Mastej Patrycja – Czułe pnącza

28 czerwca – 28 lipca 2022
Wrocław, Galeria Entropia

Wystawa Czułe pnącza to malarski i rysunkowy zapis medytacji w ruchu. Artystka tworząc otwiera się na subtelności pełni czucia, kontempluje i wizualizuje wymykające się zdefiniowaniu doświadczenia płynące z jej ciała i emocji. Ilustruje wewnętrzny pejzaż, znajdującego się w stanie ciągłego ruchu i transformacji. W pulsującej scenerii obrazów, podobnie jak na łonie natury, możemy zaobserwować momenty kryzysów i cykliczność, z którą wiążą się fazy wzrostu i obumierania. Metafora ogrodu w kontekście ciała kobiety odzwierciedla w indywidualnej skali proces radzenia sobie z wewnętrznymi okolicznościami przyrody. Uchwycony w obrazach ciało–ogród kwitnie, jest nieprzewidywalnie kreatywny, czasem pełen pnączy i chwastów, ciemnych zakamarków, by w innym miejscu przejawić się w przepychu ekspresji i soczystości kształtów. Ze strefy cienia wyłaniają się również prace rysunkowe, stanowiące odważny, pozbawiony autocenzury zapis nie zawsze wygodnych stanów. W zapisie rysunkowym odnajdujmy elementy figuratywności. Bohaterki prac doświadczają nieustającej przemiany, tańczą momentami mroczny, ale też pełen czułości taniec, uwalniając historie zakopane w najgłębszych warstwach podziemia. Artystka korzysta z techniki świadomego czucia, zapożyczonych z bliskiego jej tańca Butoh. Koncentruje się na aspekcie cielesnego ugruntowania doświadczenia estetycznego o których pisze w swoich badaniach Richard Shusterman, przekształcając je w pełne odniesień do świata biologii malarstwo i serie rysunkowe.

Patrycja Mastej – artystka i projektantka, adiunktka w Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Działa aktywnie na polu sztuki współczesnej i designu. Realizuje cyklicznie wystawy indywidualne, tworzy pluszowe obiekty, rysunki, obrazy, instalacje, w których bada procesy związane z pamięcią i świadomością ciała wykorzystując metodę twórczą tancerzy Butoh. Zajmuje się projektowaniem przestrzeni interaktywnych, obiektów, grafiki i ilustracji. Współlaureatka Nagrody Kulturalnej wARTo w 2009 za podróżujący projekt Interaktywny Plac Zabaw produkcji WRO Art Center.

Źródło: entropia.art

oprac.©kkuzborska

Retrospekcje – Grafika i rysunek

15-28 marca 2022
Galeria Art and Prints, Jatki 2.0 Food & Culture
Wrocław, Jatki 10 i 12

Organizatorzy, od lewej:
prof. Marek Grzyb, dziekan Wydziału Grafiki i Sztuki Mediów
prof. Anna Janusz-Strzyż, kurator wystawy
prof. Kazimierz Pawlak, prezes ZPAP
Michał Kasprowski, właściciel Galerii Art and Prints

Artyści: Agnieszka Ewa Braun, Agnieszka Ćwikła, Tomasz Dobiszewski, Anna Gawlikowska, Marek Grzyb, Anna Halarewicz, Anna Janusz-Strzyż, Jan Kaczkowski, Małgorzata Kazimierczak, Anna Larina-Dzimira, Andrzej Moczydłowski, Tomasz Pietrek, Edyta Purzycka, Małgorzata Stanielewicz, Katarzyna Tomaszewska, Rafał Werszler, Marcin Zyśko

Zdjęcia: kkuzborska

Prezentacja dzieł artystów

oprac.©kkuzborska

Rogaliński Piotr – Nie-zabawki, rzeźby

7 maja – 14 sierpnia 2022
Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Prezentacja twórczości rzeźbiarza, scenografa teatralnego, muzyka, który inspiruje się dawną twórczością ludową.

fot. Teodor Jeske-Choiński

 

Źródło:  mnwr.pl/nie-zabawki

oprac.©kkuzborska

XV. Podwodny Wrocław

24-25 czerwca 2022
Scena Sztuki Intermedialnej 2022
Galeria Browar Mieszczański
Wrocław, Hubska 44

Dialog z tym, co się wydarza
fotografia, instalacje, pokazy, performance
projekcje, efemeryczne działania twórcze

Artyści: Andrzej Dudek-Durer, Renata Micherda Jarodzka, Mirosław Chudy, Jerzy Kosałka, Alicja Jodko, Lev Stern, Artur Skowroński, Krzysztof Skarbek, Wojciech Pukocz, Sonia Ruciak, The Self Preservation Society – Mira Boczniowicz, Dariusz J. Gorski, Grażyna Jaskierska-Albrzykowska, Anna Szewczyk, Maciek Albrzykowski, Beata Bols, Marek Marchwicki, Małgorzata Kazimierczak, Ewa Martyniszyn, Daniela Tagowska, Przemek Pintal, Krzysztof Wałaszek, Elżbieta Jańczak Wałaszek, Tomasz Opania, Szymon Lubiński, Matej Frank, Jasmin Schaitl, Tomasz Hołuj, Czesław Chwiszczuk, Krystyna Szczepaniak, Christos Mandzios, Grzegorz Niemyjski, Magdalena Grzybowska, Marek Sienkiewicz, Andrzej Kosowski, Dominik Podsiadły, Michał Staszczak, Anna Bujak, Hubert Bujak, Tomasz Szrama, Bogna Kozera-Radomska, Paweł Czekański, MC Salus, Marcin Harlender, Renata Pacyna, Witold Owczarek, Dominika Katarzyna Borkowska, Jarosław Potoczny, Andrzej Jarodzki, Michał Sikorski, Mikołaj Nowicki, Patrycja Hewczyńska, Mirosław Rajkowski, Grażyna Barrow, Marcin Dyrda, Łukasz Samotycha, Valentyna Shtryfanova, Aleksandra Błach, Karolina Albrzykowska, Angelika Stefaniak, Karolina Kalocińska, Urszula Urbaniak, Natalia Stańczyk, Kalina Wronecka, Maria Gąsiorowska, Laura Gizicka, Irmina Statkiewicz, Natalia Psiuk, Helena Nowakowska, Julia Grzywacz, Anna Czachorowska

Kurator wystawy: Małgorzata Kazimierczak

Szczegóły: podwodny-wroclaw/2022

oprac.©kkuzborska

Kociński Mirosław | Rozpondek Krzysztof – Podwojenie wyobraźni

4 marca – 7 kwietnia 2022
Wałbrzyska Galeria Sztuki BWA
Wałbrzych, Słowackiego 26

Krzysztof Rozpondek – studiował na Wydziale Ceramiki i Szkła Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, uzyskując dyplom pod kierunkiem prof. Krystyny Cybińskiej w roku 1987. W 2012 otrzymał tytuł profesora sztuk plastycznych. Prodziekan Wydziału Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu w kadencji 1996-2020. Kieruje Pracownią Podstaw Projektowania Ceramiki i II Pracownią Ceramiki Artystycznej. W latach 2009-2014, dwukrotnie powoływany do Rady Programowej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 2014-2020 członek Rady Naukowej dwumiesięcznika "Szkło i Ceramika". Współzałożyciel grupy OŚcienia, należy do ZPAP. Zajmuje się ceramiką i rysunkiem. Uczestnik wielu plenerów i sympozjów w kraju i za granicą. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2008, odznaczony m.in.: Krzyżem Zasługi, Medalem za Długoletnią Służbę, Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości, Odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej i Złotą Odznaką Honorową Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego Brał udział w wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in.: we Francji, Belgii, Austrii, Niemczech, na Ukrainie, Litwie. Jego dzieła znajdują się w kolekcjach prywatnych, publicznych i muzealnych, w tym: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Muzeum Ceramiki w Bolesławcu, Muzeum Ziemi Prudnickiej w Prudniku, Nowohradskie Muzeum w Łuczeńcu (Słowacja), Muzeum Uniwersytetu Anadolu, Eskisehir (Turcja), Fundacji Unikat w Jeleniej Górze.

Mirosław Kociński – w latach 1980-1985 studiował ceramikę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP im. E. Gepperta) we Wrocławiu. Od 1988 roku pracuje w macierzystej uczelni. Przez osiem lat jako asystent prof. Stanisława Szyby na Wydziale Malarstwa i Rzeźby. Od 1996 na Wydziale Ceramiki i Szkła w II Pracowni Projektowania Ceramiki. W latach 2002-2005 pełnił funkcję prodziekana wydziału, a w kadencji 2008-2012 dziekana. W 2014 roku uzyskał tytuł profesora. Prezentował swoje prace na 133 wystawach, w tym 23 indywidualnych. Brał udział w wielu międzynarodowych wystawach konkursowych, m.in.: Vallauris we Francji, Faenzie we Włoszech, Zarautz w Hiszpanii, Gualdo Tadino we Włoszech, Kairze w Egipcie, Mino w Japonii. Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych, publicznych i muzealnych w tym: Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Ceramiki w Bolesławcu, Fundacji Unikat w Jeleniej Górze, Museum of Modern Ceramic Art-Gifu w Japonii, miasta Zarautz w Hiszpanii.

Odmienność a tożsamość,
czyli o DWÓCH ceramikach
i ich obszarach kreacji

DWA, wydawać by się mogło, odrębne światy ceramicznej fascynacji i artystycznej wypowiedzi spotykają się na wystawie Podwojenie wyobraźni W założeniu twórców zabieg ten ma działać w różnych aspektach naszej percepcji – tej sensorycznej, ale też mentalnej. Zidentyfikować, zrozumieć, określić werbalnie i zyskać poczucie świadomości otoczenia jest być może celem nadrzędnym tego projektu.

DWAJ wybitni artyści ceramicy, profesorowie Wydziału Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, postanowili złożyć hołd swojemu ulubionemu medium, a jednocześnie z atencją odnieść się do działań partnera. Na ekspozycji zobaczyć można prace zrealizowane w okresie kilku ostatnich lat oraz najnowsze, wynikające z wzajemnych inspiracji swoją twórczością. To niełatwe zadanie biorąc pod uwagę, że Mirosław Kociński już od lat pracuje w jego ulubionej technice mozaiki, komponując w obrębie płaszczyzny setki drobnych, ceramicznych elementów, podkreślonych intensywnym kolorem szkliwa, a Krzysztof Rozpondek wykonuje trójwymiarowe obiekty z urozmaiconych mas szamotowych, których ekspresję potęguje nakładanymi angobami i efektami jakie uzyskuje dzięki wypałowi w piecach raku czy piecach opalanych drewnem.

To bardzo interesująca prezentacja DWÓCH postaw twórców z olbrzymim bagażem doświadczeń warsztatowych i bogatym portfolio dokonań w zakresie ceramiki artystycznej. Łączą ich długie lata spędzone we wrocławskiej uczelni, wspólne plenery i warsztaty czy udział w wielu wystawach zbiorowych środowiska, które reprezentują, ale to pierwszy przypadek kiedy występują w duecie.

DWÓM moim kolegom z pewnością zależało, by sprostać założeniom przedsięwzięcia i wraz z kuratorką, przygotować na ekspozycji intrygujące zestawienie realizacji. Mamy do czynienia z zaskakującym mariażem płaszczyzn i form przestrzennych, ze zderzeniem faktur, struktur i kolorów czy grą cieni i półtonów zawartych w kompozycjach obu autorów.

DWU przyjaciół poddaje wizualnej konfrontacji część swojego dorobku, a istotnym elementem są tu prace dedykowane współuczestnikowi wystawy. Byłem zaskoczony, jak surowość lapidarnych brył o chropowatych powierzchniach Krzysztofa Rozpondka została zinterpretowana przez Mirosława Kocińskiego w mozaikowej kompozycji i w jaki sposób odpowiedział Krzysztof na dwuwymiarowe, barwne, połyskliwe lub matowe obrazy Mirka. Mam nadzieję, że odbiorcy docenią sposób, w jaki sprostali wyzwaniu.

Trudno przewidzieć, czy autorzy zechcą kontynuować działalność w tandemie. Nie wiem, czy postanowią wzajemnie się uzupełniać i nadal pobudzać swoją inwencję, czy jednak pozostaną DWOMA autonomicznymi indywidualistami, ale idea ich wspólnej wystawy wydaje się tak ciekawa, że chciałbym, aby doczekała się dalszego ciągu. Być może, da mi to kolejną okazję do odrobienia ćwiczenia z deklinacji…

prof. Kazimierz Pawlak

Zdjęcia: Aleks Budziak
Wałbrzyska Galeria Sztuki BWA

oprac.©kkuzborska