Święta Bożego Narodzenia 2024

Full of joy and good health for Christmas
Radości i zdrowia na czas Świąt Bożego Narodzenia

Aleksander Sielicki, Toronto www.aleksandersielicki.com

Liszkowski Witold: Ewokacje – Sztuka Osobista

Wystawa online od 10 grudnia 2024

Cykl 10 obrazów modułowych o formacie 180×180 cm
to "Ewokacje – Sztuka Osobista", a poszczególne obrazy to "Struktury Osobiste"

Ewokacja 1

Ewokacja 2

Ewokacja 3

Ewokacja 4

Ewokacja 5

Ewokacja 6

Ewokacja 7

Ewokacja 8

Ewokacja 9

Ewokacja 10

Projekt zrealizowany w ramach Stypendium
Województwa Dolnośląskiego w 2024 roku.

Integralną częścią cyklu są prace malarsko-rysunkowe Struktury Osobiste. Realizuję pojedyncze elementy, a następnie składam je w większe całości. Jako struktury otwarte i transformacyjne mają procesualny i wymienialny charakter. Ich cechą charakterystyczną jest modułowość. Na dobrą sprawę, odbiorcy mogliby ułożyć zupełnie odmienne od moich układy strukturalne, ponieważ w tym aspekcie prace mają zmienny/labilny charakter. Są notacją moich intuicji i emocji. Gęsta pajęczyna ustrukturowanych kresek i linii jest rytualnym zapisem mijających chwil, które uwalniają mnie od uciążliwego kontaktu z zewnętrznością. Brnąc w głąb siebie, scalam się ze sferą podświadomości. Jest to próba rozpoznania własnej tożsamości poprzez użycie języka sztuki. Swoiste zapisy intuicyjne poddaję następnie próbie zracjonalizowanego komponowania w wieloelementowe obrazy.

Struktury Osobiste – oprócz warstwy estetycznej – są psychologicznym zwierciadłem mojej osobowości. I w takim aspekcie mają dla mnie terapeutyczną moc. Ich mgławicowy i płynny charakter porównuję do osobniczej kosmogonii oraz bliżej nieokreślonych bytów organicznych. Metoda, którą stosuję, to próba scalania sfery emocjonalnej z konstrukcyjnym i uporządkowanym formowaniem kształtu obrazów. Przeważnie są to duże wieloelementowe formy otwarte, które mogą się rozrastać i przekształcać, innym razem stanowią zamknięte proste znaki geometryczne.
Używając kodów elementarnej geometrii, odwołuję się do dzieł minimalistycznych jak również archaicznych. Jest to dla mnie osobnicza magia, proces daleko idącej improwizacji i przypadkowości. Miksuję aspekty psychologiczne z minimalistyczną geometrią.

Dzieła i tekst©Witold Liszkowski

Gabinet sztuki europejskiej

Arcydzieła z Narodowego Muzeum Sztuki w Kijowie

6 grudnia 2024 – 30 marca 2025

Zamek Królewski w Warszawie

oraz Narodowe Muzeum Sztuki im. Bohdana i Warwary Chanenków w Kijowie

Louise-Elisabeth Vigee-Le Brun
Portret Stanisława Augusta w stroju Henryka IV

Michelangelo Pace zw. del Campidoglio
Martwa natura z dyniami, winogronami i granatami

Infantka Małgorzata Teresa
Warsztat Juana Bautisty Martineza del Mazo

Pierre Goudreaux
Kochankowie, Syn marnotrawny z nierządnicą

W Zamku Królewskim w Warszawie będzie można obejrzeć prawie czterdzieści dzieł pochodzących z Narodowego Muzeum Sztuki im. Bohdana i Warwary Chanenków w Kijowie. Ekspozycja przedstawiająca znamienity fragment europejskiej części kolekcji muzeum będzie pierwszą tak obszerną prezentacją zbioru Chanenków poza granicami Ukrainy. Na wystawie w Zamku, obok dzieł Rubensa, Bellotta, czy Juana de Zurbarána znajdzie się kilka wspaniałych poloników, jak Portret Stanisława Augusta w stroju Henryka IV. Zaprezentujemy także dwa obrazy z kolekcji ostatniego króla, do niedawna uważane za zaginione.

Narodowe Muzeum Sztuki im. Bohdana i Warwary Chanenków w Kijowie dysponuje największą i najcenniejszą kolekcją sztuki w Ukrainie,

obejmującą dzieła europejskie, azjatyckie i starożytne. Dyrekcja instytucji, która znacznie ucierpiała podczas ataków Rosji na Kijów jesienią 2022 roku, zdecydowała się część kolekcji sztuki wypożyczyć Zamkowi Królewskiemu w Warszawie w celu zabezpieczenia jej na czas wojny oraz poddania zabiegom konserwatorskim. Decyzja ta stworzyła niepowtarzalną okazję do zaprezentowania dzieł o randze kolekcji narodowej szerokiej publiczności w Polsce.

Źródło: https://biuroprasowe.zamek-krolewski.pl/informacje-prasowe/gabinet-sztuki-europejskiej-arcydziela-z-narodowego-muzeum-sztuki-im-bohdana-i-warwary-chanenkow-w-kijowie

oprac.©kkuzborska

Styczeń Janusz − Milczenie

Milczenie

W 85 rocznicę urodzin

to nie wieczór,
to skrzydlaty ciemny koń nadchodzi z daleka,
gdzieś z horyzontu,
jest to pegaz, i poeta także nadchodzi,
cała ziemia jest pod ich ciemną władzą,
obaj są zmęczeni

poeta zapomina swoje najlepsze wiersze,
jakby przykrywał nimi mrok,
pegaz rozpościera skrzydła i pod tymi skrzydłami
mrok kładzie się na ziemi i śpi,
milczą gwiazdy

poeta nie oczekuje ich szeptu,
niebo powinno milczeć, bo milczy poeta
i milczy jego pegaz
milczący księżyc jest jesiennym liściem,
który uniósł się ku niebu i nie mogąc
wyżej dojść, zrezygnowany znieruchomiał,
jego tęsknota jest za wielka,
by szumiał lub szeptał,
lub z innymi liśćmi z drzewa ziemi się kłaniał

poeta patrzy na księżyc i dziwi się,
że tak zmęczony i milczący nadal mówi wiersze,
nigdy nie może przestać,

ciało wiersza wysoko na niebie świeci
jedną widzialną stroną,
czyniąc wiersz jawny dla świata i tajemniczy

poeta sam się przechadza po niebie swojego wiersza,
sprawdza, czy wiersz nie za wysoko uniesiony,
czy jego księżycowe ciało dobrze przewodzi
światło tajemnicy na ziemię

poecie jest dobrze w wierszu,
najlepiej milczy się wierszem,
pegaz spogląda na noc pod swoimi skrzydłami,
upewnia się, że ona śpi i nie przeszkadza

to nie dzień,
to pegaz wraz z całą nocą unosi się w niebo
i pomaga poecie pointą – mgłą dnia
wiersz zasnuć i tym dystansem
na wieczność wiersz zamilczeć,
to, co przemilczane, wieczności nie jest narzucone,
więc wieczność pamięta to najpewniej,
bez wysiłku i bez przymusu

pegaz ściąga poetę z nieba na ziemię,
sam zamienia się znów w codziennego ziemskiego konia,
by w dalszej wędrówce poecie służyć

Poeta zmarł w południe podczas drzemki 

2 kwietnia 2022, we Wrocławiu

styczen.janusz.artwroc.com

oprac. © kkuzborska

Ziemba Paulina – Malarstwo, ceramika

Studia w PWSSP/ASP we Wrocławiu. Dyplom z wyróżnieniem z ceramiki w Pracowni prof. Krystyny Cybińskiej, z malarstwa w Pracowni prof. Józefa Hałasa (1986). Tworzy głównie rzeźbę ceramiczną, ceramikę w architekturze i malarstwo.

Paulina Ziemba

Lato w mieście, akryl na płótnie, 50×50, 2021

Martwa natura z żółtym konikiem, technika własna, 60x70, 1999

Martwa natura z niebieskim dzbanem, technika własna, 60×70, 1999

Z cyklu Szklane parawany, porcelana i szkło, wys. 52, 2000

Herosi utraceni, szamot angobowany, wys. 70, 2000

Eurydyki, szamot angobowany, wys. 64, 2001

Z cyklu Krótka historia umarłej miłości

kamionka angobowana i szkło, obiekty 50×40, 2004

Godła i herby, wieża Sądu Okręgowego, Wrocław 
klinkier szkliwiony i złocony, 220×220, 2009

Ludzie z czterech stron świata, rzeźby głów na elewację
DT Renoma, Wrocław, klinkier szkliwiony i złocony, 2009

Z cyklu  Okruchy pamięci, klinkier angobowany, 120×100, 2014

Z cyklu Żywioły, klinkier angobowany i szkło, 120×100, 2014

 

Nagrody, wybór

• 2002 – Wyróżnienie: Salon Plastyczny Egeria, Ostrów Wlkp.
• 1987 – Wyróżnienie: VII. Ceramiczne Warsztaty Twórcze '87
• 1986, 1987 – Stypendium MKiS dla Młodych Twórców
• 1984, 1985, 1986 – Stypendium MKiS za wyniki w nauce

Wystawy indywidualne

• 2010 – Rzeźba portretowa, Galeria Miejska, Chorzów
• 2007 – Melancholia, Galeria Forum+, Wrocław
• 2004 – Notatki z podróży, Zamek Kliczków
• 2004 – Notatki z podróży, Muzeum Ceramiki, Bolesławiec
• 2001 – Wystawa w ramach festiwalu Wratislavia Cantans, Wrocław
• 2000 – Galeria Na Solnym, Wrocław
• 1999, 1998 – Autorka akcji artystycznej i pomnika Tympanony: symbol trwania, Bolesławiec
• 1999 – Podróże mojej wyobraźni, Muzeum Okręgowe, Jelenia Góra; 
  Muzeum Ceramiki, Bolesławiec
• 1991 – Pejzaż wewnętrzny, Modern Art Galery, Paryż, Francja
• 1994, 1993, 1988 – Galeria Abakus, Wrocław
• 1987 – Galeria Opus, Wrocław

Udział w wystawach zbiorowych, wybór

• 2022 – Po Sztuce, 75-lecie ZPAP Okręgu Wrocławskiego, Pałac Hatzfeldów, Wrocław, Wita Stwosza 30
• 2021 – Kobieta spełniona, Galeria MM, Chorzów
• 2020 – Salon Genius Loci, Jelenia Góra
• 2018 – A my po ESK... ZPAP Okręg Wrocławski, Arsenał, Wrocław
• 2015 – Malarstwo, Toyama Art. Center, Toyama, Japonia
• 2014 – Szepty i Hałasy, Galeria Platon, Wrocław
• 2014 – 50 lat plenerów ceramicznych w Bolesławcu, Bolesławiec
• 2011 – 100 lat ZPAP, Wrocław
• 2009 – Renoma: Reflectins from Wrocław, w ramach Polska!Year, Londyn, Anglia
• 2007 – 40 najlepszych obrazów na 40-lecie Muzeum, Muzeum Okręgowe, Głogów
• 2006 – Festiwal Ognia, Arrasate-Mondragón, Hiszpania
• 2006 – Na styku kultur, malarstwo, Borneo, Penang, Kuala Lumpur, Malezja
• 2003 – Malarstwo, Uniwersytet we Frankfurcie n. Odrą, Niemcy
• 2003 – Kontrast światła, plener malarski, Korsyka, Francja
• 2002 – Egeria ’2002, Ostrów Wlkp.
• 2002 – Porcelana inaczej, wystawa i Międzynarodowe Sympozjum Ceramiczne, Ratusz, Wrocław
• 2001 – Kontynuacje, wystawa ZPAP, Wrocław
• 2001 – Galerie Rooyart, Venray, Oostrum, Holandia
• 2000 – L’Eurofeu Au Pays de Liege, Liege, Belgia
• 1998 – Małe jest piękne, Instytut Kultury Polskiej, Berlin, Niemcy
• 1992 – Kontynuacje '92, wystawa ZPAP, Wrocław
• 1988 – Interart '88, Międzynarodowe Targi Sztuki, Poznań
• 1988 – Arsenał '88, Warszawa
• 1987 – Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko
• 1987 – Plenery ’87 – interdyscyplinarna wystawa poplenerowa, Wrocław
• 1986 – Dyplom '86 – wystawa nagrodzonych dyplomów, Łódź

Ważniejsze realizacje

• 2021-2022 – 32 rzeźby w atriach Domu Towarowego Renoma, Wrocław
• 2012 – 4 herby ceramiczne do hali Dworca Kolejowego PKP, Świdnica
• 2011 – Fryz w renesansowym kościele, Bystrzyca Świdnicka
• 2008-2009 – Kompozycje ceramiczne: 2 Godła Polski i 2 Herby Wrocławia na wieży budynku Sądu Okręgowego, Wrocław
• 2008-2009 – 80 rzeźb na elewacji historycznego budynku Domu Towarowego Renoma, Wrocław
• 2003-2004 – Centrum Rekreacji Redeco, Wrocław
• 2001 – Salon V-Motors (Volvo), Wrocław
• 1999 – Pomnik Tympanony – symbol trwania, dar dla miasta Bolesławca
• 1998 – Hall i apartamenty Hotelu Exbud, Wrocław

Plenery, sympozja, wybór

Uczestniczka plenerów i sympozjów ceramicznych, malarskich w kraju i na świecie:

• Międzynarodowe Plenery Ceramiczno-Rzeźbiarskie, Bolesławiec
• Międzynarodowe Sympozja Ceramiczne Porcelana inaczej
• Międzynarodowe Plenery Malarskie Gardens: Korsyka, Borneo, Penang, Kuala Lumpur, Japonia

Filmy

• 2001 – Podróże mojej wyobraźni, TVP SA, film dokumentalny
• 2022 – Twarze Renomy, Globalworth, film promocyjny

Prace w zbiorach polskich, m.in.: Muzeum Narodowe we Wrocławiu; Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław; Muzeum Ceramiki w Bolesławcu; Muzeum Okręgowe Jelenia Góra; Muzeum Głogów; Muzeum Porcelany w Wałbrzychu

Prace w zbiorach światowych, m.in.: National Galery, Malezja; Takaoke, Japonia

 

Kontakt
polaziemba@gmail.com

 

 oprac.©kkuzborska

 

WTA Tour Finals

Riyadh, Arabia Saudyjska 2024

Finał 
Gauff Cori – Zheng Qinwen

9 listopada 2024, godz. 17.

Liszkowski Witold – Ewokacje

Ewokacje – Sztuka Osobista 2024

Cykl ośmiu wielkoformatowych obrazów modułowych o formacie 180×180 lub 200×200 cm nazwałem "Ewokacje – Sztuka Osobista", natomiast poszczególne obrazy to "Struktury Osobiste" 2024.

Więcej: galeria obrazów, cz. 1.

Integralną częścią cyklu są prace malarsko-rysunkowe "Struktury Osobiste". Realizuję pojedyncze elementy, a następnie składam je w większe całości. Jako struktury otwarte i transformacyjne mają procesualny i wymienialny charakter. Ich cechą charakterystyczną jest modułowość. Na dobrą sprawę, odbiorcy mogliby ułożyć zupełnie odmienne od moich układy strukturalne, ponieważ w tym aspekcie prace mają zmienny/labilny charakter. 

Są notacją moich intuicji i emocji. Gęsta pajęczyna ustrukturowanych kresek i linii jest rytualnym zapisem mijających chwil, które uwalniają mnie od uciążliwego kontaktu z zewnętrznością. Brnąc w głąb siebie, scalam się ze sferą podświadomości. Jest to próba rozpoznania własnej tożsamości poprzez użycie języka sztuki. Swoiste zapisy intuicyjne poddaję następnie próbie zracjonalizowanego komponowania w wieloelementowe obrazy.

"Struktury Osobiste" – oprócz warstwy estetycznej – są psychologicznym zwierciadłem mojej osobowości. I w takim aspekcie mają dla mnie terapeutyczną moc. Ich mgławicowy i płynny charakter porównuję do osobniczej kosmogonii oraz bliżej nieokreślonych bytów organicznych. 

Metoda, którą stosuję, to próba scalania sfery emocjonalnej z konstrukcyjnym i uporządkowanym formowaniem kształtu obrazów. Przeważnie są to duże wieloelementowe formy otwarte, które mogą się rozrastać i przekształcać, innym razem stanowią zamknięte proste znaki geometryczne.

Używając kodów elementarnej geometrii, odwołuję się do dzieł minimalistycznych jak również archaicznych. Jest to dla mnie osobnicza magia, proces daleko idącej improwizacji i przypadkowości. Miksuję aspekty psychologiczne z minimalistyczną geometrią.

Projekt realizowany w ramach
Stypendium Województwa Dolnośląskiego
w 2024 roku.

Profesor Krzysztof Zanussi – Jak osiągnąć sukces

Piękny wywiad! Pan Krzysztof Zanussi łączy swe doświadczenie

 filmowego twórcy z fizyką kwantową oraz filozofią doskonale!

A jaki przy tym mówca!

@jacpan

Rogier van der Weyden, Zdjęcie z krzyża

Rogier van der Weyden, Zdjęcie z krzyża

Źródło: Museo Nacional del Prado, Madryt, Hiszpania
http://isztuka.edu.pl/zdjecie_z_krzyza_weyden

Profesor Zanussi Krzysztof | O pasjach i poszukiwaniu swojej drogi

Kosińska Marzenna (1939-2024) odeszła od nas

8 stycznia 2024 roku z grona artystów ZPAP

odeszła Marzenna Kosińska.

Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Członkini Związku Polskich Artystów Pastyków. Ceniona i utalentowana artystka zajmowała się malarstwem oraz sztuką tekstu i poezją konkretną.

Zdjęcie dzieła Marzenny Kosińskiej
i informacja o artystce na stronie

Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych 
we Wrocławiu

 

Pożegnanie Profesora Nicole Naskowa (1940-2024)

Pożegnanie Profesora Nicole Naskowa
 i uroczystości pogrzebowe
odbędą się 22 lutego 2024 o godz. 14.
na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu

Profesor Nicole Naskow
 odszedł od nas 12 lutego 2024.

Zdjęcie: Bogusław Klimsa

Sarzyńska J. Janina – Multiplikacja. Czas wykonał ruch, film

 

Multiplikacja. Czas wykonał ruch, 2008

Obiekty: drewno 4,5×4,5×4,5cm, 1999

cykl 6 fotografii, druk cyfrowy, 100×50 cm

Copyright © Janina Jadwiga Sarzyńska

Więcej o artystce
sarzynska.artwroc.com

Profesor Nicole Naskow (1940-2024) odszedł od nas

fot. kkuzborska

Profesor Nicole Naskow (1940-2024)
odszedł od nas 12 lutego 2024

Nicole Naskow przybył do Wrocławia z Macedonii pod koniec lat 40. XX wieku. Ukończył Liceum Plastyczne, a następnie studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, w której był zatrudniony jako asystent prof. Stanisława Dawskiego już
od V roku studiów. Następnie uzyskiwał kolejne stopnie naukowe od doktora poprzez habilitację do profesora zwyczajnego.
Tytuł profesora otrzymał z rąk Prezydenta RP Lecha Wałęsy.

Jedna z wystaw, poświęcona 45-leciu pracy twórczej,
prezentuje dzieła z lat 1968-2012

Nie ma malarstwa bez czerwieni

Nawrocki Łukasz – Gloria Artis | Madonna Litta | Koncert

10 grudnia 2023, godz. 12.
Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu
Sala Pinottiego, Plac Zamkowy 1

Łukasz Nawrocki, naukowa rekonstrukcja konserwatorska obrazu
Madonna Litta Leonarda da Vinci, 52×42 cm, 2007

Zapraszamy na uroczystość wręczenia dr. Łukaszowi Nawrockiemu Brązowego Medalu
Zasłużony Kulturze Gloria Artis przez
Wicewojewodę Opolskiego Tomasza Witkowskiego.

Uroczystość uświetni Jakub Chwastyniak – uczeń klasy szóstej
PSM II stopnia im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu,
w klasie fortepianu Małgorzaty Jasińskiej – utworami:

– Jan Sebastian Bach: Preludium i Fuga E-dur BWV 854
– Siergiej Rachmaninow: Preludium g-moll op. 23 nr 5
– Claude Debussy: Etiude pour les octaves
– Fryderyk Chopin: Ballada g-moll op. 23

detal stroju

Kolejnym wydarzeniem dnia będzie wernisaż wystawy obrazu
Łukasza Nawrockiego Madonna Litta – naukowej rekonstrukcji konserwatorskiej dzieła Leonarda da Vinci.
Wystawa – zorganizowana z okazji świąt Bożego Narodzenia
– potrwa do 15 lutego 2024.

Wstęp wolny na uroczystość

O artyście: Łukasz Nawrocki

oprac.©kkuzborska

Jerzy Wojciech Biniec odszedł z grona Artystów ZPAP

26 stycznia 2024 w wieku 83 lat
zmarł Jerzy Wojciech Biniec. 

Pożegnanie Artysty odbędzie 3 lutego 2024 o godz. 14.30 na Cmentarzu Osobowickim.

Jerzy Wojciech Biniec był dyrektorem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu w latach 1981-1986. Był postacią nietuzinkową, niepokorną, inspirującą przez wiele lat kilka pokoleń uczniów liceum. Prowadził zajęcia z projektowania, rysunku, i malarstwa. Był inicjatorem unikatowego kierunku repuserstwo. Oprócz pracy pedagogicznej zajmował się malarstwem, rysunkiem i fotografią.

Źródło: zsp.wroclaw

Małgorzata Korenkiewicz – Ogród Hesperyd

26 stycznia – 17 marca 2024
wernisaż: 2 lutego 2024, godz. 19.
spotkanie autorskie: 15 marca 2024, godz. 18
Legnica Galeria Ring, Rynek 12

Ogród Hesperyd to mityczne miejsce, które uosabia bogactwo pilnie strzeżone i nieosiągalne dla ludzi. Autorka nazwała tak swoją jubileuszową prezentację – podsumowującą trzydziestolecie pracy twórczej – jakby sugerując, że otwiera przed nami świat niedostępny, którego kuszących owoców nie da się skraść i zatrzymać dla siebie. Pozwala nam jednak zajrzeć na chwilę do tego tajemniczego ogrodu, pełnego postaci, metafor i symboli.

Małgorzata Korenkiewicz – absolwentka Wydziału Malarstwa, Grafiki i Rzeźby PWSSP we Wrocławiu (obecnie ASP), 1994. Zajmuje się malarstwem sztalugowym i ściennym oraz malarstwem na jedwabiu, w przeszłości także projektowaniem kostiumów i tworzeniem filmów krótkometrażowych. Od 2001 r. rzeźbi w lodzie i śniegu oraz tworzy wielkoformatowe projekty rzeźbiarskie w piasku. Najważniejszą rolę odgrywa dla niej forma i treść. Jak sama mówi: Jakkolwiek z formą eksperymentowałam na różnych etapach mojej twórczości, zawsze dbałam o czytelny przekaz, o treść, którą niesie ze sobą dzieło. Staram się tworzyć obrazy, które mówią, zawrzeć maksimum informacji, używając różnych symboli opisujących rzeczywistość. Artystka ma na swoim koncie liczne wystawy w kraju i za granicą oraz szereg nagród w prestiżowych konkursach rzeźbiarskich na świecie. Jej prace znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych i prywatnych. Mieszka i tworzy we Wrocławiu.

Źródło: galeria.legnica.eu

oprac.©kkuzborska