Plener Sokołowsko 2022

30 czerwca – 10 lipca 2022, Sokołowsko

Artyści, uczestnicy pleneru

Hołuj Tomasz
Jakubów Jerzy
Jankowska-John Barbara
Kopeć-Szypłakowska Agnieszka
Kulpa Katarzyna
Makowski Krzysztof
Mikołajek Mariusz
Nitka Jolanta
Pietrzak Michał
Zyśko Aleksander

fot. Agnieszka Kopeć-Szypłakowska

fot. A. Zyśko

Plener w Sokołowsku we współpracy z Fundacją Sztuki Współczesnej In Situ skupia artystów o wielu kierunkach zainteresowań i działań plastycznych. Głównym hasłem jest land-art, ale powstają też prace malarskie, fotograficzne, rzeźby oraz działania typu performance. Uczestnicy w kolejnych dniach prezentują swój dorobek twórczy, a po prezentacji prowadzone są dyskusje.

Artyści zwiedzili – powstające w remontowanym gmachu byłego Sanatorium – Muzeum prac Bożenny Biskupskiej z Fundacji In Situ, a także zabytkowy obiekt o wyjątkowych walorach architektonicznych i olbrzymiej kubaturze.

fot. A. Zyśko

fot. A. Zyśko

Organizator: ZPAP Okręg Wrocławski
Kurator pleneru: prof. Aleksander Zyśko

oprac.©kkuzborska

2. Przegląd Twórczości Artystów Wałbrzyskiego ZPAP

29 czerwca – 1 września 2022

Wałbrzyska Galeria Sztuki – BWA

Wałbrzych, Piotra Wysockiego 29

Wałbrzyski Oddział ZPAP, Okręg Wrocławski 

Artyści: Paulina Brzezińska, Paweł Jach, Krzysztof Jędrzejec, Jarosław Kasprowiak, Piotr Micek, Stanisław Możdżeń, Jan Pałka, Marzena Prokopowicz, Piotr Puterko, Małgorzata Rzempowska-Skóra, Janina Sakowicz, Ilona Sapka, Jagoda Stączek, Grzegorz Sypko.

Artyści prezentują najnowsze dzieła, a różnorodność eksponowanych działań i dyscyplin sztuki czyni tę wystawę atrakcyjną dla zwiedzających. 

Zdjęcia: Aleks Budziak, WGS BWA

Więcej: bwa.walbrzych.pl

Pietrzak Michał – Granice Czasu

21 czerwca – 4 lipca 2022
Finisaż: 13 lipca 2022, godz. 18.
Sala Widowiskowa, Wrocław, Niemcewicza 2

Praca doktorska Granice Czasu. Między zapisem fotograficznym a filmowym podejmuje zagadnienie metodologii rejestracji czasu, w kontekście sposobu jego formalnego zapisu w obrazie fotograficznym i jego wpływie na ostateczne dzieło plastyczne. W tym celu zbadane zostało zagadnienie pojemności czasoprzestrzennej obiektu wizualnego.

Wynikiem tych badań oraz działań artystycznych jest autorska metoda budowy wielowarstwowej obrazu zwielokrotnionego umiejscowionego na granicy zapisu fotograficznego i filmowego, według autorskiej koncepcji punktu zwielokrotnionego.

Praca doktorska z dziedziny sztuki w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki. Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu Wydział Grafiki i Sztuki Mediów. Artysta jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków

Promotor: dr hab. Czesław Chwiszczuk, prof. ASP
Szczegóły: asp.wroc

oprac.©kkuzborska

Witkacy – Sejsmograf epoki przyspieszenia

1 lipca – 9 października 2022
Muzeum Narodowe w Warszawie
Warszawa, al. Jerozolimskie 3

Wystawa poświęcona jest twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza, jednego z najwybitniejszych twórców XX wieku. Był artystą wszechstronnym, filozofem, pisarzem i przenikliwym krytykiem cywilizacji.

Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885-1939)
Wieloryb i Andromeda z cyklu: Kompozycje astronomiczne, 1918
Muzeum Narodowe w Warszawie

Jego bezkompromisowość i konsekwencja w podążaniu własną drogą fascynują do dziś. Witkacy czerpał inspirację z różnych dokonań artystycznych i naukowych, reagował na otaczającą go nowoczesność. Był świadkiem historii, I wojny światowej i rewolucji październikowej, rejestratorem przejawów przyspieszenia cywilizacyjnego, przyczyniającego się do mechanizacji życia jednostki. Jego wybory i intuicje nierzadko okazują się aktualne. 

Wystawa koncentruje się na postawie twórczej Witkacego, która rozbija konwencjonalne myślenie o sztuce. W miejsce chronologicznej narracji – od pejzażu, poprzez Czystą Formę, do Firmy Portretowej – proponuje przegląd tematów ważnych dla samego artysty i w sztuce nowoczesnej. To m.in.: kosmos, ciało, historia, ruch, pierwotna wizja artystyczna, psychologiczna intensywność przeżycia metafizycznego, refleksja socjologiczna.

Ważnym aspektem proponowanej interpretacji twórczości Witkacego jest również pokazanie jego działań performatywnych i paraartystycznych jako przynależnych polu sztuki. Dzieła z róznych okresów twórczości artysty spotkają się z wizjami awangardy – Wasilija Kandinsky’ego, Maxa Ernsta, Rudolfa Schlichtera, Umberto Boccioniego i Marcela Duchampa. Dokonania Witkacego na tym tle udowodniają głębokie pokrewieństwo ze zjawiskami artystycznymi o kluczowym znaczeniu dla kultury europejskiej dwudziestolecia międzywojennego. Na wystawie w Muzeum Narodowym w Warszawie obejrzymy prace Witkacego ze zbiorów własnych oraz z licznych muzeów i instytucji w Polsce, a także rzadko prezentowane dzieła z kolekcji prywatnych. To blisko 500 prac – obrazów, rysunków, pasteli i fotografii. Ekspozycję uzupełnią materiały wideo i archiwalia oraz ikoniczne dzieła twórców międzynarodowej awangardy.

Kuratorzy: Zofia Machnicka, Paweł Polit

Źródło: mnw.art.pl

oprac.©kkuzborska

Butkiewicz Piotr – Malarstwo

Piotr Butkiewicz jest artystą wizualnym, którego rzeźby i obrazy stawiają pytania o granice komunikacji wizualnej i języka naturalnego, relacje między formą wizualną a jej percepcją i znaczeniem. Z pewnym poczuciem humoru podejmuje postmodernistyczny problem semantycznej niespójności różnych systemów komunikacji: ikonicznej i werbalnej oraz poznawczych ograniczeń komunikowania się także poprzez sztukę – Maria Kępińska.

Piotr Butkiewicz: Malarstwo uważam za coś bliższego muzyce i tańcowi niż intelektualnej walce, coś do wyrażania subtelnych uczuć lub osobistego, intymnego świata. Malowanie to przecież tylko proces mieszania farb w taki sposób, aby w umyśle odbiorcy pojawiła się rzeczywistość, której w rzeczywistości nie ma. Moim celem jest tworzenie rzeczywistości otwartej, łamiącej zasady, przekraczającej granice, wyzwolonej spod nakazu rozumu, budowanej gestem, bawiącej się percepcją. W prezentowanych pracach podejmuję mało konkretne tematy, takie jak szczęście, zagubienie, zachwyt, głębia… Moja sztuka nie musi być w jakimś celu, nie musi być szczególna, jest sposobem na odkrywanie i odkrywanie siebie.

piotr.butkiewicz

oprac.©kkuzborska

6 Dekad współczesnej ceramiki unikatowej

26 maja – 3 lipca 2022
Biuro Wystaw Artystycznych
Rzeszów, Jana III Sobieskiego 18

Artyści: Cybińska Krystyna, Elsner Marek, Garbacz Lucyna, Garnik Władysław, Granowska Ewa, Grosseova Elżbieta (Czechy), Kalkowski Kazimierz, Karczewska-Konieczna Janina, Kirstein-Jackson Małgorzata, Kluge Bente (Norwegia), Kociński Mirosław, Kombor-Oboz Katarzyna, Konstantinavicious Rytis (Litwa), Krawczyk Karolina, Kupczak-Zajadacz Maria, Lipska-Zworska Irena, Lula Henryk, Majdzińska Adrianna, Malicka-Zamorska Anna, Marchwicka Anna, Martiniec Stanisław (Słowacja), Miadzvedzeva Hanna (Białoruś), Myronowa Joanna (Ukraina), Płocica Grażyna, Podleśny Czesław, Prieto Ivan (Hiszpania), Roguszczak Edward, Rozpondek Krzysztof, Sacharczuk Bożena, Shibata Norio (Japonia), Specyklak-Skrzypecka Anna, Talbot Chantal (Belgia), Ulatowska Wioletta, Wolanin Bronisław, Wysocka-Dowgird Zofia.

Lucyna Garbacz, formy rzeźbiarskie, 2011, szkliwo redukcyjne, glina szamotowa, wys. 21×28×33

Henryk Lula, Muszle biała i czarna, 2014, 2002, masa kamionkowa z szamotem, wys. 28

Anna Malicka-Zamorska, Wilk czerwony, 2010, szamot szkliwiony+porcelana 27×36×15

Marek Elsner, Wspinacz, 2022, kamionka nieszkliwiona, złocona, formowana ręcznie, 36×28×7

Hanna Miedzviedzieva, bez tytułu, 2020, glina szamotowa szkliwiona formowana ręcznie, wypał w 1250 st. C

Mirosław Kociński, obraz, fragm., 2015, mozaika z porcelanowych elementów, szkliwienie, 70×90

[...] Ta prezentacja jest kolejną odsłoną obszernego fragmentu zbiorów Iwony Siewierskiej, gromadzonych z kolekcjonerską pasją artystycznych obiektów z ceramiki. Przez 35 lat od impulsu do zbierania ceramicznych unikatów, kolekcja ciągle i niepohamowanie się rozrasta. To już blisko 700 obiektów autorstwa ponad 150 artystów. Pierwsze dziesięciolecia to zbiór osobistych „pamiątek”, prezentów i skromnych zakupów od zaprzyjaźnionych artystów. Dalej to emocjonalne zakupy często będące zwieńczeniem dłuższych starań i przyjaźni z twórcami. Kolekcjonerka podkreśla, że prawie wszystkie prace w jej zbiorach pochodzą od artystów, których poznała osobiście.

film

Po latach lokowania obiektów w przestrzeniach własnego mieszkania, domu, ogrodu właścicielka uznała, że warto i trzeba podzielić się swoją pasją kolekcjonowania, tak narodziły się kolejne pasje: wystawiania, katalogowania zbiorów i opisywania swoich przeżyć, doświadczeń, spotkań i przyjaźni. Dotychczasowe wystawy w Wałbrzychu, Jeleniej Górze, Pradze, Bratysławie, Wrocławiu, Gdańsku, autorskie, napisane i wydane z pietyzmem książki: „W duecie ze sztuką”, „O emocjach tworzenia”, zaproszenie do unikatowego świata, „Do trzech razy sztuka”, katalogi wystaw. Jest ciągle w drodze... zawodowo i z pasji do ceramiki a raczej odwrotnie. Jej kolekcja to przeróżne figury, torsy, głowy, butle, misy, patery, tarcze, muszle, wazony, donice, formy naczyniowe, kafle, formy rzeźbiarskie, rysunkowe sgraffita na ceramicznych kaflach, autorskie malatury, mozaiki i obrazy ceramiczne, kompozycje wieloelementowe z wykorzystaniem innych materiałów (drewno, metal, sznury, liny [...].

W większości to obiekty formowane ręcznie z płatów czy wałeczków gliny, odlewane z mas kamionkowych i porcelanowych, tworzonych w autorskich procesach formalnych i nieformalnych eksperymentów. Wypalone w różnorodnych technikach i temperaturach od około 900 do 1400 stopni Celsjusza, szlachetnie zdobione ogniem, autorskimi szkliwami, solami i tlenkami metali... nieokiełznanymi „technikami własnymi” twórców.

Kolekcja Iwony Siewierskiej jest pełnym i reprezentatywnym zbiorem współczesnej unikatowej ceramiki. Prezentuje bardzo rozległe obszary zainteresowań twórczych, artystycznego stosowania tworzyw ceramicznych, ich kształtowania i obrazowania. Niezaprzeczalnym atutem jest też ciągła jej „aktualizacja”, na każdej z kolejnych prezentacji wzbogacana nieustannie pracami nowych artystów [...].

prof. Mirosław Kociński

Wydział Ceramiki i Szkła, Katedra Ceramiki ASP

fragment tekstu do katalogu wystawy

Źródło: bwa.rzeszow

oprac.©kkuzborska

Jędrzejewscy – Wielogłos rodzinny

2 lipca – 10 września 2022
Wernisaż: 2 lipca 2022, godz. 16.
Galeria Wystaw Czasowych
Muzeum Nadwiślańskie
Kazimierz Dolny, Rynek 19

A. Jędrzejewski, Autoportret, 1955

Artyści:Jadwiga Przeradzka-Jędrzejewska (1902-1983), Aleksander Jędrzejewski (1903-1974), Barbara Barczewska-Jędrzejewska (1936-2018), prof. Michał Kosma Jędrzejewski, dr Renata Bonter-Jędrzejewska, prof. Piotr Jędrzejewski i Aleksandra Jędrzejewska

dr B. Barczewska-Jędrzejewska, Bez tytułu, akwarela, 1985

prof. P. Jędrzejewski, Wszystko o tykaniu, 2016

prof. M. Jędrzejewski, scenografia do Amerykańskiego ideału
Teatr Współczesny we Wrocławiu, 1974

J. Przeradzka-Jędrzejewska, Targ w Wiśniowcu, lata 30. XX w.

J. Przeradzka-Jędrzejewska, Domy, lata 30. XX w.

Na wystawie prezentowane są prace z zakresu malarstwa, rysunku, grafiki, scenografii, ceramiki, form kinetycznych oraz dokumentacja działań performersko-happeningowych.

Jadwiga Przeradzka-Jędrzejewska i Aleksander Jędrzejewski podczas studiów w warszawskiej ASP uczestniczyli (przed II wojną światową) w kazimierskich plenerach. W latach późniejszych utrzymywały się wielotematyczne związki rodziny z tym niepowtarzalnym miastem. Działo się tak, mimo iż pozostała piątka artystów, uczestniczących w wystawie, to już absolwenci wrocławskiej uczelni plastycznej, Jadwiga i Aleksander Jędrzejewscy od 1946 roku byli scenografami we wrocławskiej Operze i Teatrze Polskim. Na wystawie prezentowane będą prace z zakresu malarstwa, rysunku, grafiki, scenografii, ceramiki, form kinetycznych oraz dokumentacja działań performersko-happeningowych. 

Źródło: mnkd.pl

oprac.©kkuzborska

W kręgu Profesora Horbowego

1 lipca – 11 września 2022

Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze

Dzieła prof. Zbigniewa Horbowego

Wystawa szkła artystycznego
W kręgu Profesora Horbowego
zainicjowała również
Międzynarodowy Konkurs Szkła im. Zbigniewa Horbowego

Organizatorzy
Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze
Akademia Sztuk Pięknych
im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu

Profesor Zbigniew Horbowy (1935-2019) – wybitny artysta i projektant, wieloletni rektor ASP we Wrocławiu, reformator polskiego szkła użytkowego, całe swoje życie związał z Dolnym Śląskiem.

Zdjęcia: Biuro Prasowe UMWD

oprac.©kkuzborska