni A. Gruner, Waldemar Grzelak, Zenon Harasym, Kazimierz Helebrandt, Mariusz Hertmann, Roman Hlawacz, Daria Ilow, Paweł Janczaruk, Tomasz Jodłowski, Szymon Kaczmarczyk, Sebastian Kaliński, Piotr Komorowski, Ryszard Kopczynski, Grzegorz Kosmala, Krzysztof Kowalski, Piotr Kucia, Krzysztof Kuczyński, Stanisław Kulawiak, Jacek Bogusław Lalak, Katarzyna Laskus, Lila Len, Adam Lesisz, Józef Ligęza, Marek Liksztet, Jarosław Majcher, Halina Marduła, Ewa Martyniszyn, Marek Maruszak, Stanisław Michalski, Tomasz Mielech, Sławomir Mielnik, Krzysztof Miller, Janusz Moniatowicz, Janusz Musiał, Piotr Maciej Nowak, Mateusz Palka, Michał Pietrzak, Przemek Piwowar, Magda Podsiadły, Wojciech Potocki Neprosti, Tadeusz Piotr Prociak, Wacław Ropiecki, Andrzej Rutyna, Krzysztof Saj, Grzegorz Sawa-Borysławski, Maciej Stawiński, Maciej Stobierski, Rafał K. Warzecha, Marek Wesołowski, Aneta Więcek-Zabłotna, Marcin Wiktorski, Jerzy Wojtowicz, Iwona Wojtycza-Fronckiewicz, Waldemar Zieliński

Kurator: Andrzej Dudek-Dürer

Wicekurator: Marek Bułaj

Obrazy do opowiadania

26 listopada 2022 – 26 lutego 2023

Muzeum Etnograficzne
Wrocław, Traugutta 111-113

Obraz do opowiadania to dzieło, które ma fabułę zamkniętą zwykle w jednej scenie. Jego narracja jest zatem bardzo skondensowana. Patrząc na niego, widz musi dopowiedzieć sobie, co zdarzyło się, zanim doszło do przedstawionego wydarzenia, bądź uruchomić wyobraźnię, by ujrzeć następstwa i konsekwencje ukazanej sceny.

Wystawa organizowana we współpracy z Muzeum Komiksu w Krakowie i Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego

Kuratorka wystawy: Olga Budzan

Bigosińska Art Irena – Modern color

3-29 grudnia 2022, Piwnica Świdnicka

wernisaż: 3 grudnia 2022

Rynek-Ratusz, Wrocław

Oprawa muzyczna: Paweł Wenderski

Irena Bigosińska jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków. Magister filologii rosyjskiej. Ukończyła Studia Podyplomowe na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu na Wydziale Malarstwa i Rzeźby. 

W czasie działalności twórczej (2012-2022) zorganizowała 14 wystaw indywidualnych. Uczestniczyła w 44. wystawach zbiorowych, plenerach malarskich i konkursach, w których była nagradzana. Prace artystki są pracami sygnowanymi, z certyfikatem autentyczności i w pojedynczych egzemplarzach. Mają zawsze wyrazistą koncepcję kolorystyczną, spójną odrębność, oryginalność i rozpoznawalność. Malarski warsztat artystyczny i unikalna wyobraźnia autorki sprawiają, że emanują ekspresją a ich śmiała, intensywna gama kolorystyczna działa energetycznie i optymistycznie. Wyłaniający się z nich malarski świat poza strefą widzialną kryje w sobie swobodę i fantazję, niedopowiedzenia i szczyptę magii. Prace zawsze zawierają ukryte symbole, które mają przynosić szczęście. Artystka prowokuje widza do własnej interpretacji dzieła. Daje mu pozytywną energię i pobudza wrażliwość estetyczną. 

Obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach w Rosji, Turcji, Anglii, Irlandii, Niemczech i Polsce.

75 lat ZPAP we Wrocławiu

Teller Tadeusz (1929-2022) odszedł od nas

Tadeusz Teller – wrocławski architekt i artysta, naukowiec i filozof – sformułował teorię poznawczą, w której odwołuje się do Einsteina, Plancka, także do odkryć Heisenberga i Schrodingera – kamieni milowych nowoczesnej nauki.

Artysta na tle własnej rzeźby Orzeł

Urodził się na Kresach, w Sosnkowicach na Polesiu. Beztroskie dzieciństwo nie trwało jednak długo. Razem z matką został na 6 lat wywieziony na Syberię. W 1947 roku przyjechał do Wrocławia. Matka już nie żyła. Wcześniej dowiedział się o stryju Władysławie Ziętku, który mieszkał przy Beniowskiego. Jak stanął w drzwiach, stryj go nie poznał. Ubiór nie świadczył o nim dobrze. 

Przed studiami pracował w biurze projektów Pafawagu. Rysunki techniczne produkowanych w fabryce detali, wykonane przez inżynierów, przekształcał w przestrzenne. Pomagały robotnikom uzmysłowić sobie ich formę. 

W 1961 roku ukończył studia architektoniczne na Politechnice Wrocławskiej, cztery lata później – plastyczne w ASP. Artysta rzeźbiarz należał do ZPAP, był członkiem grupy twórczej Alfa, założonej w 1966 roku we Wrocławiu.

Pracował nad ingenezą od 40 lat. W 1994 roku opublikował w Wydawnictwie Uniwersytetu Wrocławskiego książkę Człowiek, kosmos i kanon piękna. Zawarł w niej teorię, która wyjaśnia zasady działania i budowę Wszechświata. Po raz pierwszy użył w niej terminu "kwanty piękna". Jeden z recenzentów jeszcze przed opublikowaniem poprosił go o wymyślenie innego terminu. Żeby za bardzo nie mieszać, bo są przecież kwanty energii – uzasadniał recenzent. Teller na jego oczach skreślił ołówkiem zakwestionowany termin, ale po przyjściu do domu wygumkował ołówek. W wydawnictwie ukazały się kwanty piękna. Teraz to pojęcie weszło do obiegu nauki światowej.

– To one określają strukturę kryształu jako pierwszego i najważniejszego układu atomów. Każdego płatka śniegu, DNA każdej rośliny i każdego zwierzęcia – relacjonował. – Chciałbym, aby jak najwięcej ludzi dowiedziało się, że jest to polskie odkrycie – mówił. – A w tej chwili zabierają się do tego badacze zagraniczni. Wiem o trzech takich, którzy "zabrali" niektóre moje fragmenty i przedstawiają jako swoje – dodaje.

Najpoważniejszy z nich – Peter Atkins, profesor z Oksfordu – opublikował w 2003 roku książkę Palec Galileusza, dając podtytuł Dziesięć wielkich idei nauki. W rozdziale o symetrii brytyjski profesor używa terminu "kwanty piękna". Dziewięć lat po Tellerze.

– Po ukończeniu studiów u Xawerego Dunikowskiego chciałem wiedzieć, co to jest tak naprawdę piękno. W którym miejscu się zaczyna – opowiadał Teller.

I musiał zejść głęboko, aż do atomów. Był przekonany, że atomy są mikrokomputerami o "nieprzekraczalnej doskonałości oprogramowania". – Ludzkość nigdy nie przeskoczy tej miniaturyzacji – przekonywał. Są skonstruowane z superstrun, najmniejszej cząstki energii. A te w ciągłym napięciu tworzą podstawy istnienia kosmosu. Atom wysyła fotonami informacje z prędkością 10 do 24 potęgi logonów (słów) na sekundę, człowiek w tym czasie wypowiada zaledwie trzy słowa... Fotony DNA tworzą mozaikę życia. Tak jest na przykład z DNA ptaka – poszczególne atomy układają się w charakterystyczny sposób, tworząc bardzo precyzyjnie kolor na piórze. Pojedyncze pióra tworzą skomplikowane układy barwne.

Zaczęło się jak w przeboju Armstronga

What a Wonderful World | Co za wspaniały świat.

Więcej: gazetawroclawska

 

Dudek Michał Edward – Heliografia. Portrety aktorek i aktorów

21 listopada 2022 – 30 marca 2023

Wernisaż: 21 listopada 2022, godz. 18.

Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego,

Plac Wolności 7a, Wrocław

Igor Przegrodzki, heliografia, 41×30,5
2006, ©Michał Edward Dudek 

Halina Skoczyńska, heliografia, 41×30,5
2006, ©Michał Edward Dudek 

 
Iwona Stankiewicz, heliografia, 41×30,5
2006, ©Michał Edward Dudek

Ekspozycja prezentuje kilkadziesiąt portretów aktorek i aktorów powstałych w ostatnim 30-leciu. Wszystkie prace zostały zrealizowane w technice heliografii, XIX-wieczna fotograficzna technika szlachetna. Twórca korzysta z różnych sposobów obrazowania, nadając niepowtarzalne cechy charakterystyczne każdemu obrazowi. Metoda Michała Dudka polega na wykorzystaniu aspektów graficznych i malarskich, mimo że punktem wyjścia tych portretów jest fotografia. Wszystkie prezentowane obrazy mają charakter unikatowy. Na wystawie będą Państwo mieli okazje zobaczyć twarze Haliny Skoczyńskiej, Iwony Stankiewicz, Igora Przegrodzkiego, Roberta Gonery, Grażyny Błęckiej-Kolskiej, Zdzisława Kuźniara czy wielu innych wybitnych postaci scen teatralnych i filmowych. Michał Edward Dudek – wrocławski artysta fotografik – z wykształcenia jest geografem. Ukończył studia na Uniwersytecie Wrocławskim. Od ponad trzydziestu lat zajmuje się fotografią artystyczną. Jego ulubioną formą artystycznego wyrazu jest XIX-wieczna tzw. technika szlachetna zwana przez Artystę heliografią lub heliochromem. Jest to połączenie fotografii z malarstwem i grafiką. Od wielu lat Artysta związany jest ze środowiskiem teatralnym Wrocławia. Pierwszą wystawę heliograficznych portretów prezentował w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu – Aktorzy Teatru Współczesnego (1989). Tą samą techniką, w której się specjalizuje, wykonał cykl portretów aktorów biorących udział w spektaklu Miazga w reżyserii K. Brauna, wystawionym w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Prace prezentowane były wówczas w foyer Teatru Polskiego, a także w Klubie Dziennikarza i Międzynarodowym Klubie Prasy i Książki (1991). 

Więcej: muzeum.miejskie

XIV Park Sztuki

Wystawa poplenerowa
Wernisaż: 18 listopada 2022, godz. 18.
Wystawa: 18-30 listopada 2022
Bolesławiecki Ośrodek Kultury
Międzynarodowe Centrum Ceramiki
Bolesławiec, pl. Piłsudskiego 1c

Artyści: Krzysztof Bartnik, Rafał Chojnowski, Marek Danielewicz, Pati Dubiel, Beata Filipowicz, Wojciech Głogowski, Joanna Jamrozińska, Katarzyna Kłopotek, Marek Marchwicki, Krystyna Szczepaniak 

Kuratorka: Krystyna Szczepaniak