2020-05-15

Kapłański Jerzy − Malarstwo



W wystawie były prezentowane niektóre z portretów artysty, zdjęć innych prac nie mamy.
Autoportret, 1991, 125×150

Babcia Bronia

prof. Zbigniew Horbowy

Matka Artysty

Ojciec Artysty

prof. Zbigniew Karpiński

Żona druga Artysty, już nieżyjąca


Maria Dobrowolska 

Stanisław Pasternak, pisarz

Wiejski filozof

Halina Mochniej 

Autoportret

Kloszard

Wieśniak

Pensjonariusz domu św. Alberta

2020-05-14

Copernicus College – pierwszy polski e-uniwersytet


Copernicus College, założony w 2014 r., 
to pierwszy polski e-uniwersytet, 
czyli platforma MOOC (masowych otwartych kursów online). Każdy może tu studiować w pełni bezpłatnie, online, po polsku, u najlepszych polskich uczonych oraz młodych ambitnych naukowców. Znajdziecie tu kursy, wykłady gościnne oraz podręczniki.

Kursy 2020 

Copernicus College jest projektem finansowanym przez Fundację Centrum Kopernika
oraz Uniwersytet Jagielloński
i działa pod patronatem 
Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych.


2020-05-13

Znaki Apokalipsy – 177 dzieł 93 twórców

Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu
Toruń, Wały Sikorskiego 13
177 dzieł 93 twórców z Polski, Danii, Słowacji, Ukrainy, Litwy, Francji i Brazylii


Artyści
Piotr Badziąg, Stanisław Baj, Michał Bajsarowicz, Andrzej Banachowicz, Anna Barbarowicz, Grzegorz Bednarski, Piotr Będkowski, Stanisław Białogłowicz, Maciej Bieniasz, Wiesława Błażejczyk /s. Natanaela, Beata Bober-Kocoł, Anna Bochenek, Andrzej Boj Wojtowicz, Andrzej Borcz, Tadeusz Boruta, Reynaldo Candia, Magdalena Chomiak, Małgorzata Dawidiuk, Zofia Dąbrowska, Marcin Fausek, Vando Figueirêdo, Fernando Franҫa, Krystyna Garstka-Saran, Jerzy Gąsiorek, Łukasz Gil, Marek Haładuda, Tine Hind, Kamil Jurašek, Andrzej Kałucki, Martin Kellenberger, Krzysztof Kiwerski, Piotr Klugowski, Mirosław Kocoł, Stanisław Kośmiński, Benedykt Kroplewski, Peter Krupa, Marian Waldemar Kuczma, Jolanta Kuszaj, Janusz Lewandowski, Paweł Lewandowski-Palle, Zdzisława Ludwiniak, Artur Majka, Marlena Makiel-Hędrzak, Władysław Maławski, Wiesława Markiewicz, Mariusz Mikołajek, Dariusz Mlącki, Piotr Młodożeniec, Jolanta Nitka-Nikt, Zdzisław Nitka, Józef Panfil, Leszek Pawlikowski, Felix Pedersen, Krzysztof Pituła, Peter Pollág, Bogdan Przybyliński, Steen Rasmussen, Birthe Reinau, Adriana Rocha, Mirosława Rochecka, Kazimierz Rochecki, Krystyna Rudzka-Przychoda, Michał Rygielski, Tomasz Sadlej, Wojciech Sadley, Aleksandra Simińska, Peter Smik, Krzysztof Sokolovsky, Monika Stefanowska, Rafał Strent, Krystyna Szalewska-Gałdyńska, Marek Szary, Henryk Szkutnik, Bożena Szmelter-Fausek, Iga Święcicka, Urszula Ślusarczyk, Jerzy Tomaszek, Andrzej Tomczak, Michał Trӓger, Aleksandras Vozbinas, Andriy Vynnychok, Oksana Vynnychok, Krzysztof Wachowiak, Jan Jubaal Wasiński, Elżbieta Wasyłyk, Zdzisław Wiatr, Marzena Wilk, Tomasz Wlaźlak, Andrzej Wojciechowski, Anna Wysocka, Adam Zapora, Piotr Zaporowicz, Grażyna Zielińska

Artyści zaproszeni przez kuratorów wystawy – Mirosławę Rochecką i Kazimierza Rocheckiego – w ciągu dwóch lat realizowali swoje wizje do otrzymanych fragmentów tekstu Apokalipsy św. Jana
Dzieła, które powstały, odnoszą się niemal do każdego wersetu "Księgi Objawień św. Jana". Plastyczne wizje do "Apokalipsy" przefiltrowane zostały przez wrażliwość artystyczną każdego z autorów, twórcze doświadczenia i preferencje uprawianej dyscypliny, a także poprzez różnice kulturowe i wpływy tradycji religijnych krajów, z których pochodzą. Koncepcja wystawy i publikacji: Mirosława Rochecka Kuratorzy: Mirosława Rochecka i Kazimierz Rochecki Koordynatorka: Paulina Kuhn Realizacja wystawy: Wojciech Ruminski Aranżacja wystawy: Kazimierz Rochecki Udźwiękowienie wystawy: Jędrzej Roch Rochecki Animacja logotypu : Piotr Młodożeniec

2020-05-12

Truss Krzysztof − Scriptorium

Scriptorium − Etiudy na Głównym
21 listopada − 31 grudnia 2019
Dworzec Główny PKP we Wrocławiu

Jak wiadomo, scriptorium to wydzielona część biblioteki lub zabudowań, przeznaczona m.in. do pracy nad nowymi rękopisami, to także specjalny rodzaj wysokiego stołu, służącego do przepisywania ksiąg w pozycji „na stojąco”. Jako Autor tej wystawy proponuję widzom zestaw prac nazwanych etiudami, tak określam je z powodów oczywistych – to nie są skończone dzieła czy też prace finalne w rozumieniu akademickim. To wyraźnie rodzaj próby, ćwiczenia warsztatowego z ukierunkowaniem na szlifowanie biegłości, ale i z uwagą zwróconą na nowe, czasami zaskakujące efekty tych warsztatowych wycieczek w nieznane. Wszystkie prace łączy warsztatowa jedność, to wszystko hand made i to w wersji na ogół czarno-białej oraz odcienie mniej lub bardziej szarej szarości. Także gabaryty raczej etiudowe, zasadniczo to formaty B-2 lub zbliżone, nie licząc archiwalnej wędrówki do kilku małych prac z lat 70-80. Najogólniej określiłbym to jako prywatne porachunki z pisankami (żadnego alleluja, w gwarze plastyków „pisanka” to każdy rodzaj pisma odręcznego lub zbliżonego w intencji) oraz z kaligrafią realizowaną na różne warsztatowo sposoby, czasami ewidentnie wyłamującą się z ram literniczych w stronę figuralną, niczym najzwyklejszy rysunek piórem, powstały w czasie raczej przydługawego posiedzenia. Tej małej wystawce patronują jakoby dwaj nieżyjący artyści – Saul Steinberg, amerykański rysownik i grafik rumuńskiego pochodzenia oraz Roman Kowalik, nasz wrocławski rysownik i grafik, niegdyś profesor tutejszej ASP.


Prace wcześniejsze 


2020-05-11

Spotkania II – Malarstwo

12 maja – 7 czerwca 2020
mia Art Gallery, Wrocław, pl. Solny 11
Zdzisław Jurkiewicz, z cyklu: Obrazy Ostateczne, 1982

Artyści
Renata Bryjanowska, Eugeniusz Geppert, Andrzej Gieraga, Józef Hałas, Łukasz Huculak, Zdzisław Jurkiewicz, UrszulaMadera, Kamil Moskowczenko, Zbigniew Paluszak, Lev Stern, Anna Szpakowska-Kujawska

oprac.© kkuzborska

2020-05-10

Liszkowski Witold – Struktury magiczne


Struktury magiczne (1997-2000)


Liszkowski: Struktury osobiste to formy niezależne, odrębne i swoiste, zapisy przezroczyste wobec własnej intuicji i energii wewnętrznej. Sztuka dla mnie jest próbą stworzenia indywidualnego, własnego języka wizualnego, osobistego śladu artystycznego, powołania struktur tożsamych z głęboką podświadomością twórcy. Artysta – rozpoznawalny poprzez własne formy – jest orędownikiem swojej odrębności, odmienności, niepowtarzalności personalnej. Taka praktyka artystyczna to powrót do własnego źródła, elementarnego gestu i znaku, archetypu indywidualnego: to podróż w głąb samego siebie. Znaleźć swój własny świat form wizualnych, swoistą i niepowtarzalną stylistykę to znaczy rozpoznać i zrozumieć swoją wyjątkowość  autonomię, aby stać się wolnym, niezależnym i jedynym. Jest to próba odnajdywania samego siebie i bycia tożsamym i pełnym podmiotem własnej aktywności twórczej. Rysując, malując i znacząc własne, przezroczyste struktury, stajemy się wędrowcami w kierunku samopoznania, samoskupienia i kontemplacji. 



Fot. W. Liszkowski. Więcej: liszkowski.witold.artwroc.com

2020-05-09

Kasińska Jolanta – Między ciszą a dźwiękiem


Elżbieta Wernio: Gdy artysta dokona już wyboru narzędzia, którym się posługuje, opisując świat, gdy opanuje już materię i jej tajemnice, zaczyna nam o sobie opowiadać. Ważna jest zarówno forma, w której się wypowiada, ale ważne jest również to, co chce nam o sobie opowiedzieć i co chce, żebyśmy się o niej dowiedzieli. Jola Kasińska mówi nam dużo mądrych rzeczy, posługując się trudną i pracochłonną formą, jaką jest ceramiczna rzeźba oraz płaskorzeźba. Operuje tą materią lekko i pewnie, tworząc formy piękne i czyste. A opowiada mądrze i dojrzale: o swojej obserwacji świata i natury, o świetle i mroku, o człowieku, o radości i smutku. Dobrze jest znaleźć się w jej świecie, obcować z jej pracami, słuchać jej opowieści.

O artystce


Oprac. kk